تحقیق آئین بودا و زندگى نامه او 15 ص

تحقیق آئین بودا و زندگى نامه او 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏بسعه تعالی
‏آئین بودا و زندگى نامه او‏
‏بیوگرافى و ‏شر‏ح‏ حال‏
‏بودا؟ نام اصلى او ‏سیدرتا ‏است ، مردى از خاندان ‏کاشاتریا ‏از شاهزادگان و اشراف هند که در ‏منطقه ‏بنارس ‏به دنیا آمد. پدرش چون ‏اثار حمل در همسر خود مشاهده کرد، ‏برهمنان ‏ایالت بنارس را فراخواند و از آینده کودک از آنان سئوال کرد. ‏برهمنان مى گویند که این بوداى بیدار کننده جهان خواهد بود و راهبى بزرگ و پرشهرت ‏خواهد شد. پدر از چنین پیشگوئى اى سخت نگران شد؛ چرا که فرزندى مى خواست تا قدرت و ‏ثروت او را به ارث برد و حاکم بر سرنوشت رعایا باشد، نه اینکه راهب و تارک دنیا ‏گردد. وقتى کودک متولد شد، براى او شرایط زندگى ویژه اى تدارک دید تا با پیشگوئى ‏راهبان بستیزد و سرنوشت بودا را عوض ‍ کند. براى وصول به این مطلوب کلیه روابط او ‏را محدود ساخت تا هیچگونه تماسى با راهبان و مرتاضان و تارکان دنیا نداشته باشد. ‏این وضع تا 16 سالگى سیدرتا ادامه داشت . بودا از زندگى یکنواخت در کاخ خسته شد، ‏لذا روزى از پیرمرد قصه گویش مى خواند تا او را به گردش ببرد. اولین برخورد ‏سیدرتا ‏در این گردش با پیرمردى قد خمیده با ‏موهاى سفید و حالى پریشان است . و این چهره تازه و جدیدى است که ‏سیدرتا ‏در وراى دیوارهاى قصر مى دید. این ‏کیست ؟ قصه گویش مى گوید: این مرد مانند من و تو جوانى داشته و اکنون چنین پیر و ‏فرتوت شده است .
‏سیدرتاتوضیح ‏بیشترى مى خواهد. قصه گو ادامه مى دهد: این مرحله اى است که همه باید به آن برسند، ‏من نیز در آینده چنین پیر خواهم شد. سیدرتا مى گوید: این پیرى و کهولت در من هم ‏پدیدار خواهد شد؟ قصه گویش پاسخ مى دهد: آرى در شما نیز پدید خواهد آمد. مى گوید: ‏حتما باید پیر شوم ؟ قصه مى گوید: حتما پیر خواهى شد. بودا حالتش ‍ دگرگون مى شود و ‏دستور مى دهد تا او را به کاخ بازگرداند. بودا دگرگون شده بود و در فکر فرو رفته
3
‏بود، در اندیشه پیرى هیولاى وحشتناکى که در آینده در انتظار او است . این کابوس ‏زندگى بودا را دچار بحران کرد. بودا چند روز بعد نیز به سیاحت رفت . این بار بودا ‏مردى بیمار و از پا افتاده را دید که با مرگ دست و پنجه نرم مى کرد. از قصه گو ‏پرسید: این کیست ؟‏
‏قصه گو مى گوید: این مرد بیمار و ناتوان است . بودا مى پرسد: ‏بیمارى چیست ؟ جواب مى شنود که : بیمارى نوعى گرفتارى و تحول جسمى است که در آدمیان ‏پدید مى آید و سلامتى را سلب مى کند. بودا مى پرسد: آیا ممکن است این بیمارى در من ‏راه یابد؟ قصه گو پاسخ مى دهد: آرى به سراغ تو نیز خواهد آمد. بودا مى پرسد: آیا من ‏نیز چنین زار و نزار خواهم شد؟ قصه گو مى گوید: آرى تو نیز چنین خواهى شد. سیدرتا ‏مى گوید: مرا به خانه بازگردانید، امروز گردش مرا بس است . دوران خلوت و انزواى ‏بودا آغاز شد. وى به پیرى بیمارى و عواقب آن مى اندیشید. بار دیگر بودا راهى سیاحت ‏مى شود و این بار مرده اى را مى بیند و دوباره سئوالات او آغاز مى شود: این کیست و ‏چیست ؟ چرا مرده ؟ آیا من نیز خواهم مرد؟ از سرنوشت او مى پرسد، جواب مى شنود که در ‏آن جهان دیگر کسى را ندارد، و کسى او را نمى شناسد، و... بودا برخود مى لرزد، مى ‏ترسد و به کاخ باز مى گردد. دوران امساک بودا شروع مى شود، از همه کس و همه چیز جدا ‏مى شود، سخت در اندیشه پیرى بیمارى و مرگ فرو رفته است . بار دیگر به سیاحت مى رود ‏و این بار فرد فقیر ژنده پوشى را مى بیند که در عالم خلسه فرو رفته ، با سرى ‏تراشیده و حالتى متغیر، همچون کوه استوار و محکمم که گوئى با تمام مظاهر مادى دنیا ‏در حال جنگ است و در آستانه پیروزى بر دنیا و مافیها قرار دارد. سئوالات بودا آغاز ‏مى شود: این کیست ؟ چرا چنین کرده ؟ با مردم قهر است ؟ با زندگى چى ؟ و جواب مى ‏شنود که او مردى راهب است ، مرتاض است ، ریاضت مى کشد. و سئوالات بودا: مرتاض ؟ ‏ریاضت ؟ آرى ریاضت یعنى مبارزه با غرایز و بریدن از جاذبه هاى مادى و دنیوى و ‏پیوستن به دنیائى دیگر... سخنان قصه گوى بودا در او اثر عمیقى مى کند. تقاضا مى کند ‏که وى را به نزد مرتاض ببرد تا از سخنان او درسى بیاموزد. در این دیدار، زندگى آرام ‏و بى دغدغه راهب تاءثیر شگرفى بر بودا گذاشت و میسر زندگى او را به طور کلى دگرگون
3
‏کرد و سرانجام از او شخصیت و آئینى ساخت که امروز در چند کشور بزرگ جهان پیروان ‏فراوانى دارد.
‏بودا در ‏کاپیلاواستودر جنوب ‏نپال ‏درسال 560 یا 563 ق .م متولد شد. نام ‏قبیله و خاندان او ‏گوتما ‏بود، لذا وى ‏را ملقب ‏به ‏سکیا مونسى ‏یعنى داناى ‏قبیله ‏ساکیا ‏کردند. و چون بعدا به ‏ارشاد وهدایت مردم جامعه خویش پرداخت ، او را ‏بودا ‏یعنى نور و درخشان گفته اند. این نام ولقب تا به امروز در میان ‏جوامع بشرى به رسمیت شناخته شده و تعالیم او نیز به همین ‏عنوان ‏بودائیسم بودائى ‏نامیده مى شود. پدر بودا ‏یکى از پادشاهان یک ایالت هند‏ ‏ب‏و‏د. در قلمرو سلطنت او، افکار برهمنى و فلسفه هاى ‏مختلف هندى حضور داشت . محور این ‏آراء و افکار فلسفى همان گونه که در مباحث گذشته ‏آمد، بر تزکیه و نجات انسان درتلقى هندى آن استوار بود. و آنگونه که گذشت ، پدر ‏هراسان از سرنوشت فرزند چنا ‏ن ‏تدابیرى اندیشید و مراقبت هائى معمول داشت . اما دیدیم ‏که بودا از کاخ‏ ‏مجلل پاى به بیرون نهاد و دگرگون شد. محققان تاریخ ادیان برآنند که ‏دو حادثه مهم‏ ‏در کاخ زندگى بودا او را متحول نمود. این دو حادثه به لحاظ محتوى همان ‏برخوردهاىخارج از کاخ را در بردارد. حادثه نخست بیمارى یک رقاصه است که توجه بودا ‏را به‏ ‏خود جلب کرد، رقاصه اى که مبتلا به بیمارى‏ ‏سل بود و سرنوشت دردناک خود و خواهرش ‏را که او نیز از بیمارى‏ ‏سل در گذشته بود، براى بودا باز گفته بود. حادثه دوم وصیت ‏این رقاصه درحال مرگ به بودا است که از فقر و پیرى مادرش براى او گفته بود. پیش ‏گوئى‏ ‏برهمنان درباره سیدرتا والدین او را نگران ساخته بود. طرح ازدواج بودا ‏تلاشى‏ ‏براى رهائى از خلوت گزینى او است . اما بودا دیگر متعلق به این دنیا نیست و ‏ازدواج‏ ‏نتوانست او را از تفکر و اندیشه باز دارد و خلاء وجودى او را پر کند. سیدرتا ‏همچنان درخلوت خویش ، غرق در دناى دیگرى است . مشاهدات بودا (پیرى بیمارى فقر، مرگ ‏،ریاضت و...) سخت او را به خود مشغول کرده است . او از مرتاض آموخته بود که ‏باید‏ ‏رنج ‏ ‏را رها کرد و بى ‏بى رنجى ‏رسید؛ به ‏بى ‏رنگى ‏، به ‏بى‏ ‏نیازى ‏و... مرتاض به اینها رسیده بود و بودا در اندیشه شدن ، رسیدن و ‏رهائى ازرنج . اینکه بودا فرزندى دارد. و در شب تصمیم و سرنوشت به اتاق همسر و
4
‏فرزندش‏ ‏مى رود، مادر و فرزند خوابیده بودند، بودا آن دو را از خواب بیدار نمى کند و ‏با آنان‏ ‏وداع مى کند. از تاریکى شب استفاده کرد و راهى‏ ‏جنگل شد .اندکى بعد اسبش را ‏نیز رها مى کند تا یادگار اشرافیت را با خود نداشته‏ ‏باشد. در انبوه جنگل گم مى شود، ‏مى رود و مى رود تا به پنج برهمن کهنسال مى رسد. به جمع آنان مى پیوندد. ریاضت بودا ‏آغاز شد. او در این راه آنچنان‏ ‏کوشید که در آستانه ‏نیروانا ‏قرار گرفت . تا آنجا متعالى شد که ‏بر همه‏ ‏پارسایان روزگار خویش پیشى جست . او دیگر ‏سیدرتا‏ ‏کاشاتریا ‏و... ‏نیست، ‏بوداست که تارک تمام لذات مادى ‏و تجملات دنیوى است . ‏بودا‏ ‏از ‏شهرت‏ ‏رنج مى برد و بار دیگر از جامعه فاصله ‏مى گیرد. در کنار درختى‏ ‏منزل مى کند و تصمیمى مى گیرد در زیر همین درخت بماند تا ‏بمیرد. این درخت ‏بو‏ ‏بود. ‏بودهى ‏از ریشه ‏بیدار ‏شدن ‏و آگاه شدن ، روشن شدن ، ‏اشراق ‏وعرفان ‏است . ‏بودا‏ ‏سالها در کنار درخت ‏بومى ماند تا پیروز مى شود،نجات مى یابد و ‏به حقیقت مى رسد. آنگاه لباس بودائى بر تن مى کند. گویند نام اواز همین درخت ‏بودهى ‏گرفته شده است .
‏در پاى همین درخت به ‏نیرواناحقیقت مطلق رسید. از زیر همین درخت به زادگاهش‏ ‏برگشت ، ژنده ‏پوش ، برهنه پا، درویش وار و در هیبت یک ‏مرتاض. ‏ ‏ابتدا مردم‏ ‏زادگاهش را دعوت مى کند، برخى از مردم دعوت او را ‏پذیرفتند و برخى دیگر زندگى‏ ‏مادى را ترجیح دادند. بودا در سال 483 ق .م . در سن ‏هشتاد سالگى درگذشت . آخرین‏ ‏کلام وى خطاب به راهبان این بود: ‏هر چه مرکب است ، دستخوش تباهى و فنا است‏ .‏ ‏پیروان اولیه بودا، نخستین معبد بودائى ‏سانگهارا بنا کردند و دعوت خود را درشمال ‏هند آغاز نمودند‏ .‏
‏افسانه هاى بودا؛‏
‏گویند روزى که بودا در زیر درخت بو به تفکر و خلسه فرو رفته بود، ‏بازرگانى با قاف‏ل‏ه و کال‏ا‏ى تجارى خود از آنجا عبور مى کردد. بازرگان را نظر به بودا ‏افتاد، او و همراهانش به دیدار وى شتافتند و صدقاتى در کنارش یا در کشکولش ‏انداختند. این ‏کشکول ‏بعدها سمبل ‏ریاضت کشان بودائى شد.
‏بازرگان مزبور و یاران او در کنار