تحقیق تولد و کودکی پیامبر 15ص ( ورد)

تحقیق تولد و کودکی پیامبر 15ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏تولد و کودکی
‏بیش از هزار و ‏چهار صد سال پیش در روز 17 ربیع الاول ( برابر 25آوریل 570
‏میلادی‏ ‏) کودکی‏ ‏در ‏شهر مکه چشم به جهان گشود.
‏پدرش عبد الله در بازگشت از شام در شهر یثرب ( مدینه ‏) ‏چشم از جهان
‏فروبست و به دیدار کودکش ( محمد ) نایل نشد. زن عبد الله ، مادر " ‏محمد "
‏آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود. ‏برابر رسم خانواده های‏ ‏ بزرگ مکه " ‏آمنه " پسر عزیزش ، محمد را به دایه ای  ‏به نام حلیمه سپرد تا در بیابان ‏گسترده و پاک و دور از آلودگیهای‏ ‏شهر پرورش ‏یابد . " ‏حلیمه " زن پاک سرشت ‏مهربان به این کودک نازنین که قدمش در آن قبیله ‏مایه خیر و برکت و افزونی‏ ‏ شده ‏بود ، دلبستگی‏ ‏زیادی‏ ‏پیدا کرده بود و لحظه ای‏ ‏از ‏پرستاری‏ ‏او غفلت نمی کرد. ‏کسی‏ ‏نمی دانست این کودک یتیم که دایه های‏ ‏دیگر از ‏گرفتنش پرهیز داشتند ، روزی‏ ‏و ‏روزگاری‏ ‏پیامبر رحمت خواهد شد و نام بلندش تاپایان روزگار با عظمت و بزرگی‏ ‏ بر ‏زبان میلیونها نفر مسلمان جهان و بر مأذنه ها ‏با صدای‏ ‏بلند برده خواهد شد ، و ‏مایه افتخار جهان و جهانیان خواهد بود . " ‏حلیمه " بر اثر علاقه و اصرار مادرش ‏، آمنه ، محمد را که به سن پنج سالگی 
‏رسیده بود به مکه باز گردانید . دو سال ‏بعد که " آمنه " برای‏ ‏دیدار پدر و مادر و
‏آرامگاه شوهرش عبد الله به مدینه رفت ‏، فرزند دلبندش را نیز همراه برد . پس
‏از یک ماه ، آمنه با کودکش به مکه برگشت ‏، اما دربین راه ، در محلی‏ ‏بنام
" ‏ابواء " جان به جان آفرین تسلیم کرد ، و محمد ‏در سن شش سالگی‏ ‏از پدر و مادر
‏هر دو یتیم شد و رنج یتیمی‏ ‏در روح و جان لطیفش دو ‏چندان اثر کرد .
‏سپس زنی‏ ‏به نام ام ایمن این کودک یتیم ، این نوگل پژمرده باغ ‏زندگی‏ ‏را
‏همراه خود به مکه برد . این خواست خدا بود که این کودک در آغاز ‏زندگی‏ ‏از پدر و
‏مادر جدا شود ، تا رنجهای‏ ‏ تلخ و جانکاه زندگی‏ ‏را در سرآغاز ‏زندگانی‏ ‏بچشد و در
‏بوته آزمایش قرار گیرد ، تا در آینده ، رنجهای‏ ‏انسانیت را به ‏واقع لمس کند و
‏حال محرومان را نیک دریابد .
‏از آن زمان در دامان پدر بزرگش " ‏عبد المطلب " پرورش یافت . " ‏عبد المطلب " نسبت به نوه والاتبار و بزرگ منش ‏خود که آثار بزرگی‏ ‏در پیشانی  ‏تابناکش ظاهر بود ، مهربانی‏ ‏ عمیقی‏ ‏نشان می داد . ‏دو سال بعد بر اثر درگذشت عبد ‏المطلب ، " محمد " از سرپرستی‏ ‏ پدر بزرگ نیز
‏2
‏محروم شد . نگرانی‏ ‏" عبد المطلب" ‏در واپسین دم زندگی‏ ‏بخاطر فرزند زاده عزیزش ‏محمد بود . به ناچار " محمد " در سن ‏هشت سالگی‏ ‏به خانه عموی‏ ‏خویش ( ابو طالب ) ‏رفت و تحت سرپرستی‏ ‏عمش قرارگرفت . " ابوطالب " پدر " علی‏ ‏" بود .
‏ابو طالب ‏تا آخرین لحظه های‏ ‏عمرش ، یعنی‏ ‏تا چهل و چند سال با نهایت لطف
‏و مهربانی‏ ‏ ، از ‏برادرزاده عزیزش پرستاری‏ ‏و حمایت کرد . حتی‏ ‏در سخت ترین
‏و ناگوارترین پیشامدها ‏که همه اشراف قریش و گردنکشان سیه دل ، برای‏ ‏نابودی 
" ‏محمد " دست در دست ‏یکدیگر نهاده بودند ، جان خود را برای‏ ‏حمایت برادر
‏زاده اش سپر بلا کرد و از ‏هیچ چیز نهراسید و ملامت ملامتگران را ناشنیده گرفت .‏
‏نوجوانی‏ ‏و جوانی ‏آرامش و وقار و ‏سیمای‏ ‏متفکر " محمد " از زمان نوجوانی‏ ‏در بین همسن و ‏سالهایش کاملا مشخص بود . ‏به قدری‏ ‏ابو طالب او را دوست داشت که همیشه ‏می خواست با او باشد و دست نوازش بر ‏سر و رویش کشد و نگذارد درد یتیمی  ‏او را آزار دهد .
‏در سن 12سالگی‏ ‏بود که ‏عمویش ابو طالب او را همراهش به سفر تجارتی‏ ‏- که
‏آن زمان در حجاز معمول بود - ‏به شام برد . درهمین سفر در محلی‏ ‏به نام " بصری " ‏که از نواحی‏ ‏شام ( سوریه ‏فعلی‏ ‏) بود ، ابو طالب به " راهبی‏ ‏" مسیحی‏ ‏که نام وی 
" ‏بحیرا " بود برخورد کرد . ‏بحیرا هنگام ملاقات محمد - کودک ده یا دوازده
‏ساله - از روی‏ ‏نشانه هایی‏ ‏که در ‏کتابهای‏ ‏مقدس خوانده بود ، با اطمینان دریافت
‏که این کودک همان پیغمبر آخر ‏الزمان است .
‏باز هم برای‏ ‏اطمینان بیشتر او را به لات و عزی‏ ‏- که نام دو بت از ‏بتهای 
‏اهل مکه بود - سوگند داد که در آنچه از وی‏ ‏ می پرسد جز راست و درست بر ‏زبانش ‏نیاید . محمد با اضطراب و ناراحتی‏ ‏گفت ، من این دو بت را که نام ‏بردی‏ ‏دشمن ‏دارم . مرا به خدا سوگند بده !
‏بحیرا یقین کرد که این کودک همان ‏پیامبر بزرگوار خداست که بجز خدا به کسی 
‏و چیزی‏ ‏عقیده ندارد . بحیرا به ابو ‏طالب سفارش زیاد کرد تا او را از شر دشمنان
‏بویژه یهودیان نگاهبانی‏ ‏کند ، زیرا ‏او در آینده مأموریت بزرگی‏ ‏به عهده خواهد
‏گرفت .
‏محمد دوران نوجوانی‏ ‏و ‏جوانی‏ ‏را گذراند . در این دوران که برای‏ ‏افراد عادی ‏،
‏سن ستیزه جویی‏ ‏و ‏آلودگی‏ ‏به شهوت و هوسهای
‏4
‏ ‏زودگذر است ، برای‏ ‏محمد جوان ، سنی  ‏بود همراه با ‏پاکی‏ ‏، راستی‏ ‏و درستی‏ ‏، تفکر و وقار و شرافتمندی‏ ‏و جلال . در راستی  ‏و درستی‏ ‏و ‏امانت بی‏ ‏مانند بود . صدق لهجه ، راستی‏ ‏ کردار ، ملایمت و صبر و حوصله ‏در تمام ‏حرکاتش ظاهر و آشکار بود . از آلودگیهای‏ ‏ محیط آلوده مکه بر کنار ، ‏دامنش از ‏ناپاکی‏ ‏بت پرستی‏ ‏پاک و پاکیزه بود بحدی‏ ‏ که موجب شگفتی‏ ‏همگان شده ‏بود ، آن ‏اندازه مورد اعتماد بود که به " محمد امین " مشهور گردید . " امین ‏یعنی‏ ‏درست ‏کار و امانتدار .
‏در چهره محمد از همان آغاز نوجوانی‏ ‏و جوانی‏ ‏ آثار وقار و قدرت ‏و شجاعت و
‏نیرومندی‏ ‏آشکار بود . در سن پانزده سالگی‏ ‏در یکی‏ ‏ از جنگهای‏ ‏قریش با ‏طایفه
" ‏هوازن " شرکت داشت و تیرها را از عموهایش بر طرف می کرد . از این جا می ‏توان
‏به قدرت روحی‏ ‏و جسمی‏ ‏محمد پی‏ ‏برد .
‏این دلاوری‏ ‏بعدها در جنگهای‏ ‏اسلام ‏با درخشندگی‏ ‏ هر چه ببیشتر آشکار می شود ،
‏چنانکه علی‏ ‏( ع ) که خود از شجاعان ‏روزگار بود درباره محمد ( ص ) گفت :
" ‏هر موقع کار در جبهه جنگ بر ما دشوار می ‏شد ، به رسول خدا پناه می بردیم و
‏کسی‏ ‏از ما به دشمن از او نزدیکتر نبود " با ‏این حال از جنگ و جدالهای‏ ‏بیهوده و
‏کودکانه پرهیز می کرد .
‏عربستان در آن ‏روزگار مرکز بت پرستی‏ ‏بود . افراد یا قبیله ها بتهایی‏ ‏از
‏چوب و سنگ یا خرما می ‏ساختند و آنها را می پرستیدند . محیط زندگی‏ ‏محمد به فحشا و
‏کارهای‏ ‏زشت و ‏می‏ ‏خواری‏ ‏و جنگ و ستیز آلوده بود ، با این همه آلودگی‏ ‏محیط ،
‏محمد هرگز به هیچ ‏گناه و ناپاکی‏ ‏آلوده نشد و دامنش از بت و بت پرستی‏ ‏همچنان
‏پاک ماند .
‏روزی‏ ‏ابو طالب به عباس که جوانترین عموهایش بود گفت :
" ‏هیچ وقت نشنیده ام ‏محمد ( ص ) دروغی‏ ‏بگوید و هرگز ندیده ام که با بچه ها
‏در کوچه بازی‏ ‏کند " . ‏از شگفتیهای‏ ‏جهان بشریت است که با آنهمه بی‏ ‏عفتی‏ ‏و بودن زنان و مردان ‏آلوده ‏در آن دیار که حتی‏ ‏به کارهای‏ ‏زشت خود افتخار می کردند و زنان بدکار بر
‏بالای‏ ‏بام خانه خود بیرق نصب می نمودند ، محمد ( ص ) آنچنان پاک و پاکیزه زیست
‏که هیچکس - حتی‏ ‏دشمنان - نتوانستند کوچکترین خرده ای‏ ‏بر او بگیرند . کیست که
‏سیره و رفتار او را از کودکی‏ ‏تا جوانی‏ ‏و از جوانی‏ ‏تا پیری‏ ‏بخواند و در برابر
‏5
‏عظمت و پاکی‏ ‏روحی‏ ‏و جسمی‏ ‏او سر تعظیم فرود نیاورد ؟ !
‏یادی‏ ‏از پیمان جوانمردان یا ( حلف الفضول (
‏در گذشته بین برخی‏ ‏از قبیله ها پیمانی‏ ‏به نام " ‏حلف الفضول " بود که پایه ‏آن بر دفاع از حقوق افتادگان و بیچارگان بود و پایه ‏گذاران آن کسانی‏ ‏بودند که ‏اسمشان " فضل " یا از ریشه " فضل " بود . پیمانی‏ ‏ که ‏بعدا عده ای‏ ‏از قریش بستند ‏هدفی‏ ‏جز این نداشت
‏یکی‏ ‏از ویژگیهای‏ ‏این پیمان ‏، دفاع از مکه و مردم مکه بود در برابر دشمنان
‏خارجی‏ ‏. اما اگر کسی‏ ‏غیر از مردم ‏مکه و هم پیمانهای‏ ‏ آنها در آن شهر زندگی‏ ‏می کرد
‏و ظلمی‏ ‏بر او وارد می شد ، ‏کسی‏ ‏به دادش نمی رسید . اتفاقا روزی‏ ‏مردی‏ ‏از قبیله بنی 
‏اسد به مکه آمد تا ‏اجناس خود را بفروشد . مردی‏ ‏از طایفه بن سهم کالای‏ ‏او را خرید
‏ولی‏ ‏قیمتش را به ‏او نپرداخت . آن مرد مظلوم از قریش کمک خواست ، کسی‏ ‏به
‏دادش نرسید . ناچار بر ‏کوه ابو قبیس که در کنار خانه کعبه است ، بالا رفت و
‏اشعاری‏ ‏درباره سرگذشت خود ‏خواند و قریش را به یاری‏ ‏ طلبید . دادخواهی‏ ‏او عده ای 
‏از جوانان قریش را تحت ‏تأثیر قرار داد . ناچار در خانه عبد الله پسر جدعان جمع
‏شدند تا فکری‏ ‏به حال آن ‏مرد کنند . در همان خانه که حضرت محمد ( ص ) هم بود
‏پیمان بستند که نگذارند به ‏هیچکس ستمی‏ ‏شود ، قیمت کالای‏ ‏آن مرد را گرفتند و به
‏او برگرداندند. بعدها ‏پیامبر اکرم ( ص ) از این پیمان ، به نیکی‏ ‏یاد می کرد . از
‏جمله فرمود : " در ‏خانه عبد الله جدعان شاهد پیمانی‏ ‏ شدم که اگر حالا هم - پس از
‏بعثت به ‏پیامبری‏ ‏- مرا به آن پیمان دعوت کنند قبول می کنم . یعنی‏ ‏حالا نیز به
‏عهد و ‏پیمان خود وفادارم " .
‏محمد ( ص ) در سن بیست سالگی‏ ‏به این پیمان پیوست ، اما ‏پیش از آن -
‏همچنان که بعد از آن نیز - به اشخاص فقیر و بینوا و کودکان یتیم و ‏زنانی 
‏که شوهرانشان را در جنگها از دست داده بودند ، محبت بسیار می کرد و هر ‏چه
‏می توانست از کمک نسبت به محرومان خودداری‏ ‏نمی نمود . پیوستن وی‏ ‏نیز به این
‏پیمان چیزی‏ ‏جز علاقه به دستگیری‏ ‏بینوایان و رفع ستم از مظلومان نبود .
‏ازدواج محمد ( ص (
‏وقتی‏ ‏امانت و درستی‏ ‏محمد ( ص ) زبانزد همگان شد ، زن ثروتمندی‏ ‏از مردم
‏مکه بنام خدیجه دختر خویلد که پیش از آن دوبار ازدواج کرده بود و ثروتی‏ ‏زیاد

 

تحقیق جامعه سازی پیامبر 13 ص ( ورد)

تحقیق جامعه سازی پیامبر 13 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مقـدمه
‏پیامبر اعظم (ص) درجامعه ای به رسالت برانگیخته شد که مردم به لحاظ فرهنگی و تمدنی ، بسیار ابتدایی ، بسیط ، غریزه محور ، خودبنیاد ، مردسالار ، متعصب و خرافه پرست و به لحاظ اجتماعی دارای ساختاری از هم گسیخته بودند که هیچ گونه همگرایی اجتماعی میانشان به چشم نمی خورد . اداره جامعه به صورت عشیره ای و قبیله ای بود ، و هر قبیله متناسب با خلق و خو و آداب رئیس عشیره ، دارای فهم ، رفتار و منش خاصی می توانست باشد . در جامعه ای که خصلتهای غریزه محور و خرافه پرستی وجه غالب آن بود ، و مردمی که اگر گاو ماده‏ ‏آب‏ ‏نمی خورد ، گاو نر را می زدند ؛ و شتر سالم را داغ می زدند تا شتر بیمار معالجه شود و اگر بزرگی فوت می کرد ، شتری در کنار قبرش در میان گودالی حبس می کردند و آب و علف به آن‏ ‏نمی دادند تا بمیرد و متوفا در روز رستاخیز بر آن سوار شود و پیاده محشور نگردد ! و در طبابت و معالجه بیمار از روشهای خاصی بهره می جستند ... در این شرایط فرهنگی ـ اجتماعی و اعتقادی ، پیامبری برگزیده شد که هدف او پی‌ریزی جامعه ای متمدن ، و تکامل بینش ، دانش و اخلاق مردم بود : « انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق » .
‏برای این جامعه شب زده و عقب مانده ، پیامبری برانگیخته شده بود که آموزه‌هایش بسیار
عمیق تر از بینش و رفتار آن عصر بود ؛ جامعه ای که آستانه تحمل و ظرفیت پذیرش آن بسیار اندک و حقیر بود و این مبانی ، هاضمه فرهنگی‌اش را به شدت به هم می ریخت . در این شرایط سخت و نفس‌گیر ، پیامبر (ص) مبعوث شد و به ابلاغ رسالت خویش پرداخت و گرانبارترین معانی را با ظریف ترین شکل طرح نمود .
‏مقـدمه
‏پیامبر اعظم (ص) درجامعه ای به رسالت برانگیخته شد که مردم به لحاظ فرهنگی و تمدنی ، بسیار ابتدایی ، بسیط ، غریزه محور ، خودبنیاد ، مردسالار ، متعصب و خرافه پرست و به لحاظ اجتماعی دارای ساختاری از هم گسیخته بودند که هیچ گونه همگرایی اجتماعی میانشان به چشم نمی خورد . اداره جامعه به صورت عشیره ای و قبیله ای بود ، و هر قبیله متناسب با خلق و خو و آداب رئیس عشیره ، دارای فهم ، رفتار و منش خاصی می توانست باشد . در جامعه ای که خصلتهای غریزه محور و خرافه پرستی وجه غالب آن بود ، و مردمی که اگر گاو ماده‏ ‏آب‏ ‏نمی خورد ، گاو نر را می زدند ؛ و شتر سالم را داغ می زدند تا شتر بیمار معالجه شود و اگر بزرگی فوت می کرد ، شتری در کنار قبرش در میان گودالی حبس می کردند و آب و علف به آن‏ ‏نمی دادند تا بمیرد و متوفا در روز رستاخیز بر آن سوار شود و پیاده محشور نگردد ! و در طبابت و معالجه بیمار از روشهای خاصی بهره می جستند ... در این شرایط فرهنگی ـ اجتماعی و اعتقادی ، پیامبری برگزیده شد که هدف او پی‌ریزی جامعه ای متمدن ، و تکامل بینش ، دانش و اخلاق مردم بود : « انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق » .
‏برای این جامعه شب زده و عقب مانده ، پیامبری برانگیخته شده بود که آموزه‌هایش بسیار
عمیق تر از بینش و رفتار آن عصر بود ؛ جامعه ای که آستانه تحمل و ظرفیت پذیرش آن بسیار اندک و حقیر بود و این مبانی ، هاضمه فرهنگی‌اش را به شدت به هم می ریخت . در این شرایط سخت و نفس‌گیر ، پیامبر (ص) مبعوث شد و به ابلاغ رسالت خویش پرداخت و گرانبارترین معانی را با ظریف ترین شکل طرح نمود .
‏در این فرآیند که با فراز و فرودهای پرشماری همراه بود و رنجها ، دردها و مصیبتهای بی شماری را بر پیامبر (ص) و همراهان آن بزرگوار تحمیل کرد ، جامعه ای تولید و تولد یافت که پایه‌گذار تمدنی جهان‌گستر شد .
‏جامعه سازی پیامبر (ص) شکل گرفت و ساختار اجتماعی مورد نظر به سرعت فراگیر شد و فضای عشیره ای و قومی و تعارض‌ها ، تضادها و خشونتها ، جای خود را به رهبری واحد داد و همگرایی ، مهرورزی ، عزت مداری و کرامت مندی ، فضای جامعه را در بر گرفت .
‏جامعه به سمت عقلانی شدن حرکت کرد و رفتارها و مناسبات مبتنی بر اصول عقلی قابل دفاع و منطقی ، پی‌ریزی شد .
‏عدالت در شؤون و ساحتهای مختلف آن ـ اعم از عدالت سیاسی ، عدالت اقتصادی ، عدالت
توزیعی ، عدالت اجتماعی و ... نضج گرفت و جامعه‌ی قائم بالقسط پایه‌گذاری شد .
‏در مهندسی اجتماعی پیامبر (ص) احقاق حق ، حقوق شهروندی ، حقوق اقلیتها و ... به شایستگی نهادینه شد .
‏و در این مسیر ، « خانواده » به عنوان مهمترین نهاد اجتماعی ، مکانت ویژه ای یافت و شخصیت و شأنیت « زن » به عنوان مؤثرترین عضو خانواده احیا شد .
‏نسبت حاکمیت و مدیریت جامعه با مردم بر پایه‌ای بسیار پیشرو بنیان نهاده شد . در این ساختار آنچه بسیار حایز اهمیت است و تبیین شایسته ای از آن صورت نگرفته ، این است که پیامبر (ص) بر ارتقای ذهنی و بینشی جامعه بسیار تأکید داشتند .
‏نگاه و اهتمام پیامبر (ص) در تربیت عقلانی جامعه و انسان رشید ، کمال یافته که نگاه او به مسایل و هستی دارای عمق و ژرفای بیشتری باشد ، از مسایلی است که باید از سوی اندیشمندان مورد بازکاوی قرار گیرد.
‏آنچه مهم می نماید آن است که ما نیاز داریم تا به بازخوانی جامعه مطلوب پیامبر (ص) بپردازیم ؛ جامعه ای که زیرساختهای فکری و معرفتی آن بر محوریت اندیشه و رفتار پیامبر (ص) باشد و در این میان نخبگان دینی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سازمان روحانیت ، نهادهای فرهنگی ، مطبوعات ، صدا و سیما ، هنرمندان ، نهاد سیاست و حکومت ، و گروههای مرجع که می توانند بر بخش و یا بخشهایی از جامعه اثرگذار باشند ، نقش ویژه ای را بر عهده خواهند داشت .
‏ضروری است در سالی که از سوی رهبر فرزانه انقلاب به نام « پیامبر اعظم (ص) » نامگذاری شده است ، تلاش ویژه ای در بازخوانی و ارایه شایسته سیره و رفتار رسول اکرم (ص) در عرصه ها و قلمروهای مختلف زندگی آن بزرگوار به عمل آید .
‏بازخوانی جامعه مطلوب و مورد نظر پیامبر (ص) می تواند ما را در وضعیتی شایسته و ممتاز قرار دهد و جامعه را از بسیاری آسیبها ، ناراستیها و کژیها برهاند ؛ آسیبهایی همچون : به هم خوردن تعادل اخلاقی و روانی جامعه ، از میان رفتن حریم‌های اخلاقی و انسانی ، عبور از هنجارها ، نیاز‌آفرینی های کاذب ، تزلزل در حوزه اعتماد عمومی جامعه ، آسیب پذیری نهاد خانواده ، حذف پیامهای انسانی از فضای عمومی جامعه و بسیاری از آسیبهایی که جامعه ما و جهان امروز را به شدت دچار بحران کرده است .

 

تحقیق جنگ و غزوه های پیامبر 11 ص ( ورد)

تحقیق جنگ و غزوه های پیامبر 11 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏جنگ و غزوه های پیامبر(ص(
‏غزوات یعنی سفرهای جنگی پیامبر اکرم (ص) که شخصاً در آن شرکت داشت، بیست و شش غزوه بود. البته بعضی هم گفته‌اند بیست و هفت غزوه‏[1]‏ بوده است.
‏ ‏ گروه اول رفتن پیامبر (ص) را به خیبر و وادی القری یک غزوه گرفته‌اند و آنها بیست و هفت غزوه به حساب آورده‌اند. جنگ خیبر را یکی و رفتن به وادی القری را یک غزوه جداگانه محسوب کرده‌اند.
‏ ‏ اولین غزوه حضرت (ص) از مدینه تا ودّان بود که به نام غزوه ابواء معروف است. آخرین غزوه ایشان هم غزوه تبوک نام دارد. غزوۀ سویق هفتمین غزوه از غزوات پیامبر است. غزواتی که پیامبر اکرم (ص) خودشان در آنها شمشیر زدند طبق گفتۀ ابن اسحاق، نُه غزوه، بنا به قول واقدی یازده غزوه بوده است.‏[2]‏ از بهترین غزوات حضرت رسول هم غزوۀ بدر کبری یعنی بدر دوم بود که ضمن آن بزرگان و سران قریش کشته شدند و بعضی هم اسیر گردیدند.‏[3]‏
‏ 
‏غزوه سویق:
‏ ‏ شکست مشرکین در بدر و کشته شدن اشراف قریش، مشرکین مکه را سخت داغدار و مصیبت زده کرده بود و از آن جمله ابوسفیان بود که یک پسر از دست داده بود و پسر دیگر او نیز به اسارت رفته بود و چند نفر دیگر از نزدیکان و فامیلش به قتل رسیده و یا اسیر شده بودند و با توجه به اینکه او خود را از رؤسای قریش می دانست، تحمل شکست از مسلمانان نیز برای او بسیار دشوار می‌نمود. از این رو پس از جنگ بدر قسم خورد تا انتقام خود را از پیغمبر اسلام نگیرد با زنان همبستر نشود و بدنش را شست‌وشو ندهد.‏[4]
‏ ‏ به همین منظور در ماه ذی‌الحجه (یعنی دو ماه پس از واقعه بدر) به قصد انتقام از آن حضرت (طبق سوگندی که یاد کرده بود) به همراهی دویست نفر از جنگجویان قریش از مکه حرکت کرد و تا کوهی به نام «ثیب» که در نزدیکی مدینه بود، پیش آمد و در آنجا همراهان خود را فرود آورد و خود او شبانه به سوی قلعۀ بنی‌النضیر رهسپار شد و به در خانۀ حیی بن اخطب آمد تا او را دیدار کند و درباره حمله انتقامی خود با او مشورت نماید. ولی حیی بن اخطب از هیبت پیغمبر اسلام (ص) ترسید و در را به روی ابوسفیان باز نکرد.
‏2
‏[5]
‏ ‏ ابوسفیان که از یاری و کمک حیی بن اخطب نا امید شد، به در خانۀ سلام بن مشکم یکی از بزرگان بنی‌النضیر که در ضمن خزینه‌دار و امین مالی آنها نیز بود، رفت. او ابوسفیان را پذیرفت و در به رویش گشود، از او پذیرایی کرده اطلاعاتی نیز از وضع مدینه و پیغمبر اسلام (ص) در اختیار او گذاشت.‏[6]
‏ ‏ ابوسفیان همان نیمه شب از نزد او خارج شد و به جمع رفقای خود پیوست و برای اینکه رعبی در دل مردم مدینه ایجاد کند، عده‌ای از همراهان خود را مأمور کرد به اطراف مدینه حمله کنند. آنها هم تا «عریض»‏[7]‏ آمدند و در آنجا قسمتی از نخلستان‌ها را آتش زدند و دو نفر از انصار مدینه را هم در آنجا دیدند و آنان را به قتل رساندند‏[8]‏ و به سوی او بازگشتند. ابوسفیان که گمان می‌کرد به سوگند خودش عمل کرده بیش از این درنگ را جایز ندانست و فوراً دستور داد به سمت مکه حرکت کنند و به سرعت به مکه فرار کردند.
‏ ‏ رسول خدا (ص) وقتی از جریان مطلع شد، ابولبابه را در مدینه به جای خود منصوب فرمود‏[9]‏ و با عده‌ای از اصحاب (حدود دویست نفر از مهاجر و انصار) به منظور تعقیب ابوسفیان از شهر خارج شد و تا جایی به نام قرقرة الکدر واقع در چهارده منزلی مدینه پیش رفت و چون به ابوسفیان دسترسی نیافت، پس از پنج روز به مدینه بازگشت.‏[10]
‏ ‏ ابوسفیان و همراهانش در مراجعت به مکه از ترس مسلمین با سرعت زیادی راه می‌پیمودند. و برای سبکبار شدن، توشه و آذوقه خود که عبادت از «سویق»‏[11]‏ بود، روی زمین انداخته بودند و مسلمانان تعداد زیادی از بسته‌های سویق را پیدا کرده و برداشتند، و به همین مناسبت این مسافرت جنگی را غزوه «سویق» نامیدند.‏[12]
‏ 
‏4
‏جنگ تبوک
‏پیش از آنکه جریان ورود سایر هیئتها و شخصیتهاى مذهبى و غیر مذهبى عربستان را براى شما دنبال کنیم داستان جنگ تبوک را که در اواسط این سال یعنى ماه رجب سال نهم اتفاق افتاد ذکر نموده و به خواست خداى تعالى دوباره به نقل ماجراهاى بعدى و شرح ورود و فدها مى‏پردازیم .
‏داستان از اینجا شروع شد که به پیغمبر اسلام خبر رسید رومیان در صدد تهیه سپاه‏براى حمله به حدود مرزى عربستان و شمال کشور اسلام هستند و مى‏خواهند نفوذ خود را در آن ناحیه توسعه داده و تثبیت کنند.
‏رسول خدا(ص)با شنیدن این خبر تصمیم گرفت با سپاهى گران شخصا به جنگ آنان برود و خیال تعرض و حمله به کشور اسلامى را از سر رومیان بیرون کند و به همین منظور بر خلاف جنگهاى قبلى که مقصد جنگ را اعلام نمى‏کرد در این جنگ اعلام کرد قصد رفتن به تبوک و جنگ با رومیان را دارد و ثروتمندان مسلمان را نیز وادار کرد تا به هر اندازه مى‏توانند براى تجهیز سپاه و تهیه آذوقه کمک کنند.چنانکه مورخین گفته‏اند:گروه زیادى چون عثمان،طلحه،عباس بن عبد المطلب،زبیر و عبد الرحمن بن عوف کمکهاى مالى شایانى براى تجهیز سپاه کردند و برخى از منافقین نیز براى خود نمایى مبالغى پرداختند.
‏صدور چند معجزه از پیغمبر خدا(ص)در حفر خندق
‏پیش از این گفته شد که یکى از نشانه‏ها و علایم نبوت که پیغمبر صادق را از کاذب متمایز و جدا مى‏سازد«معجزه»است،معجزه عبارت است از آن عملى که از نظر عقلى انجام آن محال نباشد ولى افراد عادى هم از انجام آن عاجزند،و پیغمبران الهى داراى انواع معجزات بوده‏اند و از پیغمبر اسلام نیز معجزات زیادى در مکه و مدینه به ظهور پیوست که برخى از آنها در بحثهاى گذشته مذکور شد.در جنگ خندق چند معجزه آشکار از آن حضرت دیده شد که مورخین بخصوص براى آنها بابى جداگانه باز کرده‏اند از آن جمله«نرم شدن سنگ از برکت دعا و آب دهان پیغمبر»بود که ابن هشام و بخارى و دیگران نوشته‏اند و از جابر نقل کنند که گفت:
‏5
‏در قسمتى از خندق،سنگ بزرگى ظاهر شد که کار کندن خندق را مشکل ساخت جریان را به رسول خدا(ص)گزارش دادند،حضرت ظرف آبى طلبید و مقدارى از آب دهان خویش در آن انداخت سپس دعایى بر آن خوانده پیش رفت و آن آب را بدان سنگ پاشید و فرمود:اکنون بکنید!
‏جابر گوید:به خدا سوگند،آن سنگ سخت،از برکت آب دهان و دعاى پیغمبر،مانند خاک نرم شد و با بیل و کلنگ به آسانى آن را کندند.
‏غزوه بواط
‏در ماه ربیع الاولـیعنى یک سال پس از هجرتـغزوه بواط اتفاق افتاد و«بواط»نام جایى بوده در ناحیه‏اى از نواحى کوه«رضوى»که رسول خدا(ص)به منظور جنگ با قریش به همراه جمعى از مدینه خارج شد و سائب بن عثمان بن مظعون را به کار مردم شهر گماشت و بدون آنکه با قریش برخورد کند و جنگى رخ دهد از همانجا به مدینه بازگشت.
‏غزوه عشیره
‏و در ماه جمادى الاولى أبا سلمة بن عبد الاسد را در مدینه منصوب فرمود و خود با گروهى از مهاجرین از شهر بیرون آمد و راه«نقب بنى دینار»را پیش گرفته همچنان تا جایى به نام«عشیره»براند و در آنجا توقف کرد و تا چند روز از ماه جمادى الثانیه را نیز در آنجا ماند و در این مدت با قبیله بنى مدلج و متحدین آنها از قبایل دیگر پیمان دوستى بسته و به مدینه بازگشت .ابن هشام و دیگران از عمار بن یاسر نقل کرده‏اند که گفته است:در غزوه عشیره من و على بن ابیطالب همسفر و مأنوس بودیم و در آن چند روزى که در عشیره توقف داشتیم روزى على بن ابى طالب به من گفت:بیا تا به تماشاى بنى مدلج که در نخلستان در آن نزدیکى کار مى‏کردند برویم و من با او به آن نزدیکى رفتیم و همچنان که نشسته بودیم و کار آنها را تماشا مى‏کردیم خوابمان گرفت و هر دو برخاسته زیر نخله خرما و روى شنهاى نرمى که آنجا بود خوابیدیم .

 

تحقیق جنگهای پیامبر 19 ص ( ورد)

تحقیق جنگهای پیامبر 19 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏فهرست
‏مقدمه:..........................................‏......‏.........................................‏............‏..................................2
‏غزوه بدر :‏...............................................‏.‏.......................‏..................‏.......‏...............................‏6
‏غزوه احد :‏.............................................................................‏..............‏.....................................‏7
‏غزوه خندق (احزاب) :‏................................................................‏..‏.........................................‏10
‏غزوه خ‏یب‏ر :‏............................................................................................................................‏12
‏فتح مکه ‏................................................................‏.....................................................................‏14
‏عوامل پیروزی های پیامبر (ص) در جنگها :‏..................................................................‏17
‏سریه های پیامبر (ص) :‏........................................................‏...............‏..........‏....................‏18
‏3
‏نتیجه گیری :‏......................................................................................‏.‏......‏...‏........................‏19
‏منابع :‏..................................................................‏...............................‏.‏.................................‏20
‏مقدمه
‏سپاس وثنا، لایق خدایی است که پروردگار جهانیان است و درود و سلام بر سرور و خاتم رسولان . حضرت محمد(ص) و بر تمام آل بیت و یاران او باد و همچنین بر تمام کسانیکه به نیکی از ایشان یاد می کنند و تا روز قیامت از ایشان پیروی می کنند و
‏زندگی مبارک حضرت محمد(ص) در توحید و جهاد خلاصه می شود . جهادشان برای رساندن دعوت (اسلام) به تمامی مردم بود تا کلمه الله در زمین مرتبه بلند خودش را داشته باشد و راه رسول الله برای ساختن انسان مسلمان همان یکتا پرستی برای جها و جهاد برای یکتاپرستی بود و با یکتاپرستی انسجام فکری را برای نخستین بار بین مسلمین در تاریخ بوجود آورد و رسول الله در خلال فقط ده سال از عمر پربرکت خویش ارتش خود را پایگذاری و استوار کرد ،‌ارتشی که پرچم اسلام و مسلمین بعد از ایشان را بسوی غرب و شرق به دوش کشید .
‏گفتاری عمومی درباره جهاد و مشروعیت آن :
‏براستی سخن درباره جهاد همیشه مهمترین تکیه گاهی است که جنگ پیشگان فکری در آمیختن حق وباطل و در تلاش شکافتن حدود در اطراف قطعه این دین پاک ، بر آن تکیه می زند جهاد را با آشوب و شرارت ملوث می کنند‏ .
‏به خاطر شک آوردن در این و زشت داشتن آن و هرگز تعجب مکن از انگیزه های محصور داشتن همت شان در زشت نمودن جهاد بخصوص وقتی بدان که خطرناکترین ارکان اسلان از نظر دشمنانش که آنها را بیم می دهد و می ترساند فقط جهاد است پس آنها درک کرده اند که این رکن هرگز در نفوس مسلمانان بیدار شود و در هر عصری از زمان دارای اثر در حیاتشان گردد هرگز هیچ نیرویی هر چند مردم باشد نمی تواند در روی دفاع اسلامی بایستد . و بخاطر آن در قیام نمودن آنها به هر عمل شک آوردنده شایسته است یا سست کردن رکن جهاد آغاز شود ، برای بازداشتن گسترش اسلامی ، از این تقطه بخصوص ، در این گفتار ابتدا معنای جهاد و فائده اش را در اسلام و مراحل که در آن وارد می شود روشن خواهیم کرد سپس مرحله ای را که در آن استقرار یافته است سپس مطالعاتی را که در مفروضش داخل شده و تقسیمات تکلیف آوری که بر آن حمل شده است از چیزهائی که بطور قطع هیچ دلیلی بر آن ندارند .
‏3
‏اما معنای جهاد :
‏بکار بردن رنج و تلاش است در راه اعلاء کلمه الله و بر پاداشتن جامعه اسلامی و بکار بردن تلاش و کوشش به حرب و قتال نوعی است از انواع جهاد و اما فائده جهاد ، ‌پس آن بر پا داشتن جامعه اسلامی و تشکیل دولت صحیح اسلامی است . و اما مراحلی که بر آن گذشته است . پس جهاد صدر اسلام چنانکه دانستیم . بر دعوت سالم بدون حرب مقصود بود همراه با پایداری محکم در راه اسلام در برابر محنتها و شدائد سپس در کنار آن –‏ همراه با آ‎غاز هجرت –‏ جنگ دفاعی شرعیت یافت یعنی رد ، ‌هر نیروئی مانند آن . پس از آن قتال هر کسی که دشواریی را در راه بر پا داشتن جامعه اسلامی قرار دهد ، شریعت دهد ، بنا بر اینکه از ملاحده و بت پرستان و مشرکین جز اسلام را قبول نکند بدلیل اینکه در بین جامعه صحیح اسلامی و الحاد و انکار یا بت پرستی ای که آنها بر آن می باشند ،‌امکان انسجام و پیوند نیست . ما اهل کتاب پس کافی است تسلیم جامعه اسلامی شوند و در پرتو حکومتش باشند بنا بر اینکه حزیه (مالیات) را به حکومت بپردازند و به جای زکاتی که مسلمانان می پردازند و در این مرحله اخیر جهاد در اسلام استقرار یافت . و این وظیفه واجل مسلمانان است هر گاه نیرو و سلام لازم نزد آنها باشد و درباره این مرحله خداوند بزرگ می گوید : ( قاتلو الذین یلونکم من الکفار و لیجدوا فیکم غلظه و اعلموا ان الله مع المتقین) (التوبه :123) یعنی با کافرانی که به شما نزدیکترند پیکار کنید ،‌ ( دشمن دورتر شما را از دشمنان نزدیم غافل نکند) و آنها باید در شما شدت وخشونت احساس کنند و بدانید خداوند با پرهیزکاران است . و نیز درباره آن پیغمبر خدا (ص) می گوید : ( امرت ان اقاتل الناس حتی یقولوا لا اله الا الله فمن قال لا اله الا الله عصم منی ماله و نفسه الا بحقه و حسابه علی الله ) یعنی به من امر شده است که با مردن قتال نمایم تا اینکه می گویند معبودی نیست جز خداوند پس هر کس گفت لا اله الله مال و نفسش از طرف من محفوظ است جز در مورد حق مال و حسابش با خداوند است .
‏4
‏و از اینجا میدانی که معنائی برای تقسیم جهاد در راه خدا به جنگ دفاعی و جنگ هجوم ینیست زیرا مبنای جهاد نه با لذات دفاعی است و نه با لذات هجومی است . و مبنای آن فقط نیاز و حاجت بر پا داشتن جامعه اسلامی است به تمام نظم ومبادی اسلام که می خواهد و پس از آن اعتباری به هجومی یا دفاعی بودنش نیست اما قتال دفاعی که در شرع است . مانند دفاع مسلمانان از مال و ناموس و زمین و زندگیش . آن نوع دیگر از قتال است ارتباطی با جهادی که در اصطلاح فقه اسلامی است ندارد و آن شرع به قتال صائل نامیده می شود و فقهاء یک باب مستقل را در کتابهای فقهی بر آن قرار داده اند و چه بسا محققین آن رابا جهادی که در آن سخن می گوئیم مخلوط کرده اند . این خلاصه معنای جهاد و فائده و عنایت آن است در شریعت اسلامی .
‏بعد از آنکه اسلام در مدینه استقرار یافت . پیامبر تصمیم گرفت تا آن را در نقاط دیگر عربستان گسترش داده و در موقع مقتضی آخرین پایگاه کفر یعنی مکه را به تصرف خویش در آورد و از طرف دیگر کافران مکه . مسلمانان را در مدینه محاصره اقتصادی نموده و از عبور کاروانهای تجاری به آن شهر مخالفت به عمل آوردند . به همین علت پیامبر مصمم شد تا مقابله به مثل نموده و در صورت لزوم با شمشیر پاسخ آنها را بدهد .
‏پیامبر اسلام در دوران اقامت و تبلیغ در مکه ، در عمل تنها یک پیشوای الهی بود و فعالیتهای او در هدایت و ارشاد مردم و مبارزه فکری و اعتقادی با مشرکان و بت پرستان محدود می شد . اما پس از استقرار در یثرب ، علاوه بر ابلاغ رسالت دینی و رهبری مذهبی ، باید رهبری سیاسی مسلمانان را نیز بر عهده می گرفت . زیرا در مدینه وضع جدیدی پیش آمده بود و او گامهای نخست را در جهت پی ریزی یک جامعه نوین بر اساس تعلیمات اسلام بر می داشت . از این رو خطرها و مشلات احتمالی را پیش بینی کرده ،‌به صورت یک رهبر سیاسی آگاه ،‌شایسته و دورنگر ، چاره اندیشی می کرد .. چنان که از طرف خداوند اجازه نهاد و دفاع صادر شد و به دنبال آن پیامبر (ص) تصمیم به تشکیل یک نیروی دفاعی گرفت . تشکیل این نیرو از این نظر اهمیت داشت که احتمال می رفت مشرکان مکه ( که پس از هجرت ، دستشان از آزار و شکنجه مسلمانان کوتاه شده بود ) این بار دست به حمله نظامی به مرکز اسلام(مدینه) بزنند ؛ از این رو پیامبر برای مقابله با چنین احتمالاتی ، از اواخر سال اول هجرت ، هسته اولیه ارتش اسلامی را پی ریزی کرد .

 

تحقیق تاریخ ولادت پیامبر 12 ص

تحقیق تاریخ ولادت پیامبر 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تاریخ ولادت ( سال ،‏‌‏ ماه ، روز )
‏در نزد مورخان ‏شیعه و اهل سنت مشهور است که ولادت آن بزرگوار در سال چهارم هجری و در مدینه ی منوره بوده است چنانچه در تاریخ زندگانی رسول خدا (ص) ‏نگاشته ایم ، و این قول را عموم اهل حدیث و تاریخ نیز نقل و انتخاب کرده اند ‏، از جمله علامه مجلسی ، شیخ مفید ، علی بن عیسی ادبلی ، ابوالفرج ، ابن شهر آشوب ، ‏ابن اثیر جزری و ابن حجر عسقلانی .
‏در مقابل مورخان دیگری ولادت آن حضرت را سال سوم هجری ذکر کرده اند ‏که از جمله ی علمای شیعه ، مرحوم کلینی (ره) و از دانشمندان اهل سنت واقدی و جمعی دیگرند. در مورد ماه و روز ولادت آن بزرگوار نیز شهود آن است که ولادت آن حضرت در پنجم ‏ماه شعبان بوده ، و این قولی است که عموم اهل حدیث و مورخانی که در بالا نامشان را ذکر کردیم اختیار کرده اند . اقوال دیگری نیز مانند سوم شعبان و آخر ربیع الاول و سیزدهم ماه رمضان نقل شده است . که این دو قول اخیر مشهور نیست . و اما قول سوم شعبان نیز از نظر ‏اهل تاریخ ضعیف تر از قول اول است . ولی مجلسی (ره) در بحارالانوار می گوید : ‏«‏الا شهر‏ فی ولادته صلوات الله علیه انه وله الثلاث خلون من شعبان . . . ‏»‏ یعنی : مشهورتر در ولادت آن حضرت‏ ‏سوم شعبان است . دلیلی کهبرای آن ذکر کرده است روایت شیخ در مصباح و توقیعی است که از ناحیه مقدسه برای ابوالقاسم بن علاء همدان ،‏‌‏ وکیل ‏حضرت عسکری (ع) صادر گردیده بود . البته این روایت به تنهایی نمی تواند دلیلی بر مشهورتر ‏این قول باشد ولی از آنجا که مرحوم مجلسی حریت فن حدیث و احاطری ایشان بر احادیث بیش از ما بوده گفتار ایشان در این باره مقبول است . و الله اعلم . . .
‏خوابی که ام الفضل دید :
‏ ابن حجر و دیگران روایت کرده اند که ام الفضل همسر عباس بن عبدالمطلب ،‏‌‏ عموی رسول خدا (ص) ،‏‌‏که نامش لبابه بوده است خوابی دید که موجب نگرانی و اضطراب‏ خاطر او گردید و برای تعبیر آن به نزد رسول خدا آمد و خواب خود را اینگونه بیان کرد ‏«‏رایت ان عضو امن اعضایک فی بیتی‏»‏ یعنی : در خواب دیدم عضوی از اعضای بدن شما در خانه ی من قرار گرفته است ؛ رسول خدا (ص) ‏خواب او را چنین تعبیر فرمود : ‏«‏تله فاطمه غلاما و تر ضعینه بلین قثم‏»‏ یعنی فاطمه پسری به دنیا می آورد ‏و تو او را به شیر ‏«‏قثم‏»‏ (کی از فرزندان عباس و لبابه) شیر خواهی داد . و طو‏لی نکشید که فاطمه (س) حسین (ع) را به دنیا آورد و لبابه او را به نزد خود برد .
‏ماجرای ولادت و نام گذاری :
‏در روایتی که برخی ‏از آنها در داستان ولادت سبط اکبر رسول خدا (ص) امام حسن مجتبی (ع) دکر شده و مرحوم صوق و دیگران آن ها را ‏ن‏قل کرده اند ، آم‏د‏ه است ‏که چوم حسین (ع) به دنیا آمد و او را به نزد رسول خدا (ص) بردند تا نامی ‏برای او‏ بگذار‏ند رسول خدا (ص) فرمودند : ‏«‏من در نامگذاری این فرزند ‏بر خدای عز و جل سبقت نمی گیرم . سپس جبرئیل نازل شد . عرض کرد : ‏»‏ یا محمد القی الا علی ‏یقرتک السلام و یقول لک علی منک کهارون من موسی ، سم ابنک هذا باسم ابن هارون‏»‏ یعنی : منزلت و مقام علی در نزد ‏تو همانند مقام و منزلت هارون نسبت به موسی است ؛‏‌‏ از این رو نام فرزند او را به نام فرزند هارون نامگذاری کن . رسول خدا از جبرئیل پرسید : نام فرزند هارون چه بوده ؟ ‏جبرئیل عرض کرد که : ‏«‏نام او شبیر بود‏»‏ . رسول خدا (ص) فرمود : ‏«‏زبان من عربی است
‏»‏ . جبرئیل عرض کرد : ‏«‏نام او را حس‏ی‏ن بگذار‏»‏ و رسول خدا این نام را برای فرزندش انتخاب فرمود .
‏رسول خدا (ص) از آینده ی غم انگیز و شهادت نوزاد خبر می دهد :
‏در روایت اهل سنت نیز نظیر روایتی که از اسماء دختر ‏عمیس و دیگران روایت شده و در آن ‏ها آمده است که اسماء می گوید : ‏«‏من حسین را به نزد رسول خدا بردم و در دامان آن حضرت نهادم و رسول خدا (ص) ‏گریست . من عرض کردم : ‏«‏پدرو مادرم به قربانت سبب گریه ی شما چیست ؟‏»‏ ‏حضرت فرمود : ‏«‏به راستی که این پسر مرا گروه ستمکاری از امت من خواهند کشت که خدای تعالی شفاعت مرا به آن‏ ‏ها نرساند . اسماء گوید : ‏رسول خدا (ص) به دنبال این سخن فرمود : ‏«‏ای اسماء این خبر را به فاطمه مده که تازه زاست و شنیدن این خبر غم انگیز برای او در این حالت مناسب نیست‏»‏ . نشیر این روایت در کتاب های حدیث شیعه با تفصیل بیشتری از آن حضرت ‏نقل شده که از آن جمله روایت امالی شیخ است که به سنه خود از اسما‏ء داستان ولادت حسین (ع) را نقل کرده است و در باره حسین (ع) می گوید : چون نوزاد را به نزد آن حضرت بردم رسول خدا (ص) فرمود : ‏«‏ای فرزند تو را در آینده سرگذشتی است . خدایا کشنده ی او را لعنت کن‏ ( و از رحمت خود دور فرما ) و این خبر را به فاطمه مده‏»‏ . اسماء می گوید که من نوزاد را بردم و در روز هفتم رسول خدا (ص) ‏به نزد من آمد و فرمود :‏«‏فرزندم‏ را بیاور‏»‏ من آن نوزاد را نزد رسول خدا (ص) آوردم و آن حضرت برای او عقیقه کرد، سرش را تراشید و هم وزن آن از نقره صدقه داد . ‏آ‏نگاه او را در دامان خود گذارد و گفت : ‏«‏ای اباعبدالله بر من ناگوار و دشوار است‏»‏ . این سخن را گفت و گریست . من عرض کردم : پدر و مادرم به قربانت ، هم امروز و هم روز نخست چنین کرده ،
‏‌‏ داستان چیست ؟ رسول خدا (ص) در پاسخ فرمود : ‏«‏می گریم ، برای فرزندم که او را گروهی ستمکار و کافر ‏از بنی امیه می کشند ، خدایشان‏ لعنت کند و شفاعت مرا در روز قیامت به ایشان نرساند . قاتل او مردی است که (حرمت)‏ دین را بشکند و خدای بزرگ را کافر شود‏»‏ . و به دنبال آن فرمود : ‏«‏خدایا من از تو درباره ‏دو‏ فرزند خود درخواست می کنم آنچه را ابراهیم درباره فرزندانش درخواست نمود ، خدایا این ‏دو‏ را ‏دوست دار و دوست دار هر کس که ایشان را دوست دارد ، و لعنت کن هر کس که ایشان را دشمن دارد ، به اندازه پری آسمان و زمین‏»‏ .
‏داستان فرشته ای که از برکت این مولود بزرگوار مورد لطف الهی قرار گرفت :
‏در روایت شیعه و اهل سنت با اختلاف بسیار و اجمال و تفصیل زیاد ،‏‌‏ داستانی از هبوط جیرئیل به همراه صفوفی از فرشتگان برای تهنیت به رسول خدا (ص) در مراسم ولادت امام حسین (ع) نقل شده که ما یکی از آن روایات را که مختصرتر از دیگران است برای شما بازگو گرده و در پایان به روایت دیگر اشاره می کنیم .
‏شیخ صدوق (ره) در کتاب امالی به سنه ش از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود ‏ : ‏«‏هنگامی که حسین بن علی (ع)‏‌‏ به دنیا آمد خدای عز و جل حبرئیل را مامور کرد تا با هزار فرشته برای تبریک و تهنیت به رسول خدا (ص) بر زمین فرود ‏آ‏ید‏»‏. جبرئیل نیز طبق ماموریت الهی بر زمین هبوط کرد وبه جزیره ای رسیدکه فرشته ای به نام ‏«‏فطرس‏»‏ در آن به سر می برد که از حاملان عرش بود و بر اثر کندی در انجام فرمان الهی پر و بالش شکسته و در آن جزیره سقوط کرده بود ‏و هفتصد ‏سال ‏در آنجا به عبادت خدای تعالی مشغول بود . در این وقت فرشته ی مذبور که جبرئیل را مشاهده کرد ، پرسید :