اشخاص حقیقى doc

اشخاص حقیقى doc

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..DOC) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن word (..DOC) : 
 

1
‏اشخاص ‏حقیقى
‏اشخاص ‏حقیقى ‏یا ‏طبیعى ‏در ‏حقیقت ‏همان ‏انسان‌‏ها ‏مى‌‏باشند ‏که ‏با ‏متولد ‏شدن ‏داراى ‏حقوقى ‏مى‌‏گردند ‏و ‏تا ‏در ‏قید ‏حیات ‏هستند ‏آن ‏را ‏دارا ‏مى‌‏باشند ‏که ‏به ‏آن ‏اهلیت ‏نیز ‏مى‌‏گویند ‏که ‏در ‏قانون ‏مدنى ‏موادى ‏در ‏خصوص ‏اهلیت ‏وجود ‏دارد ‏همچنان‌‏که ‏ماده ‏۹۵۶ ‏قانون ‏مدنى ‏مى‌‏گو‏ید: ‏اهلیت ‏براى ‏دارا ‏بودن ‏حقوق ‏با ‏زنده ‏متولد ‏شدن ‏انسان ‏شروع ‏و ‏با ‏مرگ ‏او ‏تمام ‏مى‌‏گردد ‏و ‏در ‏ماده ‏۹۵۷ ‏در ‏مورد ‏اهلیت ‏حمل ‏چنین ‏مى‌‏گوید: ‏حمل ‏از ‏حقوق ‏مدنى ‏متمتع ‏مى‌‏گردد ‏مشروط ‏بر ‏اینکه ‏زنده ‏متولد ‏شود ‏بنابراین ‏لازمه ‏به‌‏وجود ‏آمدن، ‏زندگى ‏کردن، ‏داشتن ‏حقوق ‏و ‏تکالیفى ‏است ‏که ‏قانون ‏آن ‏را ‏به ‏رسمیّت ‏شناخته ‏و ‏اعمال ‏و ‏اجراء ‏حقوق ‏مزبور ‏را ‏در ‏قانون ‏مدنى ‏به ‏داشتن ‏اهلیت ‏مدنى ‏یعنى ‏اهلیت ‏تمتع ‏و ‏استیفاء ‏تعبیر ‏نموده‌‏اند ‏که ‏اقتضاء ‏دارد ‏درباره ‏هر ‏یک ‏توضیحات ‏مختصرى ‏داده ‏شود.
‏اهلیت ‏تمتع
‏عبارت ‏است ‏از ‏قابلیت ‏و ‏صلاحیتى ‏در ‏شخص ‏که ‏به ‏اعتبار ‏آ‏ن ‏مى‌‏تواند ‏داراى ‏حق ‏یا ‏حقوقى ‏باشد ‏خواه ‏نوزاد ‏باشد ‏خواه ‏جوان، ‏یا ‏پیر، ‏یا ‏مرد ‏یا ‏زن، ‏یا ‏سفیه ‏یا ‏مجنون ‏از ‏این ‏حقوق ‏بهره‌‏مند ‏مى‌‏باشد ‏که ‏به ‏آن ‏برخوردارى ‏از ‏حقوق ‏مى‌‏گویند ‏و ‏کلیه ‏افراد ‏زنده ‏حتى ‏حمل ‏داراى ‏چنین ‏قابلیتى ‏هستند.
‏اهلیت ‏استیفاء
‏عبارت ‏است ‏از ‏قابلیتى ‏که ‏قانون ‏براى ‏افراد ‏جامعه ‏شناخته ‏تا ‏به ‏اتکاء ‏آن ‏بتوانند ‏حقوق ‏خود ‏را ‏اجراء ‏نمایند ‏که ‏براى ‏بهره‌‏مندى ‏از ‏اهلیت ‏تمتع ‏زنده ‏بودن ‏کافى ‏است ‏ولى ‏براى ‏اینکه ‏شخصى ‏داراى ‏اهلیت ‏استیفاء ‏باشد ‏و ‏بتواند ‏حقوق ‏و ‏تکالیف ‏خود ‏را ‏شخصاً ‏اعمال ‏نماید ‏باید ‏عاقل ‏و ‏بالغ ‏و ‏رشید ‏باشد ‏یا ‏ب‏ه ‏بیان ‏دیگر ‏در ‏شمار ‏محجورترین ‏نباشد ‏و ‏محجورترین ‏همانطورى‌‏که ‏در ‏ماده ‏۱۲۰۷ ‏قانون ‏مدنى ‏تصریح ‏گردیده ‏است ‏عبارتند ‏از:
‏۱. ‏صفار
‏۲. ‏اشخاص ‏غیر ‏رشید
‏۳. ‏مجانین
2
‏بنابراین ‏همه ‏افراد ‏جامعه ‏داراى ‏اهلیت ‏تمتع ‏مى‌‏باشند ‏و ‏همه ‏افراد ‏اجتماع ‏به ‏استثناء ‏محجورین ‏داراى ‏اهلیت ‏اس‏تیفاء ‏هستند ‏و ‏لذا ‏به ‏جز ‏ایام ‏تاریک ‏و ‏دوره ‏مشخصى ‏از ‏تاریخ ‏گذشته ‏که ‏بردگان ‏را ‏فاقد ‏حقوق ‏مدنى ‏مى‌‏دانسته ‏و ‏با ‏آنان ‏مانند ‏ابزار ‏تولید ‏و ‏اموال ‏و ‏اشیاء ‏رفتار ‏مى‌‏نمودند. ‏در ‏تمامى ‏ادوار ‏تاریخ ‏کلیه ‏افراد ‏بشر ‏داراى ‏اهلیت ‏مدنى ‏بوده‌‏اند. ‏حتى ‏صفار ‏و ‏مجانین ‏و ‏افراد ‏غیر ‏ر‏شید ‏که ‏داراى ‏اهلیت ‏تمتع ‏هستند ‏لیکن ‏اهلیت ‏استیفاء ‏از ‏حقوق ‏را ‏نداشته ‏و ‏ندارند. ‏و ‏لذا ‏اشخاص ‏حقیقى ‏به ‏دلیل ‏اینکه ‏حقوق ‏و ‏شخصیت ‏مدنى ‏آنها ‏با ‏وجود ‏و ‏زندگى ‏انسان ‏ملازمه ‏دارد ‏نمى‌‏توانند ‏اهلیت ‏مدنى ‏را ‏از ‏خود ‏سلب ‏نمایند ‏همچنان‌‏که ‏ماده ‏۹۵۹ ‏قانون ‏مدنى ‏مى‌‏گوید ‏هیچ‌‏کس ‏نم‏ى‌‏تواند ‏به‌‏طور ‏کلى ‏حق ‏تمتع ‏و ‏یا ‏حق ‏اجراء ‏تمام ‏یا ‏قسمتى ‏از ‏حقوق ‏مدنى ‏را ‏از ‏خود ‏سلب ‏کند.
‏سایر ‏حقوق ‏مربوط ‏به ‏اهلیت
‏علاوه ‏بر ‏داشتن ‏اهلیت ‏مدنى ‏انسان ‏داراى ‏شخصیت ‏و ‏قدرت ‏دفاع ‏از ‏حقوق ‏فردى ‏و ‏اجتماعى ‏خود ‏مى‌‏باشد. ‏حق ‏فرد ‏در ‏دفاع ‏از ‏شخصیت ‏مدنی، ‏از ‏حیثیت ‏مدنی، ‏از ‏ضر‏ر ‏و ‏زیان ‏وارده ‏و ‏ناشى ‏از ‏جرم ‏و ‏احوال ‏شخصیه، ‏از ‏حقوق ‏شخصی، ‏مالى ‏و ‏سیاسى ‏خود ‏حقى ‏است ‏که ‏قانون ‏به ‏او ‏اعطاء ‏نموده ‏و ‏از ‏آن ‏حمایت ‏مى‌‏نماید ‏و ‏به ‏این ‏جهت ‏محترم ‏مى‌‏باشد.
‏از ‏دیگر ‏آثار ‏حیات ‏افراد ‏طبیعى ‏حق ‏داشتن ‏تابعیت ‏مشخص ‏و ‏مسلمى ‏است ‏که ‏تا ‏سلب ‏تابعیت ‏یا ‏ترک ‏تابعیت ‏نشود ‏داراى ‏آثار ‏و ‏احکامى ‏است ‏که ‏برابر ‏قوانین ‏و ‏مقررات ‏مربوط، ‏معین ‏و ‏مشخص ‏و ‏محترم ‏مى‌‏باشد ‏از ‏جمله ‏حقوق ‏شخص ‏حقیقى ‏تحت ‏عنوان ‏ممیزات ‏اشخاص ‏یعنى ‏معلوم ‏نمودن ‏مشخصات ‏کامل ‏هر ‏فردى ‏مى‌‏باشد ‏که ‏در ‏سند ‏رسمى ‏یعنى ‏شناسنامه ‏درج ‏مى‌‏گردد ‏و ‏معرف ‏هویت ‏و ‏شناسائى ‏وى ‏بوده ‏و ‏به‌‏وسیله ‏آن ‏مى‌‏تواند ‏حقوق ‏حقه ‏خود ‏را ‏اعمال ‏نماید ‏و ‏این ‏مسائل ‏در ‏قانون ‏مدنى ‏و ‏قانون ‏ثبت ‏احوال ‏معین ‏گردیده ‏که ‏از ‏موضوع ‏بحث ‏ما ‏خارج ‏است.
‏لیکن ‏ذکر ‏این ‏نکته ‏لازم ‏است ‏که ‏اشخاص ‏حقیقى ‏علاوه ‏بر ‏تابعیت ‏داراى ‏اقامتگاهى ‏هستند ‏که ‏مرکز ‏اصلى ‏امور ‏آنان ‏بوده ‏و ‏قانوناً ‏باید ‏م‏شخص ‏باشد ‏همچنان‌‏که ‏در ‏ماده ‏۱۰۰۲‏قانون ‏مزبور ‏چنین ‏آمده ‏است ‏اقامتگاه ‏هر ‏شخص ‏عبارت ‏است ‏از ‏محلى ‏که