تحقیق امام صادق (ع) و پزشکی 21 ص

تحقیق امام صادق (ع) و پزشکی 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 25 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏امام صادق(ع) و دانش پزشکی‏..................................‏.........................‏.........‏............. &‏ 2
‏امام صادق (ع) و پزشکی
‏دانش پزشکى امام صادق علیه السلام و طبیب هندی
‏بدون تردید، علوم حضرات معصومین علیهم السلام اکتسابى نیست و آنچه از ذهن شفاف و نورانى آن بزرگواران انعکاس مى‏یابد، اشعه‏هایى از انوار الهى است که از پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله تا معصوم ‏چهاردهم امام زمان(عج) نسلى بعد از نسل، به یادگار مانده و زمینیان را بهره‏مند ساخته است. اگر غیر از این بود، مى‏بایست علوم آنها مقطعى و زودگذر باشد و جز در عصر خویش، کاربردى آن هم در همه ‏زمینه‏ها، بدون کمترین تخلف نداشته باشد و در برخورد با شخصیت‏هاى علمى هم عصر خود و عالمان قرون بعد، منفعل گردد.
‏جستجوى مفصل این نکته را به عهده خوانندگان محترم گذاشته و تنها مناظره زیر را که به علم پزشکى امام صادق علیه السلام اشاره‏ دارد. نقل به مضمون مى‏کنیم.
‏روزى امام صادق علیه السلام به مجلس منصور دوانیقى وارد شد. طبیب هندى ‏کنار خلیفه نشسته بود. او کتاب‎‏هایى که در موضوع «علم طب‏» نگاشته شده بود را براى خلیفه مى‏خواند تا ضمن سرگرم ساختن او بر معلومات خلیفه بیفزاید.
‏امام صادق علیه السلام در گوشه‏ى مجلس نشست. بارانى از هیبت و ابهت از چهره حضرت مى‏بارید. مدتى گذشت. هنگامى که طبیب از خواندن کتاب‎‏ها فارغ شد، نگاه‏اش به امام صادق علیه السلام دوخته شد. لحظاتى مشغول‏ تماشاى سیماى حضرت شد. ابهت و صلابت امام تنش را لرزاند. نگاه‏اش‏ را به سوى خلیفه برگرداند و با این سؤال سکوت را شکست:
‏امام صادق(ع) و دانش پزشکی‏..................................‏.........................‏.........‏............. &‏ 2
‏- این مرد کیست؟
‏- او عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله) است.
‏- آیا میل دارد از اندوخته‏هاى علمى من بهره‏مند گردد؟
‏- نگاه خلیفه روى امام قرار گرفت. قبل از این که چیزى بگوید،امام لب به سخن گشود:
‏- نه!
‏- طبیب که از پاسخ امام شگفتش زده بود، پرسید:
‏- چرا؟
‏- چون بهتر از آنچه تو دارى، در اختیار دارم.
‏- چه چیز در اختیار دارى؟
‏- گرمى را با سردى معالجه مى‏کنم و سردى را با گرمى، رطوبت را با خشکى درمان مى‏کنم و خشکى را با رطوبت و آنچه را که پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرموده به کار مى‏بندم و نتیجه کار را به خداوند وامى‏گذارم.
‏سپس به سخن جدش رسول الله اشاره کرده، افزود: «معده خانه ‏هر بیمارى و پرهیز، سر هر درمان است.»
‏طبیب هندى براى این که سخنان امام را سبک جلوه دهد، پرسید:
‏- مگر طب غیر از این‏ها است که گفتى؟!
‏- امام فرمود:
‏- گمان مى‏کنى من مثل تو این‏ها را از کتاب‎‏هاى طبى آموخته‏ام؟!
‏- حتما، غیر از این، راهى براى فراگیرى علم طب وجود ندارد.
‏امام صادق(ع) و دانش پزشکی‏..................................‏.........................‏.........‏............. &‏ 3
‏- نه، به خدا سوگند، جز از خداوند، از دیگرى نیاموخته‏ام. اکنون ‏بگو کدام یک از من و تو در علم طب داناتریم؟
‏- کار من طبابت است و حتما در طب از شما عالم‏ترم.
‏- پس لطفا به سوال‎‏هایم پاسخ گویید.
‏- بپرسید.
‏- چرا سر آدمى یک پارچه نیست و از قطعات مختلف به وجود آمده ‏است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا پیشانى مانند سر انسان از مو پوشیده نیست؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا بر روى پیشانى خطوط مختلفى نقش بسته است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا ابروها در بالاى دیدگان انسان قرار گرفته است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا چشم‎‏هاى انسان به شکل لوزى ساخته شده است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا بینى میان دو چشم قرار گرفته است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا سوراخ‎‏هاى بینى در زیر آن خلق شده است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا لب فوقانى و سبیل در قسمت ‏بالاى دهان آفریده شده است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا دندان‎‏هاى جلو، تیز و دندان‎‏هاى آسیاب، پهن و دندان‎‏هاى ‏انیاب (نیش)، دراز آفریده شده است؟
‏امام صادق(ع) و دانش پزشکی‏..................................‏.........................‏.........‏............. &‏ 5
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا کف دست و پا، مو ندارد؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا مرد ریش دارد ولى زن فاقد ریش است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا ناخن و موهاى سر انسان روح ندارند؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا قلب، صنوبرى شکل آفریده شده است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا ریه در دو قسمت آفریده شده و در جاى خود متحرک است؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا کلیه‏ها مانند لوبیا خلق شده‏اند؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا کاسه زانوها رو به جلو قرار دارد؟
‏- نمى‏دانم.
‏- چرا میان کف پا، گود است و با زمین تماس ندارد؟
‏- نمى‏دانم.
‏- اى طبیب هندى! ولى من به فضل خداوند، به حکمت و پاسخ این ‏سوال‎‏ها آگاه‏ام.
‏طبیب که چاره‏اى جز تسلیم شدن نداشت، گفت:
‏- پاسخ‎‏ها را بگویید تا بهره‏مند گردم.
‏آن‏گاه امام به ترتیب به یکایک سوال‎‏هاى مطرح شده، چنین پاسخ‏ گفتند:
‏- به این جهت ‏سر از قطعات مختلف تشکیل شده و شکاف‎‏هایى برایش ‏قرار داده شده است تا صداع (سردرد) آن را نیازارد.
‏- خداوند مو را بالاى سر رویانده تا به وسیله آن روغن لازم به ‏مغز برسد و بخار مغز از طریق موها خارج شود. همین طور، پوششى ‏براى سرما و گرما باشد. ولى در پیشانى مو نیافریده تا چشم‏ها مزاحمى نداشته باشند و بتوانند به راحتى نور بگیرند.

 

دانلود مقاله در مورد صادق هدایت 16ص

دانلود مقاله در مورد صادق هدایت 16ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..DOC) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..DOC) : 
 

‏2
‏صادق هدایت
‏زندگی‏‌‏نامه
‏از کودکی تا آغاز جوانی
‏صادق هدایت در هفده فوریه‏ٔ‏ ۱۹۰۳ در تهران در خانواده‏‌‏ای اصل‏‌‏ونسب دار و متشخص متولد شد. پدرش هدایتقلی‏‌‏خان (‏اعتضادالملک‏) و نام مادرش نیرالملوک (نوه‏ٔ‏ مخبرالسلطنه‏ٔ‏ هدایت) نوه عموی اعتضادالملک بود. جد اعلای صادق رضاقلی‏‌‏خان هدایت از رجال معروف عصر ناصری و صاحب کتابهایی چون ‏مجمع الفصحا‏ و ‏اجمل‏‌‏التواریخ‏ بود. صادق کوچک‏‌‏ترین فرزند خانواده بود و دو برادر و سه خواهر بزرگ‏‌‏تر از خود داشت.
‏صادق هدایت تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‏ٔ‏ علمیه‏ٔ‏ تهران گذارند. در سال ۱۹۱۴ به ‏دارالفنون‏ رفت ولی در سال ۱۹۱۶ به خاطر بیماری چشم‏‌‏درد مدرسه را ترک کرد و در ۱۹۱۷ در مدرسه‏ٔ‏ سن‏‌‏لویی که مدرسه‏ٔ‏ فرانسوی‏‌‏ها بود به تحصیل پرداخت. به گفته‏ٔ‏ خود هدایت اولین آشنایی‏‌‏اش با ادبیات جهانی در این مدرسه بود و به کشیش آن مدرسه درس فارسی می‏‌‏داد و کشیش هم او را با ادبیات جهانی آشنا می‏‌‏کرد. در همین مدرسه صادق به علوم خفیه و متافیزیک علاقه پیدا کرد. این علاقه بعدها هم ادامه پیدا کرد و هدایت نوشتارهایی در این مورد انتشار داد. در همین دوران صادق ‏گیاه‏‌‏خوار‏ شده بود و به اصرار و پند بستگانش وقعی نمی‏‌‏نهاد. در سال ۱۹۲۴ در حالی که هنوز مشغول تحصیل در مقطع متوسطه بود دو کتاب کوچک انتشار داد: ‏«‏انسان و حیوان‏»‏ که راجع به مهربانی با حیوان‏‌‏ها و فواید گیاه
‏2
‏‌‏خواری ‏‌‏است و تصحیحی از رباعیات ‏خیام‏ با نام ‏رباعیات خیام‏ به همراه مقدمه‏‌‏ای مفصل.
‏(‏۲۸ بهمن‏ ‏۱۲۸۱‏ در ‏تهران‏ - ‏۱۹ فروردین‏ ‏۱۳۳۰‏ در ‏پاریس‏)، ‏نویسنده‏، ‏مترجم‏ و ‏روشنفکر‏ ایرانی است.
‏هدایت از پیشگامان داستان‏‌‏نویسی نوین ایران و یک‏ ‏روشنفکر‏ برجسته بود. برترین اثر وی رمان ‏بوف کور‏ است که آن را مشهورترین و درخشان‏‌‏ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانسته‏‌‏اند.
‏حجم آثار و مقالات نوشته شده درباره نوشته‏‌‏ها، نوع زندگی و خودکشی صادق هدایت بیانگر تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایرانی است.
‏هرچند شهرت عام هدایت نویسندگی است، اما آثاری از نویسندگان بزرگ را نیز ترجمه کرده‏‌‏است. آشنایی عمیق وی با ادبیات اروپا، زمینه ساز تحول مهمی در ‏ادبیات‏ ‏داستانی‏ ‏معاصر‏ ایران انجامید.
‏صادق هدایت در ‏۱۹ فروردین‏ سال ‏۱۳۳۰‏ در ‏پاریس‏ ‏خودکشی‏ کرد. آرامگاه وی در گورستان ‏پرلاشز‏ پاریس واقع است.
‏گیاه‏‌‏خواری
‏صادق هدایت در جوانی گیاه‏‌‏خوار شد و کتابی در فواید ‏گیاه‏‌‏خواری‏ نیز نوشت. او تا پایان عمر گیاه‏‌‏خوار باقی‏‌‏ماند. ‏بزرگ علوی‏ در این باره می‏‌‏نویسد: ‏«‏یک بار دیدم که در کافه لاله‏‌‏زار یک نان گوشتی را که به زبان روسی بولکی می‏‌‏گفتند، به این قصد که لای آن شیرینی است، گاز زد و ناگهان چشم‏‌‏هایش سرخ شد، عرق به پیشانی‏‌‏اش نشست و داشت قی می‏‌‏کرد که دستمالی از جیبش بیرون آورد و لقمه نجویده را در آن تف کرد.‏»‏
‏عزیمت به اروپا
‏هدایت در ۱۹۲۵ تحصیلات متوسطه را به پایان رساند و با اولین گروه دانش‏‌‏آموزان اعزامی به خارج راهی ‏بلژیک‏ شد و در رشته‏ٔ‏ مهندسی به تحصیل پرداخت. در همین سال مقاله‏ٔ‏ ‏«‏مرگ در گان‏»‏ را در روزنامه‏ٔ‏ ‏ایرانشهر‏ که در ‏آلمان‏ منتشر می‏‌‏شد به چاپ رساند و مقاله
‏11
‏‌‏ای به فرانسوی به نام ‏«‏جادوگری در ایران‏»‏ در مجله‏ٔ‏ له‏‌‏ویل دلیس نوشت. هدایت از وضع تحصیل و رشته‏‌‏اش در ‏بلژیک‏ راضی نبود و مترصد بود که خود را به ‏فرانسه‏ و در آنجا به ‏پاریس‏ که آن زمان مرکز تمدن غرب بود برساند. سر انجام در ۱۹۲۷ پس از تغییر رشته و دوندگی فراوان به پاریس منتقل شد. در همین سال نسخه‏ٔ‏ کامل‏‌‏تری از کتاب ‏«‏انسان و حیوان‏»‏ با نام ‏فواید گیاهخواری‏ با مقدمه‏ٔ‏ حسین کاظم‏‌‏زاده‏ٔ‏ ایرانشهر به چاپ می‏‌‏رسد.
‏خودکشی اول و نخستین داستان‏‌‏ها
‏صادق هدایت پس از اولین خودکشی نافرجامش در پاریس
‏صادق هدایت در سال ۱۹۲۸ اقدام به خودکشی در ‏رود مارن‏ کرد، لیکن یک قایق ماهیگیری او را نجات داد. در همین دوران در پاریس با دختری به نام ترز دوست بود. صادق در مورد خودکشی‏‌‏اش به برادرش محمود می‏‌‏نویسد: ‏«‏یک دیوانگی کردم به خیر گذشت.‏»‏ ادعا شده‏‌‏است که راجع به خودکشی نخستش توضیحی به هیچ‏‌‏کس نداده‏‌‏است. اما م. فرزانه سال‏‌‏ها بعد از زبان هدایت (سال‏‌‏ها بعد از خودکشی اولش) نقل می‏‌‏کند که علت خودکشی مسائل عاطفی بوده‏‌‏است.
‏نخستین نمونه‏‌‏های داستان‏‌‏های کوتاه هدایت در همان سال خودکشی‏‌‏اش صورت گرفت. نمایشنامه‏ٔ‏ ‏«‏پروین دختر ساسان‏»‏ و داستان کوتاه ‏«‏مادلن‏»‏ را در همین دوران نوشته‏‌‏است. پس از خودکشی نیز داستان معروف ‏«‏زنده به گور‏»‏ و ‏«‏اسیر فرانسوی‏»‏ و رساله‏ٔ‏ طنزآمیز ‏«
‏6
‏ HYPERLINK "http://fa.wikipedia.org/wiki/البعثة_الاسلامیه_الی_بلاد_الافرنجیه" \o‏ "البعثة الاسلام‏ی‏ه‏ ال‏ی‏ بلاد الافرنج‏ی‏ه‏" ‏البعثة الاسلامیه الی بلاد الافرنجیه‏»‏ را نوشت.
‏بازگشت به تهران
‏هدایت در سال ۱۹۳۰، بی آنکه تحصیلاتش را به پایان رسانده باشد، به تهران بازگشت و در بانک ملی مشغول به کار شد. لیکن از وضع کارش راضی نبود و در نامه‏‌‏ای که به ‏تقی رضوی‏ (که دوستیشان در دوران متوسطه آغاز شده بود) در پاریس نوشته‏‌‏است، از حال و روز خود شکایت می‏‌‏کند. دوستی با حسن قائمیان که پس از مرگ هدایت خود را وقف شناساندن او کرد در بانک ملی اتفاق افتاد. در همین سال مجموعه داستان زنده‏‌‏به‏‌‏گور و نمایشنامه‏ٔ‏ پروین دختر ساسان در تهران منتشر شد و هدایت با ‏مسعود فرزاد‏، ‏بزرگ علوی‏ و ‏مجتبی مینوی‏ آشنا شده و حلقه‏ٔ‏ دوستی‏‌‏ای ایجاد می‏‌‏شود که نامش را ‏گروه ربعه‏ گذاشتند.‏[۳]
‏گروه ربعه
‏در آن دوران گروهی از ادیبان کهنه‏‌‏کار بودند که با آن‏‌‏ها ادبای سبعه می‏‌‏گفتند و به گفته‏ٔ‏ مجتبی مینوی ‏«‏هر مجله و کتاب و روزنامه‏‌‏ای که به فارسی منتشر می‏‌‏شد از آثار قلم آن‏‌‏ها خالی نبود.‏»‏[۴]‏ این هفت تن که درواقع بیشتر از هفت تن بودند‏[۵]‏ شامل کسانی چون ‏محمدتقی بهار‏، ‏عباس اقبال آشتیانی‏، ‏رشید یاسمی‏، ‏سعید نفیسی‏ و ‏بدیع‏‌‏الزمان فروزانفر‏ و ‏محمد قزوینی‏ می‏‌‏شدند. گروه ربعه این نام را برای دهن‏‌‏کجی به این افراد (که به نظر ایشان کهنه‏‌‏پرست بودند) انتخاب کردند. گفتگو و دیدارهای گروه ربعه در رستورانها و کافه‏‌‏های تهران بود. بعدها نیز افراد دیگری چون ‏پرویز ناتل خانلری‏، ‏عبدالحسین نوشین‏، ‏غلامحسین مین‏‌‏باشیان‏ و ‏نیما یوشیج‏ به این گروه اضافه شدند. این گروه به فعالیت‏‌‏های ادبی و فرهنگی پرداختند و آثاری چند در این سالها با همکاری همدیگر انتشار دادند. مینوی در باره‏ٔ‏ این دوران می‏‌‏گوید: ‏«‏ما با تعصب جنگ می‏‌‏کردیم و برای تحصیل آزادی می‏‌‏کوشیدیم و مرکز دایره‏ٔ‏ ما صادق هدایت بود.‏»‏[۶]‏ سال‏‌‏های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۴ برای هدایت دورانی پربار محسوب می‏‌‏شود و آثار تحقیقی و داستانی بسیاری انتشار داد.
‏انیران‏ را با همکاری علوی و ‏شین پرتو‏ نوشت. مجموعه‏ٔ‏ داستان‏‌‏های کوتاه ‏سایه‏‌‏روشن‏ نمایشنامه‏ٔ‏ ‏مازیار‏ با مقدمه‏ٔ‏ مینوی، ‏کتاب مستطاب وغ‏‌‏وغ ساهاب‏ با همکاری مسعود فرزاد و مجموعه داستان‏‌‏های کوتاه ‏سه قطره خون‏ و چندین داستان کوتاه دیگر در این دوران به چاپ رسید. در این دوران شور میهن