تحقیق تاریخچه چاروقدوزی 21 ص

تحقیق تاریخچه چاروقدوزی 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مقدمه ‏:
‏چاروق دوزی هنر سنتی و دستی شهرستانهای قوچان و بجنورد‏ ‏می باشد و چاروق به نوعی پاپوش گفته می شود که شبیه به قایق‏ ب‏و‏ده‏ ‏و ‏در محل انگشتان پا با قوسی به طرف بالا برگشته است که درگذشته مورد مصرف عموم بوده با این تفاوت که چاروق برای طبقه اعیان دارای تزئینات بوده و مردم عادی بدون تزئین و ساده آن را استفاده می کردند
‏هدف از انجام این گزارش و تحقیق دراین مورد خاص ، نشان دادن این و‏صن‏عت بودکه مخصوص بجنورد است . ضمن آنکه بعد از تحقیق دراین مورد و دیدن مراحل کار خودم بیش از پیش به این حرفه مورد علاق‏م‏ند شدم و امید آن دارم که بتوانم فرهنگ و آداب و رسوم سنتی منطقه خود را به خوبی بشناسانم .
‏عمده تحقیق میدانی بود به جز مواردی اندک که لازم بود از مقالات بهره گرفت .لازم است از استادکاران گرامی ،آقایان حسینعلی محمد زاده و حسین محمد زاده ، کمال تشکر و قدردانی راداشته باشم که در رجوع برای این تحقیق ،نهایت راهنمایی را برای من داشتند . همینطور از استاد گرامی ام ، سرکار خانم شریفی نیا که باعث شدند د‏ید ‏من نسبت به صنایع دستی کشور و فرهنگم بازتر شود .
‏مواد اولیه
‏چرم دباغی شد‏ة‏ گاو و گوساله قالبهای چوبی ،نخ ابریشم ، نخ گلابتون ،نخ قندی ، ابزارکار کفاشی مانند مشته ، صیقال ،سوراخ کن و ............
‏دباغ خانه چرم
‏ساخت خودچرم سنتی است . چرم مورد نیاز برای ساخت چاروق را دباغی شده فراهم می کنند . قدیم دربجنورد ، دو دباغ خانه وجود داشته که چرم مورد نیاز چاروق دوزان را فراهم می کرده است . ولی الان در بیشتر از‏ سه , ‏چهار شهر کشور ،‏ ‏دباغ خانه وجود ندارد که می توان اصفهان ،همدان و زنجان را نام برد و کارگاه های آنها به همان صورت سب‏ک‏ قدیم است .
‏ ‏(( تهیه چرم دباغی به این ترتیب است که پ‏ــ‏وست حی‏ــ‏وانی مانندگاو و یا گوسفند را بعد از ذبح از گوشت جدا کرده و پ‏ــ‏شت‏ ‏وروی‏ـ‏ش ‏را درخمیر
‏آرد جو ‏می خوابانند و بع‏ـ‏د از30-20 روزآن را خارج می کن‏ـ‏ندکه بعد از این مدت ،موه‏ـ‏ای پوست به‏ ‏راحتی با کاردک کنده می ش‏ــ‏ودو بعد از کن‏ـــ‏دن م‏ــ‏و‏ ‏و‏ ‏خشک شدن ، آن را درون خ‏ــــ‏وراک م‏ـ‏ازو ‏ق‏ـــ‏رار م‏ـــ‏ی دهند که این مازو از میوه درختی درکردست‏ـــــ‏ان ته‏ـ‏یه ‏می شود‏ ‏و این می‏ـــــ‏وه شبیه به فندق بوده که میوه را کوبی‏ـــــ‏ده و به ‏آرد تبدی‏ــ‏ل می کنند و درون آب ح‏ــــ‏ل می کنند و بعد از آن چ‏ــ‏رم ‏را درونش قرار می دهند و بعد از خارج‏ ‏نم‏ـــ‏ودن از مازو ‏,‏ چرم را شسته ‏و خشک می کنند و‏ ‏رنگ گیاهی روی سطح خ‏ــــ‏ارجی آن می مالند تابه رنگ نارنجی تا قرمز در آید و سپس این چرم دب‏ــ‏اغی شده را به شکل ‏مثلث یا مستطی‏ـــ‏ل برش می دهند .))‏
‏تعریفی از چاروق
‏چاروق نوعی کفش سنتی مخصوص شمال خراسان است . حدود ‏50-40 سال قبل استفاده‏ می‏ شد . از 40 سال به این طرف، کم کم با آمدن ماشین و کفش های جدید ، استفاده نشد تا حدود سال 60 که آقای حسین محمد زاده ، به آن جنبه تزئینی بیشتری دادند . و انواع مختلفی از آن ساختند که دیگر از بین نرود و به واسطه ارتباطی که با ادارات مختلف ازجمله جهاد ، صنایع دستی ، میراث فرهنگی ،ارشاد هم‏ب‏نطور شرکت در نمایشگاهها داشتند باعث شدکه بمان‏ن‏د‏ .‏ در میدان شهید بجنورد ، بازارچه ا‏ی‏ است که درقدیم به بازار کفاشان معروف بوده که در آن همه استاد چاروق دوز و نوعی کفش های سنتی دیگر بود ولی امروزه اغلب مغازه ها ی این بازارچه به محل فروش هنرهای دستی ترکمن اختصاص دارد . درخصوص استادکاران قدیمی این بازارچه ،آقای حسین محمد زاده می گویند : قدیمی ترین استادکاران آن بازارچه پدر ما است‏ . ‏ 5 تا پسر داشته که من کاراو را ادامه دادم .
‏نقش هاو مراحل ساخت ، همان طرز قدیم است تمامی مراحل ساخت چاروق از ابتدا تا انتها یعنی ساخت رویه وزیره و .......... توسط خود این ‏ دو استاد کار انجام می شود .
‏ویژگی چاروق اصیل که نکته بسیار جالبی است ،این است که :
‏دو لنگ کفش ، چپ و راست ندار‏ن‏د .
‏کلا‏ً‏ زیره ، رویه و پشت آن از یک تکه چرم است یعنی محل دوخت آن فقط ازیک قسمت به نام شیرازه است .مواد اولیه آن ، چرم طبیعی گاو و گوساله است . نوع گاوی آن درکفش های زنانه و مردانه استفاده ‏می شود و نوع گوساله آن برای کفش های بچه گانه . و‏
‏دلیل آنکه از چرم گوساله و یا قسمتهای نرم گاو برای چاروق بچه گانه استفاده می شود ، آنست که نرم تر است و پا را اذیت نمی کند .‏
‏برش ها اکثرا‏ً‏ ذهنی است والگوزیاد استفاده نمی کنند .‏ ‏نخ هایی هم که برای تزئین استفاده می شود بیشتر نخ ابریشم و گلابتون است .
‏بیشتر قالبهای قدیم را استفاده می کنند که از چوب چنار است و دست ساز هستند ولی ‏نوع های جدید آن کارخانه ای هستند . درقدیم چون آب و هوا خیلی سرد بوده و برف نسبتا‏ً‏ زیاد بوده است ‏,‏ چاروق ها را با جوراب های پشمی ضخیمی می پوشیدند و قالبها را نسب به الان بزرگتر درنظر می گرفتند که چاروق نسبت به پا مقداری بزرگتر بود .
‏می توان گفت درقدیم ،‏ ‏نوع کفش‏ی‏ که می پوشیدند مخصوصا‏ً‏ مردانه ، همین چاروق ها بودند ولی الان استفاده عمومی ندارد و بیشتر جنبه تزئینی دارند و درمراسم های سنتی به همراه لباس سنتی استفاده می شود .
‏چاروق نوعی سنتی آن است و لی نوع جدید آن کفش چاروق است که قسمت دماغه چاروق را ندارد و بیشتر به عنوان روفرشی استفاده می شود .
‏در قدیم ،زیره دیگری به چاروق می خورده ،یعنی یک زیره به قسمت پاشنه ویک زیره به قسمت پنج‏ه و‏ به آنها چاروق های چهارپینه می گفتند ، یعنی هر جفت چهارپینه داشت . اکثرا
‏ً‏ هم آن زیره را از یک جنس مقاوم مثل پادوش ( چرم گاومیش ) می زدند ولی الان که جنبه تزئینی دارد ، دیگر این‏ ‏کار را‏ ‏نمی کنند .
‏با آمدن ماشین ، دوخت چاروق برای مدت کوتاهی به فراموشی سپرده شد تا اینکه به توصیه محمد نداقی به دولت که شاهد استقبال کشورها از چاروق های ایرانی بوده است ‏, ‏دوباره این هنر زنده شد .
‏ابزارکار
‏ابزارکار ، همان ابزار کارکفاشی است به جزیکی دو مورد‏.‏توضیحات مختصری درباره هریک از ابزار :
‏- مشته ß‏ نازک کردن چرم و کوبیدن آن
‏- گزن صاف ( تیغ برش ) ß‏برش چرم
‏- گزن سرکش ß‏ لویس‏ ‏کردن ونازک کردن رویه و زیره
‏- تسمه کش ß‏عبور دادن تسمه چرمی
‏- چوب صیقال ß‏ صاف کردن و پرداخت
‏- قلم سوراخ کن ß‏ سوراخ کردن بندها‏ ‏(‏ سوراخ کن های بزرگ برای نقش های بزرگ و سوراخ کن های کوچک‏ برای نقش های کوچک ‏ ‏)
‏-درفش ß‏ دوخت و دوز ( سرهای کلفت آن برای دوخت زیره کفش بانخ کلفت )
‏- قالب کش ß‏بیرون کشیدن قالب ازکفش چاروق‏ .‏ به این ترتیب که کفش راکه دوخته شده و خشک شده می خواهند از قالب بیرون بیاورند ‏,‏ قسمتی از قالب کش ب‏ه‏ زیر پا می رود ونوک آن در سوراخ قالب‏ , ‏گیر‏ ‏می‏ ‏کند ومی کشند و به این ترتیب قالب بیرون می آید .