تحقیق چرا تاریخ؟ (ضرورت تاریخ) 41 ص ( ورد)

تحقیق چرا تاریخ؟ (ضرورت تاریخ) 41 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 38 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏چرا تاریخ؟ (ضرورت تاریخ)
‏تاریخ چون نشان می‏‌‏دهد که مردم پیش از ما چگونه زندگی می‏‌‏کرده‏‌‏اند این فایده را دارد که ما را در زندگی کمک می‏‌‏کند و راهنمایی. از جمله مخصوصاً برای جوانان این فایده را دارد که آن‏‌‏ها را زودتر از معمول به سطح عصر خویش می‏‌‏رساند، پنجره‏‌‏ها را بر روی آن‏‌‏ها می‏‌‏گشاید، و به آن‏‌‏ها اجازه می‏‌‏دهد تا عواملی را که در جهان آن‏‌‏ها حاکم بوده است و هنوز هست بهتر بشناسند؛ آن‏‌‏چه را در خور ترک و طرد است از آن‏‌‏چه شایسته‏‌‏ی حفظ و نگهداری است تمیز دهند. یک فایده‏‌‏ی عمده‏‌‏ی تاریخ بی‏‌‏شک همین است که به انسان کمک می‏‌‏کند تا خود را بشناسد، خود را از دیگران تمیز دهد و با مقایسه با احوال دیگران انگیزه‏‌‏ها و اسرار نهفته‏‌‏ی رفتار خویش را، چنان‏‌‏که هست و چنان‏‌‏که باید باشد- دریابد. انسان، خواه وجود وی عبارت باشد از آن‏‌‏چه می‏‌‏اندیشد و خواه عبارت باشد از آن‏‌‏چه انجام می‏‌‏دهد، در ضمن مطالعه‏‌‏ی تاریخ و در طی بررسی احوال کسانی که اهل‏‌‏نظر یا اهل‏‌‏عمل بوده‏‌‏اند، بهتر می‏‌‏تواند رسالت خود را ارزیابی کند و در ارتباط با دیگران حق خویش و مسئولیت خویش را بشناسد.
‏توجه به تاریخ و دگرگونی‏‌‏های آن، این فرصت را به انسان عرضه می‏‌‏کند که از آن‏‌‏چه دیگران انجام داده‏‌‏اند درس بگیرد و عبرت. این عبرت که قرآن هم در دنبال بعضی قصه‏‌‏ها، انسان را بدان دعوت می‏‌‏کند، و پیغمبر به موجب روایت مؤلف مروج‏‌‏الذهب صحف موسی را که تاریخ گذشته‏‌‏ی یهود است، عبارت از آن می‏‌‏داند، در نزد مسلمین از قدیم فایده‏‌‏ی عمده‏‌‏ی تاریخ محسوب بوده است و از این‏‌‏که ابن‏‌‏خلدون تاریخ خود را کتاب‏‌‏العبر‏ ‏نام می‏‌‏نهد پیداست که تا چه‏ ‏حد به تجربه‏‌‏ی تاریخ اهمیت می‏‌‏دهد. ظاهر آن است که اهمیت تجربه در نزد مسلمین مبنی بر این تصور باشد که رویدادهای تاریخ اگر در جزئیات هم با یکدیگر اختلاف دارند، اسباب و موجبات آن‏‌‏ها و تدابیری که برای برخورد با آن‏‌‏ها می‏‌‏توان اتخاذ کرد تفاوت چندانی ندارد و گذشته‏‌‏ی یک قوم و یک فرد برای قوم دیگر و فرد دیگر می‏‌‏تواند تجربه‏‌‏ای سودمند باشد. در واقع تاریخ تجربه‏‌‏ی گذشته را به تجربه‏‌‏ی کنونی ما می‏‌‏افزاید و زندگی ما را پرمایه‏‌‏تر می‏‌‏کند. اتکاء بر تجارب گذشته غالباً اخذ تصمیم را در زندگی روزانه آسان می‏‌‏کند.
1
‏چرا تاریخ؟ (ضرورت تاریخ)
‏تاریخ چون نشان می‏‌‏دهد که مردم پیش از ما چگونه زندگی می‏‌‏کرده‏‌‏اند این فایده را دارد که ما را در زندگی کمک می‏‌‏کند و راهنمایی. از جمله مخصوصاً برای جوانان این فایده را دارد که آن‏‌‏ها را زودتر از معمول به سطح عصر خویش می‏‌‏رساند، پنجره‏‌‏ها را بر روی آن‏‌‏ها می‏‌‏گشاید، و به آن‏‌‏ها اجازه می‏‌‏دهد تا عواملی را که در جهان آن‏‌‏ها حاکم بوده است و هنوز هست بهتر بشناسند؛ آن‏‌‏چه را در خور ترک و طرد است از آن‏‌‏چه شایسته‏‌‏ی حفظ و نگهداری است تمیز دهند. یک فایده‏‌‏ی عمده‏‌‏ی تاریخ بی‏‌‏شک همین است که به انسان کمک می‏‌‏کند تا خود را بشناسد، خود را از دیگران تمیز دهد و با مقایسه با احوال دیگران انگیزه‏‌‏ها و اسرار نهفته‏‌‏ی رفتار خویش را، چنان‏‌‏که هست و چنان‏‌‏که باید باشد- دریابد. انسان، خواه وجود وی عبارت باشد از آن‏‌‏چه می‏‌‏اندیشد و خواه عبارت باشد از آن‏‌‏چه انجام می‏‌‏دهد، در ضمن مطالعه‏‌‏ی تاریخ و در طی بررسی احوال کسانی که اهل‏‌‏نظر یا اهل‏‌‏عمل بوده‏‌‏اند، بهتر می‏‌‏تواند رسالت خود را ارزیابی کند و در ارتباط با دیگران حق خویش و مسئولیت خویش را بشناسد.
‏توجه به تاریخ و دگرگونی‏‌‏های آن، این فرصت را به انسان عرضه می‏‌‏کند که از آن‏‌‏چه دیگران انجام داده‏‌‏اند درس بگیرد و عبرت. این عبرت که قرآن هم در دنبال بعضی قصه‏‌‏ها، انسان را بدان دعوت می‏‌‏کند، و پیغمبر به موجب روایت مؤلف مروج‏‌‏الذهب صحف موسی را که تاریخ گذشته‏‌‏ی یهود است، عبارت از آن می‏‌‏داند، در نزد مسلمین از قدیم فایده‏‌‏ی عمده‏‌‏ی تاریخ محسوب بوده است و از این‏‌‏که ابن‏‌‏خلدون تاریخ خود را کتاب‏‌‏العبر‏ ‏نام می‏‌‏نهد پیداست که تا چه‏ ‏حد به تجربه‏‌‏ی تاریخ اهمیت می‏‌‏دهد. ظاهر آن است که اهمیت تجربه در نزد مسلمین مبنی بر این تصور باشد که رویدادهای تاریخ اگر در جزئیات هم با یکدیگر اختلاف دارند، اسباب و موجبات آن‏‌‏ها و تدابیری که برای برخورد با آن‏‌‏ها می‏‌‏توان اتخاذ کرد تفاوت چندانی ندارد و گذشته‏‌‏ی یک قوم و یک فرد برای قوم دیگر و فرد دیگر می‏‌‏تواند تجربه‏‌‏ای سودمند باشد. در واقع تاریخ تجربه‏‌‏ی گذشته را به تجربه‏‌‏ی کنونی ما می‏‌‏افزاید و زندگی ما را پرمایه‏‌‏تر می‏‌‏کند. اتکاء بر تجارب گذشته غالباً اخذ تصمیم را در زندگی روزانه آسان می‏‌‏کند.
2
‏در واقع آشنایی با تاریخ انسان را از بسیاری فریب‏‌‏های حقارت‏‌‏آمیز، از بسیاری دلخوشی‏‌‏های بی‏‌‏حاصل نگه می‏‌‏دارد، و نگاه انسان را، آن مایه قدرت تعمق می‏‌‏بخشد که در ورای حوادث، آن‏‌‏جا که چشم عادی چیزی نمی‏‌‏بیند، نفوذ کند و زندگی محدود و کوتاه خویش را- از طریق تاریخ- با زندگی گذشتگان، با زندگی دراز گذشته‏‌‏ی انسانیت پیوند دهد و آن را عمیق‏‌‏تر و پرمعنی‏‌‏تر کند. بدین‏‌‏گونه، با یادآوری اشتباه‏‌‏های بزرگ گذشته، با تذکار جنایت‏‌‏ها ‏و بدبختی‏‌‏های گذشتگان، تاریخ می‏‌‏تواند انسانیت را از تکرار آن‏‌‏ها و لااقل از این‏‌‏که با عمد و اختیار خویش به نظایر آن‏‌‏ها دچار آید باز دارد. به‏‌‏علاوه، هر کس- هر حرفه‏‌‏ای که دارد- می‏‌‏تواند از تاریخ برای توسعه و تکمیل کار خویش استفاده کند...
‏تاریخ در ترازو از مرحوم دکتر عبدالحسین زرین‏‌‏کوب
4
‏عقلانیت rationality
‏یکی از خدمات ‏ماکس وبر به جهان جامعه‏‌‏شناسی، ارائه نظریه‏‌‏ای درباره‏‌‏ی تغییرات اجتماعی است که بنیان و اساسش بر ایده‏‌‏ها استوار است. وبر بر این باور بود که نوعی عقلانیت ویژه و منحصر بفرد، در اندیشه‏‌‏ی مغرب زمین، باعث ظهور و رشد نظام سرمایه‏‌‏داری شد. ماکس وبر، برای درک دگرگونی و تغییر جوامع غربی از فئودالیسم به سرمایه‏‌‏داری، متوسل به مطالعات خود درباره‏‌‏ی جوامع شرق شد. او در مطالعات خود، درباره‏‌‏ی شرق، به این نتیجه رسید که عقلانیت جوامع آسیایی از عقلانیت جوامع غربی متفاوت است. همان‏‌‏طور که تاریخ‏‌‏نگار آلمانی ولفگانگ مومسن اشاره می‏‌‏کند، وبر به این نتیجه رسید که این شیوه‏‌‏ی عقلانیت، برای تمدن‏‌‏های آسیایی، به هیچ‏‌‏وجه بی‏‌‏اهمیت و به معنی عدم عقلانیت نیست؛ بلکه این عقلانیت با فرضیات و مقدماتی کاملاً متفاوت از عقلانیت مغرب زمین مدرن آغاز می‏‌‏شود و بر این اساس، تأثیر کاملاً متفاوتی بر ساختار اجتماعی آن‏‌‏ها می‏‌‏گذارد. (Mommsen, W., 1989:161)‏.
‏ماکس وبر، در تحقیقات خود، متوجه این نکته شد که تأکید عقلانیت متداول و رایج در جوامع سنتی آسیا بر ایده‏‌‏آل‏‌‏های انتزاعی است و مردم این جوامع مدافع شیوه‏‌‏ای از زندگی هستند که برقرار‏‌‏کننده‏‌‏ی ارتباطات اجتماعی سازگار و دمساز باشد و آن‏‌‏ها را از گرفتاری‏‌‏، دردسر و بی‏‌‏آبرویی دور نگه دارد. از این‏‌‏رو، مردم این جوامع بر همنوایی، حرمت و تمکین نسبت به بالادستان و اطاعت از مقررات و آداب و رسوم سنتی تأکید زیادی می‏‌‏کنند. برعکس، تأکید عقلانیت غربی نه بر مقررات رفتارهای خشک، انتزاعی، جزمی و سنتی بلکه بیشتر بر عقلانیتی عملی است که اساس آن بر تجربه استوار است؛ و همین امر باعث شده که غربیان بتوانند به ‏«‏پیشرفت‏»‏، ‏«‏خلاقیت‏»‏ و اهداف عملی دست یابند (Weber, M., 1978)‏.
‏پان جیان خیونگ، جامعه‏‌‏شناس چینی، با توضیح ویژگی‏‌‏های تاریخی فرهنگ چین، درک این مطلب را آسان‏‌‏تر می‏‌‏کند. او بر این نکته تأکید می‏‌‏کند که چینی‏‌‏ها، پیش از غربیان، این تصور را که جهان تحت کنترل کامل خدایان و شیاطین است مردود شمرده بودند. آن‏‌‏ها بر این عقیده بودند که اساس رفتارهای متمدنانه باید بر اخلاق انسانی استوار باشد. ترکیب این دیدگاه انسانی و سکولار با سنت حکومت چین (توسط پادشاه)، باعث تأکید بر ارزش ثبات در روابط اجتماعی شد. این دیدگاه با ظهور ایده