تحقیق بررسی تولید و مراحل فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان 104 ص

تحقیق بررسی تولید و مراحل فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان 104 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 93 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏بررسی تولید و مراحل ‏فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان مادّه اوّلیه تولید داروهای تقویت کننده ‏سیستم دفاعی
‏منبع‏ : ‏گ‏یاهان‏ ‏دارویی-
‏کلمات کلیدی : ‏سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر ‏رویشی، عصاره خشک. ‏چکیده ‏مقاله
‏سرخارگل (Echinacea purpurea ) ‏گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ‏ایها (Asteraceae ) . ‏سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی ‏بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و ‏تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) ‏می باشد. منشاء این گیاه شمال ‏آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در ‏فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. ‏هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن ‏بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را ‏تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای ‏آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل ‏فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین ‏دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به ‏تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (99 سانتیمتر) می رسد. در سال ‏چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 ‏در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار ‏بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع ‏خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که
‏2
‏بررسی تولید و مراحل ‏فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان مادّه اوّلیه تولید داروهای تقویت کننده ‏سیستم دفاعی
‏منبع‏ : ‏گ‏یاهان‏ ‏دارویی-
‏کلمات کلیدی : ‏سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر ‏رویشی، عصاره خشک. ‏چکیده ‏مقاله
‏سرخارگل (Echinacea purpurea ) ‏گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ‏ایها (Asteraceae ) . ‏سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی ‏بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و ‏تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) ‏می باشد. منشاء این گیاه شمال ‏آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در ‏فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. ‏هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن ‏بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را ‏تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای ‏آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل ‏فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین ‏دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به ‏تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (99 سانتیمتر) می رسد. در سال ‏چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 ‏در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار ‏بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع ‏خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که
‏2
‏بررسی تولید و مراحل ‏فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان مادّه اوّلیه تولید داروهای تقویت کننده ‏سیستم دفاعی
‏منبع‏ : ‏گ‏یاهان‏ ‏دارویی-
‏کلمات کلیدی : ‏سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر ‏رویشی، عصاره خشک. ‏چکیده ‏مقاله
‏سرخارگل (Echinacea purpurea ) ‏گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ‏ایها (Asteraceae ) . ‏سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی ‏بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و ‏تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) ‏می باشد. منشاء این گیاه شمال ‏آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در ‏فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. ‏هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن ‏بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را ‏تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای ‏آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل ‏فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین ‏دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به ‏تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (99 سانتیمتر) می رسد. در سال ‏چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 ‏در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار ‏بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع ‏خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که
‏2
‏بررسی تولید و مراحل ‏فنولوژی گیاه دارویی سرخارگل به عنوان مادّه اوّلیه تولید داروهای تقویت کننده ‏سیستم دفاعی
‏منبع‏ : ‏گ‏یاهان‏ ‏دارویی-
‏کلمات کلیدی : ‏سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر ‏رویشی، عصاره خشک. ‏چکیده ‏مقاله
‏سرخارگل (Echinacea purpurea ) ‏گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ‏ایها (Asteraceae ) . ‏سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی ‏بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و ‏تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) ‏می باشد. منشاء این گیاه شمال ‏آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در ‏فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. ‏هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن ‏بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را ‏تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای ‏آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل ‏فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین ‏دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به ‏تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (99 سانتیمتر) می رسد. در سال ‏چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 ‏در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار ‏بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع ‏خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که