تحقیق آیات 1 10 سوره حجرات

تحقیق آیات 1 10 سوره حجرات

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 40 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏آیات 1 - 10، سوره حجرات
‏سوره حجرات مدنى است و هیجده آیه دارد
‏بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
‏یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَینَ یَدَىِ اللَّهِ وَ رَسولِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سمِیعٌ عَلِیمٌ(1)
‏یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصوَتَکُمْ فَوْقَ صوْتِ النَّبىِّ وَ لا تجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکمْ لِبَعْضٍ أَن تحْبَط أَعْمَلُکُمْ وَ أَنتُمْ لا تَشعُرُونَ(2)
‏إِنَّ الَّذِینَ یَغُضونَ أَصوَتَهُمْ عِندَ رَسولِ اللَّهِ أُولَئک الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِیمٌ(3)
‏إِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَک مِن وَرَاءِ الحُْجُرَتِ أَکثرُهُمْ لا یَعْقِلُونَ(4)
‏وَ لَوْ أَنهُمْ صبرُوا حَتى تخْرُجَ إِلَیهِمْ لَکانَ خَیراً لَّهُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(5)
‏یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا إِن جَاءَکمْ فَاسِقُ بِنَبَإٍ فَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَوْمَا بجَهَلَةٍ فَتُصبِحُوا عَلى مَا فَعَلْتُمْ نَدِمِینَ(6)
‏وَ اعْلَمُوا أَنَّ فِیکُمْ رَسولَ اللَّهِ لَوْ یُطِیعُکمْ فى کَثِیرٍ مِّنَ الاَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لَکِنَّ اللَّهَ حَبَّب إِلَیْکُمُ الایمَنَ وَ زَیَّنَهُ فى قُلُوبِکمْ وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسوقَ وَ الْعِصیَانَ أُولَئک هُمُ الرَّشِدُونَ(7)
‏فَضلاً مِّنَ اللَّهِ وَ نِعْمَةً وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ(8)
‏وَ إِن طائفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصلِحُوا بَیْنهُمَا فَإِن بَغَت إِحْدَاهُمَا عَلى الاُخْرَى فَقَتِلُوا الَّتى تَبْغِى حَتى تَفِى ءَ إِلى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءَت فَأَصلِحُوا بَیْنهُمَا بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطوا إِنَّ اللَّهَ یحِب الْمُقْسِطِینَ(9)
‏إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصلِحُوا بَینَ أَخَوَیْکمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکمْ تُرْحَمُونَ(10)
2
‏مسائل و مطالبى که سوره مبارکه حجرات مشتمل بر آنست
‏این سوره مشتمل بر مسائلى از ‏احکام دین است ، احکامى که با آن سعادت زندگى فردى انسان تکمیل مى شود، و نظام صالح ‏و طیب در مجتمع او مستقر مى گردد. بعضى از آن مسائل ادب جمیلى است که باید بین بنده ‏و خداى سبحان رعایت شود، و پاره اى آدابى است که بندگان خدا باید در مورد رسول خدا (‏صلّى اللّه علیه و آله وسلّم ) رعایت کنند، که در پنج آیه اول سوره آمده . بعضى ‏دیگر آن ، احکام مربوط به مسائلى است که مردم در برخورد با یکدیگر در مجتمع زندگى ‏خود باید آن را رعایت کنند. قسمتى دیگر مربوط به برترى هایى است که بعضى افراد بر ‏بعض دیگر دارند، و تفاضل و برترى افراد از اهم امورى است که جامعه مدنى انسان با آن ‏منتظم مى شود، و انسان را به سوى زندگى توام با سعادت و عیش پاک و گوارا هدایت مى ‏کند، و با آن بین دین حق و باطل فرق مى گذارد، و مى فهمد کدام دین حق است ، و کدام ‏از سنن اجتماعى قومى است . و در آخر، سوره را با اشاره به حقیقت ایمان و اسلام ختم ‏نموده ، بر بشریت منت مى گذارد که نور ایمان را به او افاضه فرموده است .
‏این ‏سوره به شهادت مضامین آیاتش در مدینه نازل شده ، به استثناى آیه ‏{‏یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثى ...‏} ‏که بعضى در باره مدنى بودن آن حرف دارند، که به زودى خواهد ‏آمد.
‏یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَینَ یَدَىِ اللَّهِ وَ رَسولِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سمِیعٌ عَلِیمٌ
4
‏کلمه ‏{‏بین یدى ‏} ‏در باره هر چیز استعمال شود، به معناى جلوى آن چیز است ، و ‏این استعمالى است شایع ، چیزى که هست یا مجازى است و یا استعاره اى . و اینکه این ‏کلمه را هم به خدا نسبت داده و هم به رسول خدا، خود دلیل بر این است که منظور از آن ‏، جلو چیزیست مشترک بین خدا و رسول و آن مقام حکمرانى است ، که مختص است به خداى ‏سبحان و - با اذنش - به رسول او همچنان که در جاى دیگر فرموده : ‏س‏ان الحکم الا لله ((‏، و نیز فرموده : ((‏و ما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن اللّه ((.
‏و نیز شاهد بر اینکه مراد از بین یدى حکم است ؛ این مى باشد ‏که آیه شریفه را با جمله ((‏یا ایها الذین امنوا(( ‏آغاز، و با جمله ((‏و اتقوا اللّه ان اللّه ‏سمیع علیم (( ‏ختم کرده ، که از ظاهر آن برمى آید مراد از ((‏بین یدى (( ‏آن مقامى است که ارتباط به مؤ منین ‏متقى دارد؛ به کسانى ارتباط دارد که هم به خدا و رسولش ایمان دارند، و هم از آن دو ‏پروا. و آن مقام همان مقام حکم است که مؤ منین احکام اعتقادى و عملى خود را از آن ‏مقام مى گیرند.
‏ترجمه تفسیر المیزان جلد 18 ‏صفحه : 456
‏توضیح معناى جمله : ((‏لا ‏تقدموا بین یدى الله و رسوله (( ‏و بیان اینکه مفاد آن این ‏است که هیچ حکمى را بر حکم خدا و رسول مقدم ‏مدارید
‏با این تقریب روشن گردید که مراد از ((‏لا تقدموا(( ‏هم این است که هیچ حکمى را بر حکم ‏خدا و رسولش مقدم مدارید، حال یا مراد این است که قبل از گرفتن کلام و دستور خدا و
4
‏رسول در باره حکم چیزى سخنى نگویید، و یا قبل از گرفتن دستور خدا عملى را انجام ‏ندهید. لیکن از اینکه به دنبال کلام مى فرماید: ((‏ان اللّه ‏سمیع علیم : خدا شنوا و داناست (( ‏مثل اینکه برمى آید مراد ‏تقدیم قول است ، نه تقدیم فعل و نه اعم از آن دو، که هم شامل قول شود و هم فعل ، و ‏گر نه اگر مراد قول و فعل هر دو بود، مى فرمود: ((‏ان اللّه ‏سمیع بصیر : خدا شنوا و بینا است (( ‏هم سخن شما را مى شنود، و ‏هم عمل شما را مى بیند، همچنانکه در بسیارى از موارد که پاى فعل در کار است کلمه ((‏بصیر(( ‏را آورده ، مثلا مى فرماید: ((‏و اللّه بما تعملون بصیر((. ‏پس حاصل ‏معناى آیه این شد: اى کسانى که ایمان آورده اید، در جایى که خدا و رسول او حکمى ‏دارند، شما حکم نکنید - یعنى حکمى نکنید مگر به حکم خدا و رسول او - و باید که ‏همواره این خصیصه در شما باشد، که پیرو و گوش به فرمان خدا و رسول باشید.
‏و لیکن ‏از آنجایى که هر فعل و ترک فعلى که آدمى دارد، بدون حکم نمى تواند باشد. و همچنین ‏هر تصمیم و اراده اى که نسبت به فعل و یا ترک فعلى دارد آن اراده نیز خالى از حکم ‏نیست ، در نتیجه مى توان گفت که مؤ من نه تنها در فعل و ترک فعلش باید گوش به فرمان ‏خدا باشد، بلکه در اراده و تصمیمش هم باید پیرو حکم خدا باشد. و نهى در آیه شریفه ‏ما را نهى مى کند از اینکه هم به سخنى اقدام کنیم که از خدا و رسول نشنیده ایم و هم ‏به فعلى و یا ترک فعلى اقدام کنیم که حکمش را از خدا و رسول نشنیده ایم ، و هم نسبت ‏به عملى اراده کنیم که حکم آن اراده را از خدا و رسولش نشنیده ایم . در نتیجه آیه