دانلود مقاله نگاهى به تاریخچه خبررسانى در ایران 12 ص

دانلود مقاله نگاهى به تاریخچه خبررسانى در ایران 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏نگاهى به تاریخچه خبررسانى در ایران - پیک و چاپار
‏اشاره: ‏پیشرفت هاى بشر در ‏گذشته و حال و به طور کلى هرگونه دگرگونى در اجتماع از شبکه ارتباطى، راه ها و ‏اطلاع رسانى دقیق، به موقع و درست تاثیر مستقیم مى پذیرد. حتى ممکن است که عدم بهره ‏گیرى صحیح از آن سیر پیشرفت تاریخى یک قوم و سرزمین را محدود و کند سازد. اگر توجه ‏کنیم که جملگى امور حمل و نقل از گذشته از راه زمین انجام مى شده، پست به مثابه ‏تشکیلات مهم در این مورد سهم قابل توجهى را به خود اختصاص مى دهد و همواره در کانون ‏توجهات دولت ها و حکومتگران بوده است. بحث این است که امیران از این سیستم در جهت ‏تحکیم و تثبیت پایه هاى قدرت و بسط محدوده حکومتى خود تقریباً در سراسر تاریخ بشرى ‏سود جسته اند. در این گفتار تاریخ و سیر شکل گیرى و تحولات تاریخى در ساختار پست از ‏نخستین روز هاى آن تاکنون بررسى شده است.
•••
•‏دوران باستان
‏ایرانیان ‏به جهت تسهیل امور و درجه بالاى اهمیتى که رفاه اجتماعى آنان را به دنبال داشت و به ‏علت مهم تر به واسطه قرار گرفتن در جریان اوضاع سیاسى و اجتماعى کشور دستگاه منظم، ‏پیشرفته و بسیار دقیق را اختراع کرده و به کار گرفتند. «پیک _ چاپار» که امروزه به ‏پست (Mail) ‏تغییر ساختار داده دربرگیرنده نام سیستم اطلاع رسانى ایران عصر باستان ‏است. یونانیان متصدى امور پیک را «افدالموس بازیلئوس» (چشم پادشاه) و ایرانیان به ‏کارگزاران خبرى «سپسک
‏2
» (Spasak) ‏یا چشم و گوش پادشاه مى گفتند. وظیفه اصلى این ‏دستگاه نظارت و مراقبت در کار هاى ماموران کشورى و لشکرى و اوضاع رعیت و اجتماع و ‏مخابره سریع رویداد ها به پایتخت بود که موجب مى شد شاه به طور مداوم از امور کشور ‏آگاه باشد. پیک هاى خبرى در ابتدایى ترین شکل خود در تمدن هاى میان رودان (بین ‏النهرین) مانند آشور، مکده، آکد و بابل ابراز وجود کرد منتها حیطه فعالیت آنها ‏صرفاً سیاسى بود و امور حکومتى را به انجام مى رساند. حتى واژه «برید» (Barid) ‏اصطلاحى که در دوره اسلامى به پیک و چاپار تعلق مى گرفت ریشه در زبان و فرهنگ بین ‏النهرین دارد. احتمال دارد که آشوریان گسترش دهنده سازمان خبر رسانى باشند که ‏هخامنشیان پس از تسخیر این سرزمین آن را مورد بهره بردارى قرار داده و مطابق سلیقه ‏و ابتکار خود در آن تغییر و تحول ایجاد کرده باشند. البته هخامنشیان رسم آشور و ماد ‏ها را در این مورد تکمیل کردند. آن عبارت بود از بر پا داشتن یک دستگاه پیک در ‏تمامى راه هاى مواصلاتى که مشهورترین آنها شاهراه سارد مرز لیدیه به شوش پایتخت ‏ایران بود که با مرکز استان ها (ساتراپ ها) ارتباط مستقیم داشت.گزنفون و هرودوت ‏مورخان یونانى ضمن اشاره به سازمان خبردهى ایران (پیک) آن را جالب و شگفت آور ‏دانسته اند. هرودوت در کتاب هشتم بند ‏۹۸‏ نوشته است که: «خشایارشاه در ضمن پیامى به ‏شوش یادآور شده که اکنون هیچ زنده اى نیست که بتواند به تندى پیک ها راه بپیماید. ‏به شماره روز هایى که براى بریدن هر راهى لازم است مردان و اسبان آماده در راه وجود ‏دارد که فاصله هر پیک تا دیگرى یک روز راه است این کسان را نه برف و نه باران و