چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال 1387 از منظر لایحه بودجه 15ص ورد

چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال 1387 از منظر لایحه بودجه 15ص ورد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال 1387 از منظر ‏لایحه بودجه
‏۱۶ ‏اردیبهشت ‏۱۳۸۷
‏دکتر فرشاد مومنی (‏عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی)
‏این جلسه‌ اولی است که در سال جدید برگزار ‏می‌شود و من صمیمانه‌ترین تبریکات را خدمت همه ارائه می‌کنم و امیدوارم سال جدید ‏سرشار از برکات و عنایات خداوندی برای همة مردم باشد.
‏تا آنجا که به چشم‌انداز ‏اقتصاد ایران در این سال مربوط می‌شود عموماً پیش‌بینی‌ها ناظر بر این است که ما ‏آهنگ فزایندة‌ رشد اقتصادی نخواهیم داشت و حداکثر رشدی که در سال 86 اتفاق افتاده ‏با تغییرات قهقرایی اندکی در بهترین حالت در سال 1387 هم اتفاق خواهد افتاد. عموماً ‏تصور پیش‌بینی‌ها بر این است که ما روند پیش‌روندة رکود تورمی را دنبال خواهیم ‏کرد   ‏ضمن اینکه به اعتبار شرایط خاص اقتصاد ‏سیاسی ایران در سال 1387 پیش‌بینی‌ها ناظر بر این است که دولت کاهش‌های چشمگیرتری ‏در زمینة تعرفه‌ها اعمال خواهد کرد که این مسئله به نوبة خود می‌تواند ضربه‌های ‏جدید و قابل توجهی به فعالیت‌های تولیدی و نیروی کار شاغل وارد کند.
‏اینها ‏مواردی است که همه دربارة آن صحبت کرده‌اند. در مورد تحلیل آنچه که به اعتبار ‏رویه‌های انبساطی مالی طی 3 سالة گذشته اقتصاد ایران در ابعادی فراتر از گذشته با ‏آنها روبروست به نظر می‌رسد ما با سه مسئلة مهم روبرو بودیم که ‏–‏ این سه مسئله که ‏از متن لایحه بودجه دولت استنباط می‌شود ‏–‏ متأسفانه به اندازة اهمیتی که داشته مورد ‏توجه قرار نگرفته است و در ادامه تلاش بر این است که اشاره‌هایی درباره آنها البته ‏بر محور لایحه بودجه تقدیمی دولت داشته باشیم.
‏سه مسئله حیاتی برای آینده ‏ایران
1- ‏تمایل به شخص محوری در تخصیص منابع
‏یکی از آن مسائل گرایش ‏غیرمتعارف رویکرد شخص‌محور در تنظیم لایحة بودجه است. این مسئله از منظر اقتصاد ‏سیاسی بسیار حائز اهمیت است و امیدوارم دوستان به اندازة اهمیتش به آن توجه کنند. ‏چرا که از جنبه نظری نهادگرایان اهمیت مراجعه به تاریخ را صرفاً از این ناحیه ‏نمی‌دانند که می‌توانیم به تاریخ مراجعه کنیم و درس‌هایی از آن برای آینده بگیریم ‏از نظر آنها اهمیت تاریخ بیشتر از این ناحیه است که در هر دورة تاریخی وقتی ‏انتخاب‌هایی صورت می‌گیرد این انتخاب‌ها گسترة انتخاب‌های آتی جامعه را تحت تأثیر ‏قرار می‌دهد و آنها را محدود می‌کند.
‏به عبارت دیگر، انتخاب‌های امروزی ما به ‏شدت روی انتخاب‌های آتی تأثیر می‌گذارد و از این زاویه نهادگراها معتقدند از هیچ ‏پدیدة‌تاریخی مهمی سهل‌انگارانه عبور نکنیم. براساس آنچه در لایحة بودجه 1387 توسط ‏دولت ارائه شده تقریباً 45 درصد کل منابع بودجة عمومی کشور در اختیار جناب رئیس ‏جمهور، معاونان برنامه‌ریزی و علمی فناوری ایشان و تعداد اندکی از وزرا قرار گرفته ‏بود این یک مسئله تاریخی بسیار مهم است. دوستان می‌دانند مجلس در این مورد ‏تعدیل‌های جدی اعمال کرد و این نسبت را تا حدود زیادی تغییر داد. اما از آنجا که ‏لایحة بودجة کشور بیش از هر چیز از این زاویه حائز اهمیت است که بیان‌کنندة نسبتاً ‏شفاف تمایلات دولت می‌باشد و طبیعتاً دولت تا آنجا که امکان دارد تلاش می‌کند که ‏این تمایلات را با ظرفیت‌هایی که به لحاظ قانونی در اختیار دارد به اجرا درآورد. ‏نفس به وجود آمدن چنین تمایلی برای تمرکز تصمیم‌گیری‌ها و تخصیص منابع حائز اهمیت ‏است و قطعاً آثار مهمی برای آینده کشور دارد.
‏براساس مفاد لایحة بودجه 87 نهاد ‏ریاست جمهوری به تنهایی 6 درصد از کل منابع بودجة عمومی، معاونت برنامه‌ریزی 4 ‏درصد، معاونت علمی و فناوری 7 درصد و در مجموع 17 درصد از کل منابع بودجة عمومی به