دانلود مقاله عدل الهی 31 ص

دانلود مقاله عدل الهی 31 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 31 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏مق‏دمه:
‏سر ‏منشأ اصلی ‏مسائل گوناگون عدل قرآن است:
‏چرا کلام اسلامی بیش از هر چیز ‏به مسأله عدل پرداخت‏ه است‏ ؟ و چرا فقه اسلامی ‏قبل از هر چیزی مسأله عدل برایش‏ ‏مطرح شد ؟ و چرا در جهان سیاست اسلامی بیش از ‏هر کلمه ای کلمه عدل به‏ ‏گوش
‏می‏خورد ؟ اینکه در همه حوزه‏ها سخن از عدل بود ‏باید یک ریشه و سر ‏منشأ خاص داشته باشد. ‏آیا جریان اصلی دیگری در کار بوده ‏که همه این جریانها را او بر ‏می‏انگیخته و تغذیه می‏کرده است ؟
‏از نظر ما ‏ریشه اصلی و ریشه ریشه‏های طرحهای علمی و عملی مسأله عدل را ‏در جامعه اسلامی ، ‏در درجه اول ، در خود قرآن کریم باید جستجو کرد . قرآن‏ ‏است که بذر اندیشه عدل ‏را در دلها کاشت و آبیاری کرد و دغدغه آن را چه‏ ‏از نظر فکری و فلسفی و چه از ‏نظر علمی و اجتماعی در روحها ایجاد کرد .
‏این قرآن است که مسأله عدل و ظلم را ‏در چهره‏های گوناگونش : عدل تکوینی‏ ‏،‏عدل تشریعی ، عدل اخلاقی ، عدل اجتماعی ‏طرح کرد .
‏قرآن تصریح می‏کند که نظام هستی و آفرینش ، بر عدل و توازن و بر ‏اساس‏ ‏استحقاقها و قابلیتها است . گذشته از آیات زیادی که صریحا ظلم را از ‏ساحت کبریائی بشدت نفی می‏کند ، و گذشته از آیاتی که ابلاغ و بیان و ‏اتمام ‏حجت را از آن جهت از شؤون پروردگار می‏شمارد که بود اینها نوعی‏
‏عدل ، و هلاک ‏بشر با نبود آنها نوعی ظلم و ستم است ، و گذشته از آیاتی‏ ‏که اساس خلقت را بر ‏حق - که ملازم با عدل است - معرفی می‏نماید ، گذشته‏ ‏از همه اینها در برخی از ‏آیات ، از مقام فاعلیت و تدبیر الهی بعنوان‏ ‏مقام قیام به عدل یاد می‏کند :
‏"‏شهد الله انه لا اله الا هو و الملائکة و اولوا العلم قائما بالقسط ‏"‏ آل عمران.
‏ ‏و‏ یا عدل را ترازوی خدا در امر آفرینش می‏داند :
‏و السماء رفعها و وضع المیزان ».
‏در ذیل همین آیه است که رسول خدا فرمود :
‏" ‏بالعدل قامت السموات و الارض »
" ‏آسمانها و زمین به عدل برپا ‏است " .
‏عدل تشریعی یعنی اینکه در نظام جعل و وضع و تشریع قوانین ، همواره اصل‏ ‏عدل ، رعایت شده و می‏شود نیز صریحا مورد توجه قرآن قرار گرفته است . در ‏قرآن کریم تصریح شده که حکمت بعثت و ارسال رسل این است که عدل و قسط ‏بر ‏نظام زندگانی بشر حاکم باشد :
3
‏" ‏لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم ‏الکتاب و المیزان لیقوم‏
‏الناس بالقسط ».
" ‏همانا فرستادگان خویش را ‏با دلائل روشن فرستادیم و همراه آنها کتاب‏ ‏و مقیاس ( قانون ) فرستادیم تا مردم ‏بدینوسیله عدل را بپا دارند " .
‏بدیهی است که برقراری اصل عدل در نظامات ‏اجتماعی ، موقوف به این‏ ‏است که اولا نظام تشریعی و قانونی ، نظامی عادلانه ‏باشد ، و ثانیا عملا به‏ ‏مرحله اجرا در آید .
‏علاوه بر این اصل کلی که قرآن ‏در مورد همه پیامبران بیان کرده است ، در ‏مورد نظام تشریعی اسلامی می‏گوید : « ‏قل امر ربی بالقسط ». یا در ‏مورد برخی دستورها می‏گوید : « ذلکم اقسط ‏عند الله »
‏قرآن کریم ، امامت و رهبری را " پیمان الهی " و مقامی " ضد ‏ظلم " ‏و " توأ م با عدل " می‏داند . قرآن آنجا که درباره شایستگی ابراهیم برای‏ ‏امامت و رهبری سخن می‏گویند ، برداشتن چنین است : " آنگاه که ابراهیم‏ ‏از ‏همه کوره‏ها خالص در آمد به او ابلاغ شد که تو را به امامت و رهبری‏ ‏برگزیدیم . ‏ابراهیم درخواست کرد و یا استفهام نمود که این موهبت الهی‏ ‏در نسل او ادامه ‏یابد . به او پاسخ داده شد که : امامت و ‏رهبری ، پیمانی است الهی و ستمکاران را در آن نصیبی نیست : « لا ینال‏ ‏عهدی ‏الظالمین » .
‏قرآن ، انسان اخلاقی را به عنوان " صاحب عدل " نام می‏برد . ‏در چند ‏جای قرآن که سخن از داوری و یا گواهی انسانهایی است که از نظر تربیتی و ‏اخلاقی و روحی قابل اعتماد باشند ، آنها را به همین عنوان که گفتیم نام‏ ‏می‏برد ، مثل اینکه می‏فرماید : « یحکم به ذوا عدل منکم ». یا ‏می‏فرماید : « و اشهدوا ذوی عدل منکم ».
‏پس از ترجمه آثار یونانی در ‏جهان اسلام ، این جمله افلاطون معروف شد که‏ ‏" ‏عدالت ، مادر همه فضائل اخلاقی ‏است " ولی در حدود دو قرن پیش از ‏آنکه سخن افلاطون در میان مسلمین شناخته بشود ، ‏مسلمین از زبان قرآن این‏ ‏سخن را شنیده بودند .
‏بیشترین آیات مربوط به ‏عدل ، در باره عدل جمعی و گروهی است اعم از ‏خانوادگی ، سیاسی ، قضائی ، اجتماعی . ‏در قرآن ، از توحید گرفته تا معاد ، و از نبوت گرفته تا امامت و ‏زعامت ، و ‏از آرمانهای فردی گرفته تا هدفهای اجتماعی ، همه بر محور عدل‏ ‏استوار شده است . ‏عدل قرآن ، همدوش توحید ، رکن معاد ، هدف تشریع‏ ‏نبوت ، فلسفه زعامت و امامت ، ‏معیار کمال فرد ، و مقیاس سلامت اجتماع‏ ‏است .
‏عدل قرآن ، آنجا که به توحید ‏یا معاد مربوط می‏شود ، به نگرش انسان به‏ ‏هستی و آفرینش ، شکل خاص می‏دهد ، و ‏به عبارت دیگر ، نوعی " جهان بینی‏ ‏“‏است ، آنجا که به نبوت و تشریع و قانون ‏مربوط می‏شود ، یک " مقیاس‏ ‏“ ‏و " معیار " قانون شناسی است ، و به عبارت دیگر ‏جای پایی است‏ ‏برای عقل که در ردیف کتاب و سنت قرار گیرد و جزء منابع فقه و ‏استنباط ‏بشمار آید ، آنجا که به امامت و رهبری مربوط می‏شود یک " شایستگی "