تحقیق توسعه فرهنگ حفظ محیط زیست 17 ص ( ورد)

تحقیق توسعه فرهنگ حفظ محیط زیست 17 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏توسعه فرهنگ حفظ محیط زیست
‏از واژه "فرهنگ" تا کنون تعریف های متعددی شده است. هرکدام از این تعریف ها درواقع گوشه ای از واقعیت فرهنگ راروشن کرده اند.فریدمن فرهنگ را چنین تعریف می کند: راه حل گروهی برای مسائل مختلف زندگی انسان که شکل روابط میان انسانها و روابط انسان با محیط خود را تعیین می کند.تایلور درنیمه قرن نوزدهم فرهنگ را به عنوان توانایی ها و عادات به دست آمده به وسیله بشر تعریف کرده است. ازنظر او فرهنگ عبارت است از: تمام رسوم، هنرها، علوم، مذهب و رفتار سیاسی به عنوان اجزای به هم پیوسته ای که یک کل را تشکیل می دهدو متمایزکردن جامعه ای از جامعه دیگر را امکان پذیر می کند.
‏امروزه فرهنگ شناسان ضمن اینکه بر "الگوهای چندگانه" فرهنگی و تنوع فرهنگی تأکید می کنند، بر این باور نیز هستند که یک "فرهنگ جهانی "در حال شکل گیری است که ضمن تأثیر پذیری از فرهنگ های رایج درجهان، خود نیز یک محورهای مشخص فرهنگی را بر دیگر فرهنگ ها درجوامع القا می کند. اگر به این دو نکته فرهنگی توجه کنیم به این نتیجه دررابطه با محیط زیست خواهیم رسیدکه فرهنگ های متنوع با محیط زیست به گونه های متفاوتی برخورد می کنند و هر فرهنگی آزمونهای خاص خود را برای حفظ محیط زیست دارد. از سوی دیگر، فرهنگ جهانی با اهداف ویژه خود در سراسر جهان برخوردی مشابه با محیط زیست خواهد داشت و بدون توجه به خواسته های بومی جوامع بر محیطهای زیست متفاوت مسلط می شود و هنجارهای خود را بر آنها تحمیل می کند در نتیجه می توان از بحرانهای زیست محیطی جهانی صحبت کرد،البته لازم است قبل از اشاره به فرهنگ حفظ محیط زیست و توسعه آن برای آشنایی و درک بیشترمحیط زیست را تعریف کرده و به مشکلات و بحرانهای محیط زیست اشاره ای داشته باشیم.
‏محیط زیست انسان عبارت است از مجموعه عوامل طبیعی و مصنوعی و اجتماعی که در اطراف او وجود دارد و بر زندگی اش تأثیر می گذارد و از او تأثیر می گیرد.
‏زندگی مدرن و صنعتی امروزی انواع بحران ها و آلودگی ها را برای محیط زیست به وجود آورده است.گرم شدن ناشی از افزایش گازهای گلخانه ای، شکاف لایه ازن ناشی از مصرف CFC‏، آلودگی هوای شهر ها،آلودگی آب و خاک ، بارش بارانهای اسیدی و ... هرکدام به نحوی یک بحران و مشکل محیط زیست به شمار می آیند که اثرات منفی و بدی برروی زندگی انسان و سایر جانداران می گذارند. دودکارخانه ها و خودروها و انواع سروصداها، فضاهای شهری را تسخیر کرده و اجازه نفس کشیدن راحت و استنشاق هوای آزاد به ساکنان شهرها نمی دهد.آلودگی صوتی می تواند باعث افزایش سطح تنش و استرس شده و بحران شدیدی را در زندگی روزمره ایجاد نماید. همچنین
‏می تواند باعث تپش قلب، فشار خون، ونیز بیخوابی گردد.آلودگی آب باعث مرگ و میر ماهیان وآبزیان دیگر می شود.
‏حال، محیط زیست آلوده را با ابزار فرهنگی می خواهیم نجات بدهیم. به عبارت دیگر، چه باید کرد؟ آیا فرهنگ و فرهنگ سازی دررابطه با حفظ محیط زیست به داد انسان مدرن خواهد رسید؟برای گسترش فرهنگ زیست محیطی در جامعه لازم است در پی شناخت میزان دانش و نگرش افراد جامعه بوده، تا بتوان بر مبنای نیاز افراد برای درک بیشتر از مفهوم محیط زیست، حفظ ونگهداری آن برنامه ریزی کرد. بادادن آگاهی و اطلاعات کافی به افرادجامعه و فراهم کردن مدلهای اجتماعی که بتوانند فرهنگ زیست محیطی را اجرا کنند نه تنها گسترش فرهنگ زیست محیطی تسهیل پیدا می کند، بلکه موجب تقویت روحیه و شناخت بیشتر افراد از ارتباط آنان با محیط زیست خود می شود.در این زمینه می توان به موارد زیر اشاره کرد :
‏قوانین ومقررات برای حفظ محیط زیست:
‏ جامعه موظف است بستر ندگی انسانها را با طراحی قوانین و مقررات سخت و نظارت جدی بر اجرای آن حفظ کند.اگر جامعه و نظام اجتماعی بهترین و عالی ترین قوانین ومقررات حفظ محیط زیست را تدوین کند، اما درعمل کنترلی نشود گویی هیچ قانون و مقرراتی وجود ندارد.
‏باورها،آداب ورسوم و حفظ محیط زیست:
‏باورها،آداب و رسوم برخی مواقع در مجبور کردن اعضای یک جامعه به حفظ محیط زیست ، از قوانین و مقررات محکم تر عمل می کنند.انسانها وقتی به یک مسأله معتقد باشند، برای انجام و رعایت اصول آن حتی به ناظر هم احتیاج ندارند.نفوذ باورها آنقدر زیاد است که به آنها" هنجارهای خودنظارتی" هم می گویند. همچنین آداب و رسوم چون در طول زندگی افراد مرتباً تکرار می شوند، میزان عادت به آن زیاد است و افراد به صورت خودکار آنها را رعایت می کنند.با گسترش زندگی نوین نمی بایستی سنت های نیکو که حافظ محیط زیست هستند به حاشیه رانده شوند. هر سنت وآداب و رسومی لزوماً \مانع توسعه نیست. حتی بسیاری از سنت ها در ضمیر خود حافظ محیط زیست هستند.
‏معرفت علمی در حفظ محیط زیست:
‏ برخی ازدانشمندان براین باورند که پایان طبیعت فرا رسیده است. به عبارت دیگرآنها براین باورند که اگر مسأله محیط زیست به لحاظ علمی توجه نشود، احتمال از بین رفتن آن بسیار زیاد است.محیط زیست و آلودگی های آن آنقدر پیچیده است که اگر علوم مختلف علل آلودگی های متفاوت آن را بررسی نکنند وراه حل های علمی ارائه ندهند، درواقع دیگر فعالیت های فرهنگی در حفظ آن کارساز نخواهد بود.جوامع باید توجه خاصی به تأسیس مراکز تحقیقاتی زیست محیطی داشته باشند و دانشمندان و اندیشمندان از رشته های مختلف را گرد هم آورند و به صورت "میان رشته ای "به مطالعه مسائل زیست محیطی بپردازند. باید یک تقسیم کار تحقیقاتی دررابطه با محیط زیست صورت گیرد. علاوه بر بودجه گذاری دولت در این بخش از مؤسسه های خصوصی که به نحوی دررابطه با محیط زیست و احیاناً آلودگی آن هستند خواست تا سهمی از درآمد خود را به پژوهش های زیست محیطی اختصاص بدهند.
‏آموزش حفظ محیط زیست:
‏ آموزش در هر فرهنگی به صورت آموزش های رسمی و غیر رسمی است.در آموزش به طوررسمی بایددر مقاطع مختلف تحصیلی دروسی به محیط زیست وچگونگی حفظ آن اختصاص یابد. در رابطه با آموزش های غیر رسمی باید طبقه ها و اقشار مختلف اجتماعی مشخص شوند و سپس به شکل های متفاوت و با ابزار گوناگون به آنها آموزش داده شود.شاید یکی از مؤثرترین ابزار غیر رسمی فیلم های کوتاه ومستند باشد که از طریق آن می توان به اقشار مختلف یک جامعه دررابطه با شناخت و حفظ محیط زیست آموزشهای مفیدی داد.
‏اشاعه مشارکت های مردمی درحفظ محیط زیست:
‏ تشکیل سازمانهای غیر دولتی(NGO‏)،حزب های سبز،گروه های محیط گرا و تشکیل گروههای غیر رسمی که به صورت خودجوش در مکان ها و زمان های مناسب در شرایطی خاص می توانند به صورت موقت فعالیت های زیست محیطی داشته باشند، هرکدام به نوعی مشارکت در حفظ محیط زیست می باشد.جنبش های اجتماعی ، تظاهرات وراهپیمایی های مختلف در اعتراض به مشکلات محیط زیست نمونه دیگری از مشارکت های عمومی است. به هرحال مشارکت به هر شکلی که باشد آگاهی زیست محیطی افراد را افزایش می دهد و افزایش آگاهی باعث مشارکت بیشتر و مؤثرتر
‏می شود.به عبارت دیگر بین آگاهی از مسائل زیست محیطی و مشارکت در این گونه فعالیتها یک ارتباط دوسویه وجود دارد.
‏در پایان لازم به تذکر است که مسائل زیست محیطی باید در سطحی گسترده و پی در پی در میان مردم اشاعه یابد تا مردم فرهنگ آن را بپذیرندو به شکل های متفاوت در حرکت های حفظ محیط زیست شرکت کنند تا در واقع حفظ محیط زیست به صورت یک عمل روزمره درآید. درآن صورت است که می توان از اشاعه فرهنگ مسایل زیست محیطی سخن گفت و ادعا کرد که مسائل محیط زیست به لحاظ فرهنگی در اذهان مردم جای گرفته است.
‏ارتقا‏ی‏ سطح فرهنگ‏ی‏ جامعه و نقش آن در حفظ مح‏ی‏ط‏ ز‏ی‏ست
‏به‏ ‏ی‏اد‏ آوردن احترام‏ی‏ که ن‏ی‏اکان‏ ما برا‏ی‏ عناصر مح‏ی‏ط‏ی‏ خو‏ی‏ش‏ قائل بودند و وظا‏ی‏ف‏ی‏ که برا‏ی‏ خو‏ی‏شتن‏ در قبال طب‏ی‏عت‏ برم‏ی‏ شمردند، همگ‏ی‏ م‏ی‏ تواند فرهنگ ا‏ی‏ران‏ امروز را به باز تول‏ی‏د‏ باورها‏یی‏ عم‏ی‏ق‏ و ارزشمند در ذهن ا‏ی‏ران‏ی‏ان‏ قادر سازد.
‏امروزه‏ از مسا‏ی‏ل‏ مهم‏ی‏ که توجه بس‏ی‏ار‏ی‏ از محافل جهان‏ی‏ را به خود جلب نموده، موضوع مح‏ی‏ط‏ ز‏ی‏ست‏ است. آلودگ‏ی‏ مح‏ی‏ط‏ ز‏ی‏ست،‏ کاهش و حت‏ی‏ اتمام منابع ز‏ی‏ر‏ زم‏ی‏ن‏ی‏،‏ تغ‏یی‏رات‏ جو‏ی‏ و موارد بس‏ی‏ار‏ی‏ از ا‏ی‏ن‏ دست، همگ‏ی‏ از دغدغه ها‏ی‏ مهم جهان‏ی‏ان‏ به شمار م‏ی‏ روند.
‏سازمانها‏ی‏ ز‏ی‏اد‏ی‏ ن‏ی‏ز‏ در سطح جهان برا‏ی‏ ا‏ی‏ن‏ منظور تاس‏ی‏س‏ شده اند، که سالانه هز‏ی‏نه‏ ها‏ی‏ فراوان‏ی‏ را در جهت مقابله با ا‏ی‏ن‏ تهد‏ی‏دات‏ و دادن آگاه‏ی‏ها‏ی‏ لازم به مردم صرف م‏ی‏ نما‏ی‏ند‏. دول کشورها‏ی‏ مختلف ن‏ی‏ز‏ برنامه ها‏ی‏ بس‏ی‏ار‏ی‏ را برا‏ی‏ حفاظت از مح‏ی‏ط‏ ز‏ی‏ست‏ به اجرا در م‏ی‏ آورند.
‏عوامل‏ گوناگون‏ی‏ باعث بوجود آمدن وضع‏ی‏ت‏ کنون‏ی‏ جهان و خطرات‏ی‏ که به طور جد‏ی‏ مح‏ی‏ط‏ ز‏ی‏ست‏ را مورد تهد‏ی‏د‏ قرار م‏ی‏ دهد، شده است. ل‏ی‏کن‏ ا‏ی‏ن‏ نوشته بدنبال بررس‏ی‏ اجمال

 

تحقیق توسعه منابع انسانی با رویکرد مدیریت دانش 17 ص ( ورد)

تحقیق توسعه منابع انسانی با رویکرد مدیریت دانش 17 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏توسعه منابع انسانی با رویکرد مدیریت دانش:‏
‏مقدمه :
‏در ‏دهه ‏های ‏اخیر، ‏موسسات، ‏شاهد ‏تغییرات ‏اساسی ‏در ‏زمینه ‏های ‏ساختار، ‏کارکرد ‏و ‏سبکهای ‏مدیریتی‏ ‏خویش ‏بوده ‏اند . ‏اغلب ‏سازمانهای ‏امروزی ‏دریافته ‏اند ‏که ‏مزیت ‏رقابتی ‏از ‏دانش، ‏توانایی ‏و ‏ارتباطاتی ‏که‏ ‏بوسیله ‏کارکنان ‏ایجاد ‏می ‏شود، ‏بدست ‏می ‏آید . ‏در ‏این ‏راستا ‏واژه ‏های ‏مدیریت ‏استراتژیک ‏منابع ‏انسانی‏ ‏و ‏مدیریت ‏دانش ‏مورد ‏توجه ‏مدیران ‏قرار ‏گرفته ‏است . ‏موسسات ‏کنونی ‏، ‏اهمیت ‏بیشتری ‏جهت ‏درک،انطباق ‏پذیری ‏و ‏مدیریت ‏تغییرات ‏محیط ‏پیرامون ‏قائل ‏شده ‏و ‏در ‏کسب ‏و ‏بکارگیری ‏دانش ‏و ‏اطلاعات‏ ‏روزآمد ‏بمنظور ‏بهبود ‏عملیات ‏و ‏ارائه ‏خدمات ‏و ‏محصولات ‏مطلوب‏ به‏تر ‏پیشی ‏گرفته ‏اند.
‏امروزه ‏در ‏عرصه ‏کسب ‏و ‏کار ‏به ‏وفور ‏شاهد ‏تاکید ‏بر ‏نقش ‏دانش ‏به ‏عنو ‏ان ‏یک ‏منبع ‏حیاتی ‏برای ‏حفظ‏ ‏رقابت ‏پذیری ‏و ‏سودآوری ‏و ‏همچنین ‏کارکنان ‏به ‏عنوان ‏مالکان ‏اصلی ‏دانش ‏می ‏باشیم . ‏در ‏واقع ‏مزیت‏ ‏رقابتی ‏در ‏شرکتهایی ‏ایجاد ‏می ‏شود ‏که ‏سریعتر ‏ی ‏ی‏اد ‏بگیرند ‏و ‏آموخته ‏های ‏خود ‏را ‏موثر ‏تر ‏از ‏رقبا ‏بکارببرند.
‏مدیریت ‏دانش ‏در ‏عصر ‏جدید ‏تحولات ‏شگرفی ‏را ‏در ‏مباحث ‏مدیریتی ‏ایجاد ‏کرده ‏است . ‏با ‏توجه ‏به‏ ‏اینکه ‏مدیریت ‏دانش، ‏تنها ‏به ‏دانش ‏کد ‏شده ‏و ‏مستند ‏شده ‏اکتفا ‏نمی ‏کند، ‏بسیاری ‏از ‏سازمانها ‏و‏شرکتهای ‏جهان ‏با ‏تکیه ‏بر ‏دانش ‏ضمنی ‏و ‏آشکار ‏خود، ‏در ‏صدد ‏ارتقاء ‏جایگاه ‏رقابتی ‏و ‏افزای‏ش ‏اثربخشی ‏و ‏بهره ‏وری ‏خود ‏هستند.‏ ‏جهت ‏نیل ‏به ‏این ‏اهداف، ‏مدیران ‏به ‏دنبال ‏تصرف ‏دانش، ‏خرد ‏و ‏تجربیات ‏با ‏ارزش ‏افزوده ‏کارکنان ‏و ‏نی‏ز ‏پیاده ‏سازی، ‏بازیابی ‏و ‏نگهداری ‏دا ‏نش ‏به ‏عنوان ‏داراییهای ‏سازمان ‏که ‏امروزه ‏نقش ‏اصلی ‏را ‏در ‏رشد ‏وتوسعه ‏کشورهای ‏جهان ‏چه ‏توسعه ‏یافته ‏و ‏چه ‏در ‏حال ‏توسعه ‏بازی ‏می
‏کند، ‏می ‏باشند . ‏بدون ‏شک‏ ‏مهمترین ‏ابزار ‏در ‏بازارهای ‏حال ‏و ‏آینده، ‏دانش ‏و ‏استفاده ‏از ‏آن ‏برای ‏کسب ‏مزیت ‏رقابتی ‏می ‏باشد . ‏درحال ‏حاضر ‏سازمانهای ‏بسیاری ‏در ‏زمینه ‏توسعه ‏دانش ‏در ‏سطوح ‏مختلف ‏سرمایه ‏گذاری ‏کرده ‏و ‏موفق‏ ‏بوده ‏اند . ‏بدیهی ‏است ‏چنین ‏موفقیتهایی ‏مرهون ‏بستر ‏سازی ‏مناسب ‏نظیر ‏مکانیزمهای ‏صحیح ‏ارزیابی‏ ‏عملکرد ‏و ‏پیاده ‏سازی ‏مدیریت ‏دانش ‏می ‏باشد.
‏در ‏نوشته ‏حاضر ‏به ‏ارائه ‏شرحی ‏در ‏خصوص ‏مدیریت ‏دانش ‏، ‏مدیریت ‏منابع ‏انسانی ‏و ‏مفاهیم ‏مرتبط‏ ‏با ‏این ‏دوموضوع ‏و ‏ارتباط ‏بین ‏آنها ‏می پردازیم‏.
‏مدیریت ‏دانش ‏و ‏توسعه ‏منابع ‏انسانی :
‏توسعه ‏منابع ‏انسانی ‏در ‏هر ‏سازمان ‏در ‏صورت ‏اعمال
‏همز ‏مان ‏مدیریت ‏منابع ‏انسانی ‏و ‏مدیریت ‏استراتژیک‏ ‏به ‏شکل ‏اثر ‏بخش، ‏امکان ‏پذیر ‏می ‏گردد.
‏آقای ‏مایکل ‏آرمسترانگ ‏در ‏کتاب ‏مدیریت ‏استراتژیک ‏منابع ‏انسانی ‏، ‏مدیریت ‏منابع ‏انسانی ‏را ‏به ‏شکل‏ ‏ذیل ‏تعریف ‏می ‏نماید:
"‏مدیریت ‏منابع ‏انسانی ‏عبارتست ‏از ‏مدیریت ‏و ‏اداره ‏استراتژیک ‏(‏بلند ‏نظرانه) ‏و ‏پایدار، ‏با ‏ارزش ‏ترین‏ ‏دارائی ‏های ‏شرکت ‏یعنی ‏کارکنانی ‏که ‏در ‏آن ‏جا ‏کار ‏می ‏کنند ‏و ‏منفرد ‏ًا ‏در ‏کنار ‏هم ‏به ‏شرکت ‏، ‏در‏و‏صول ‏به ‏اهدافش ‏کمک ‏می ‏کنند (سید ‏محمد ‏اعرابی ‏و ‏داود ‏ایزدی ‏١٣٨١)
‏وی ‏مدیریت ‏استراتژیک ‏منابع ‏انسانی ‏را ‏نیز ‏به ‏ترتیب ‏ذیل ‏تعریف ‏می ‏کند:
"‏کلیه ‏فعالی ‏تهای ‏موثر ‏بر ‏رفتار ‏افراد ‏در ‏ب ‏رانگخیتن ‏آنها ‏در ‏طراحی ‏و ‏اجرای ‏نیازهای ‏استراتژیک ‏شرکت "
‏(شولر، ‏١٩٩٢)
‏سازمانهائی ‏می ‏توانند ‏در ‏صحنه ‏رقابت ‏باقی ‏مانده ‏و ‏به ‏فعالیتهای ‏خود ‏ا ‏دامه ‏دهند ‏که ‏استراتژی ‏محور ‏ودانش ‏مدار ‏باشند . ‏سازمانی ‏استراتژی ‏محور ‏است ‏که ‏با ‏استفاده ‏از
‏استراتژیهای ‏مناسبی ‏که ‏در ‏راستای‏ ‏دستیابی ‏به ‏اهداف ‏اصلی ‏خود ‏ایجاد ‏می ‏نمایند، ‏برای ‏هر ‏یک ‏از ‏کارکنان ‏اهداف ‏مشخصی ‏را ‏در ‏نظرگرفته ‏و ‏در ‏مقاطع ‏کوتاه ‏زمانی ‏با ‏کنترل ‏و ‏نظارتهای ‏مستمر ‏و ‏همیشگی ‏، ‏آنها ‏را ‏جهت ‏نیل ‏به ‏اهداف‏ ‏مذکور، ‏مورد ‏حمایت ‏و ‏پشتیبانی ‏قرار ‏دهد.
‏بدیهی ‏است ‏پس ‏از ‏تعیین ‏اهداف ‏مشخص ‏برای ‏هریک ‏از ‏کارکنان، ‏فرآیند ‏ارزیابی ‏عملکرد ‏کارکنان‏ ‏سازمان، ‏بمنظور ‏تشخیص ‏توانائیها، ‏شایستگها ‏و ‏ویژگیهای ‏فردی ‏کلیه ‏کارکنان، ‏اجتناب ‏ناپذیر ‏می ‏باشد.
‏انجام ‏فرآیند ‏ارزیابی ‏عملکرد ‏اثر ‏بخش ‏در ‏سازمان ‏علاوه ‏بر ‏مشخص ‏نمودن ‏نقاط ‏قوت ‏و ‏ضعف‏ ‏کارکنان ‏پیش ‏زمینه ‏ای ‏است ‏برای ‏اعمال ‏مدیریت ‏عملکرد ‏تا ‏با ‏اعمال ‏مراحل ‏مختلف ‏آن، ‏استراتژیهای‏ ‏منابع ‏انسانی ‏که ‏قویًا ‏می ‏بایست ‏با ‏استراتژیهای ‏کلی ‏سازمان ‏پیوند ‏زده ‏شود، ‏به ‏منصه ‏ظهور ‏رسانده ‏شود.‏ ‏مفهوم ‏دیگری ‏که ‏امروزه ‏در ‏سازمانها ‏بسیار ‏به ‏آن ‏توجه ‏می ‏شود ‏مدیریت ‏دانش ‏ا ‏ست؛ ‏لذا ‏ضروری‏ ‏است ‏به ‏تعریف ‏مدیریت ‏دانش ‏نیز ‏توجه ‏شود؛ ‏دانش ‏درک ‏و ‏فهمی ‏است ‏که ‏از ‏اطلاعات ‏ناشی ‏از ‏داده‏ ه‏ای ‏فراوان ‏هر ‏سازمان ‏که ‏به ‏درستی ‏بیان ‏می ‏شود ‏، ‏بدست ‏می ‏آید . ‏استفاده ‏صحیح ‏از ‏این ‏اطلاعات،
‏فرآیند ‏مبدل ‏ساختن ‏آن ‏به ‏موضوعی ‏اطلاعاتی ‏و ‏قابل ‏ذخیره ‏سازی ‏در ‏بانکها ‏و ‏پایگاههای ‏اطلاعاتی ‏رانیز ‏مدیریت ‏دانش ‏تعریف ‏می ‏نمایند.
‏بطور ‏کلی ‏دانش ‏موجود ‏در ‏سازمانها ‏دو ‏نوع ‏است:
‏١- ‏دانش ‏پنهان ‏که ‏موضوعی ‏فردی ‏و ‏منحصر ‏به ‏فرد ‏است ‏که ‏صرفًا ‏در ‏فکر ‏و ‏ذهن ‏کارکنان ‏موجوداست ‏ومیزان ‏آن ‏را ‏تقریبًا ‏بطور ‏معمول ‏تا ‏٩٠ % ‏دانش ‏موجود ‏در ‏سازمانها ‏تخمین ‏می ‏زنند.
‏٢- ‏دانش ‏آشکار، ‏دانش ‏قابل ‏دسترس ‏برای ‏کلیه ‏کارکنان ‏سازمان ‏است‏ ‏دانش ‏موجود ‏در ‏سازمانهاست.
‏وظایف ‏اصلی ‏و ‏هنر ‏مدیریت ‏ارشد ‏سازمانها ‏در ‏این ‏ارتباط ‏ایجاد ‏زمینه ‏هائی ‏است ‏که ‏حتی ‏المقدوردانش پنهان در سازمان را به دانش آشکار و قابل دسترس برای سازمان فراهم آورد. تخمین زده می شود که 85% دارائیهای دانش سازمان به جای ذخیره سازی در پایگاههای داده در فایلهای Word‏ و درفایلهای Presentation‏ جای گرفته اند ‏‌]‏ Turban 2003‏ [‏ در ‏بسیاری ‏از ‏سازمانها (‏و ‏از ‏جمله ‏در ‏صنعت ‏نفت ) ‏تلاشهای ‏لازم ‏جهت ‏تبدیل ‏فرآیند ‏دانش ‏پنهان ‏به‏ ‏دانش ‏آشکار ‏و ‏قابل ‏دسترس ‏کارکنان ‏سازمان ‏به ‏گونه ‏ای ‏اثر ‏بخش ‏، ‏جامع ‏و ‏فراگیر ‏صورت ‏نپذیرفته‏ ‏است، ‏علت ‏چیست؟بنظر ‏میرسد ‏عدم ‏انجام ‏چنین ‏فرآیندی ‏دو ‏دلیل ‏عمده ‏و ‏اصلی ‏دارد ‏که ‏عبارتنداز:
‏۱- ‏بسیاری ‏از ‏سازمانهای ‏پیشرفته ‏امروزی ‏با ‏توجه ‏به ‏اهمیت ‏نقش ‏مدیریت ‏دانش ‏به ‏لحاظ ‏ساختارسازمانی، ‏جایگاه ‏ی ‏مناسب ‏را ‏برای ‏مدیریت ‏ارشد ‏در ‏نظر ‏گرفته ‏اند، ‏بگونه ‏ای ‏که ‏مسئول ‏چنین ‏سمتی‏ ‏در ‏سازمان ‏بشکلی ‏مستمر ‏و ‏موثر ‏می ‏کوشد ‏تا ‏هر ‏لحظه ‏بر ‏میزان ‏دارائیهای ‏دانش ‏سازمان ‏بیافراید . ‏این
‏فرآیند ‏استراتژیک ‏و ‏نظام ‏یافته ‏در ‏بسیاری ‏از
‏سازمانهای ‏داخلی ‏کشور ‏وجود ‏ندارد ‏و ‏هر ‏آنچه ‏که ‏هم ‏در
‏این ‏ارتباط ‏تاکنون ‏انجام ‏شده ‏است ‏به ‏خلاقیتها ‏و ‏علایق ‏فردی ‏فرهیختگان ‏و ‏متفکرین ‏و ‏متعهدین‏ ‏سازمانها ‏باز ‏می ‏گردد ‏که ‏به "‏ذکات ‏علم" ‏خود ‏اعتقاد ‏دارند.

 

تحقیق توسعه روستایی و کارآفرینی روستایی در چین 21 ص ( ورد)

تحقیق توسعه روستایی و کارآفرینی روستایی در چین 21 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 31 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏توسعه روستایی و کارآفرینی روستایی در چین
‏اندیشگاه شریف
‏مقدمه
‏چین کشوری پهناور با وسعت 4/9 میلیون کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر یک میلیارد نفر است. 80 درصد جمعیت چین را روستانشینان تشکیل می‏‌‏دهند که عمدتاً به شغل کشاورزی مشغولند. چین باید حدود 20 درصد جمعیت جهان را تغذیه کند، و این در حالی است که تنها 7 درصد اراضی قابل کشت دنیا را در اختیار دارد ]‏1[‏.
‏اقتصاد چین تا حد زیادی متکی بر اقتصاد روستایی و در نتیجه بخش کشاورزی است. انقلاب کشاورزی چین در طی 30 سال سیطره خود بر کشور، صدمات جبران‏‌‏ناپذیری را بر اقتصاد چین وارد کرد و سیاست‏‌‏های نادرست دولتمردان در آن دوران رکود شدید اقتصادی و فقر روستاییان را به همراه آورد.
‏امروز پس از گذشت دو دهه از اجرای اصلاحات سیاسی سال‏‌‏های 1978 و 1979 که به انقلاب دوم موسوم است، پیشرفت
‏3
‏‌‏های قابل توجهی در توسعه کشاورزی و نیز دستاوردهای مهمی در صنایع روستایی این کشور به‏‌‏دست آمده است. فقر به میزان چشمگیری کاهش یافته و منابع طبیعی و زیست‏‌‏محیطی کشور حفظ و احیا شده‏‌‏اند.
‏ از سال 1978 تا کنون کل تولید ناخالص داخلی کشور سالانه با نرخ میانگین 10 درصد، تولید ناخالص داخلی در بخش کشاورزی 2/5 درصد، و صنایع روستایی 31 درصد افزایش داشته است. تعداد افرادی که در فقر کامل به‏‌‏سر می‏‌‏برند، به 31 میلیون نفر یعنی 6 درصد جمعیت روستایی کاهش یافته است
‏توسعه اقتصادی چین در این سال‏‌‏ها روندی آرام و سنجیده داشته است. در این مدت به‏‌‏تدریج از تصدی دولت بر کشاورزی کاسته شده و با اجرای سیاست‏‌‏های توسعه روستایی، درآمد روستاییان افزایش یافته است.
‏با وجود همه این پیشرفت‏‌‏ها چین هنوز تا توسعه اقتصادی پایدار و مؤثر راه درازی در پیش دارد. هنوز هم بخش روستایی و کشاورزی چین با معضلات عمده
‏3
‏‌‏ای روبروست و هنوز هم ردپایی از دخالت‏‌‏های نادرست دولت در روستاها به چشم می‏‌‏خورد.
‏از سوی دیگر پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001 افق‏‌‏های جدیدی را به ‏‌‏روی این کشور گشوده و همراه با آن چالش‏‌‏های جدیدی را نیز پیش روی کشور قرار داده است. چین برای رقابت در بازارهای جهانی باید هر چه بیشتر بر سیاست‏‌‏ درهای باز اقتصادی تأکید کند و جهت‏‌‏گیری‏‌‏های جدیدی را انتخاب نماید. به‏‌‏نظر می‏‌‏رسد با اتخاذ سیاست‏‌‏های درست روند توسعه اقتصادی چین در سال‏‌‏های آینده آهنگ تندتری پیدا کند.
‏چهره چین پس از انقلاب کشاورزی
‏سیاست‏‌‏های دولت چین پس از انقلاب کشاورزی، تأثیری شگرف بر اقتصاد ملی این کشور بر جای گذاشت و کشاورزی نیز به‏‌‏عنوان زیربنای اقتصادی چین از این تأثیرات در امان نماند. اصلاحات ارضی کشور در دهه 1950 که بدون توجه به اوضاع اقتصادی و فرهنگی چین انجام شد، رکورد شدیدی در بخش کشاورزی پدید آورد.
‏5
‏ در طی این دوران نزدیک به 47 میلیون هکتار زمین کشاورزی از دست مالکان خارج شده و در اختیار کشاورزان بدون زمین قرار گرفت. پس از تقسیم زمین‏‌‏های کشاورزی، چین به تقلید از شوروی و کشورهای اروپای شرقی برای اداره امور کشاورزی اقدام به راه‏‌‏اندازی تعاونی‏‌‏ها نمود و کشاورزان را وادار به عضویت در این تعاونی‏‌‏ها کرد.
‏ ابتدا زمین‏‌‏های تقسیم‏‌‏شده تحت اختیار تعاونی‏‌‏های بزرگ قرار گرفت که در اثر این سیاست نادرست بیش از 30 میلیون کشاورز در اثر فقر و گرسنگی جان باختند ]‏2[‏. از آن پس تعاونی‏‌‏های بزرگ به تعاونی‏‌‏های کوچک‏‌‏تر تقسیم شد. تا سال 1955 نزدیک به 17 میلیون خانوار کشاورز به عضویت تعاونی‏‌‏ها درآمدند.
‏ بدین ترتیب فعالیت‏‌‏های کشاورزی از مدیریت جمعی برخوردار شد و تصدی دولت بر بخش کشاورزی روزبه‏‌‏روز عمیق‏‌‏تر و گسترده‏‌‏تر گردید. تعاونی‏‌‏ها در آن دوران نقش‏‌‏های زیادی را بر عهده داشتند. تعیین روش‏‌‏های تولید, نوع محصول، نحوه فروش و قیمت محصولات همه و همه توسط تعاونی‏‌‏ها و زیر نظر دولت انجام می

 

تحقیق توسعه پایدار کشاورزی 14 ص ( ورد)

تحقیق توسعه پایدار کشاورزی 14 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏2
‏مقدمه
‏رشد و توسعه پایدار کشاورزی یکی از شاخص ترین و مهم ترین هدفهای هر دولتی است که تحقق آن طریق تحولات بنیادی همه جانبه در ساختار کشاورزی، مدیریت و بهره برداری مطلوب از منابع و امکانات، سازماندهی و هدایت سنجیده فعالیتها در چار چوب برنامه ریزی علمی و منطقی امکانپذیر خواهد بود. بر همین اساس، بخش کشاورزی در کلیه برنامه های توسعه کشور از اولویت ویژه ای برخوردار بوده و به عنوان محور و اساس توسعه اقتصادی کشور مورد توجه قرار داشته است.
‏تنوع بسیار گسترده شرایط سرزمین، از نظر آب، هوا، خاک، منابع آب، منطقه، رطوبت، ارتفاع و تجربه های نیروهای انسانی در کشاورزی و …‏ همه و همه دلالت بر ظرفیتها و امکانات بالقوه و بالفعل وسیعی دارد که قلب هر کسی را که برای این آب و خاک و این مردم می تپد و هیجان می آورد و بهره برداری از این منابع لایزال خدادادی را برای بهبود شرایط زندگی نسل های کنونی و آینده این سرزمین به صورت آرزویی در دسترس ولی مستلزم تلاش فراوان جلوه می دهد.
‏فرآیند توسعه ملی دو بعد است و یا به عبارت دیگر از دو مرحله می گذرد: مرحله تشکیل دولت و مرحله انسجام ملت. تشکیل دولت عمدتا دارای ویژگی فیزیکی و زیر بنایی است مانند ساختمان شبکه های حمل و نقل، ایجاد دیوانسالاری های مدرن کشوری و نظامی و برقرار کردن نظام های داد و ستد و اوزان و امثال آن. مرحله انسجام ملت برخلاف مرحله قبل متضمن توسعه ساختارهایی است که جنبه ارتباطی و اطلاعاتی دارد، مانند تغییر نظام های ارزشی و تغییر ساختارهای اجتماعی و گروهی. وجه مشترک هر دو مرحله به فعل درآورن بالقوه و به کار اندختن استعدادها و امکانات در جهت تعالی، بهزیستی و رفاه افراد جامعه است که اصطلاحا آن را فرآیند توسعه می نامند.
‏در واقع بخش کشاورزی یکی از مهمترین و تواناترین بخش های اقتصاد کشور است که تأمین کننده حدود 4/1 تولید ناخالص ملی، 3/1 اشتغال، بیش از 5/4 نیازهای غذایی، 3/1 از صادرات غیر نفتی و حدود 9/10 نیاز صنایع به محصولات کشاورزی است. توسع بخش برطرف نشود، سایر بخش ها به شکوفایی و توسعه، دست نخواهد یافت.
‏تعاریف و مفاهیم توسعه روستایی
‏برای توسعه روستایی یک تعریف قابل قبولی که مورد پذیرش همه علمإ مربوط در سطح جهانی باشد ارائه نشده است. و لذا مفهوم توسعه روستایی در چهار چوبی تقارب و وسیع به کار برده می شود. گروهی توسعه روستایی را مانند توسعه ملی تعریف کرده اند و عده ای نیز بر مفهوم توسعه محدود به منطقه و محیط روستایی تأکید دارند، از این جهت توسعه روستایی به عنوان یک مفهوم و یک پدیده و یک استراتژی و یک دی سیپلین مورد توجه قرار گرفته است و می تواند ابراز شود. توسعه روستایی به عنوان یک مفهوم اشاره ضمنی به عمران کلی مناطق روستایی با نظر اصلاح کیفیت زندگی مردم روستایی دارد. در چهار چوب این مفهوم توسعه روستایی یک امر جامع و مفهوم و تصور چند بعدی بوده که در برگیرنده توسعه کشاورزی و فعالیت های وابسته به آن یعنی صنایع دستی و صنایع روستایی، زیر بناهای اقتصادی اجتماعی، خدمات اجتماعی و تسهیلات مربوطه و بالاتر از همه توسعه منابع انسانی در مناطق روستایی می باشد. توسعه روستایی به عنوان یک پدیده نتیجه عکس العمل ها و واکنش ها بین عوامل مختلف فیزیکی، تکنولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نهادی است.
‏1
‏2
‏توسعه روستایی بعنوان یک استراتژی جهت اصلاح و بهبود وضع زندگی اقتصادی و اجتماعی یک گروه ویژه روستایی یعنی فقرا و مستمندان در مناطق روستایی طراحی می شود وبالاخره توسعه روستایی بعنوان یک دی سیپلین عبارت از برخورد و واکنش بین علوم کشاورزی، علوم اجتماعی، مهندسی و مدیریت می باشد. در واقع توسعه روستایی در طبیعت خود مجموعه چند دی سیپلین است.
‏در هر حال توسعه روستایی فرآیند تغییرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در محیط روستا است. تاکنون تعاریف مختلفی از توسعه روستایی توسط متخصصین و کارشناسان و سیاستمداران بیان شده است که در اینجا جهت آشنایی بیشتر با موضوع به شرح برخی از آنها اکتفا می شود‏.
‏میسرا معتقد است که توسعه روستایی دیگر صرفا به معنای توسعه کشاورزی نیست. همچنین موردی از رفاه اجتماعی هم نمی باشد که با تزریق پول به مناطق روستایی جهت رفع نیازمندیهای اولیه و اساسی انسانی مرتفع گردد بلکه توسعه روستایی طیف وسیعی از فعالیتهای گوناگون و بسیج انسانی را شامل می شود که مردم را به ایستادن روی پای خود و از میان برداشتن ناتوانیهای ساختاری موجود غالب سازی ناتوانیهایی که آنها را در اسارت شرایط نامساعد زندگیشان نگه داشته است.
‏این طیف شهر نشینی را نیز شامل می گردد به این ترتیب منظور و هدف توسعه روستایی گسترده است و شعاع عمل و نتایج آن از نظر سیاسی و اجتماعی بسیار زیاد می باشد. با این همه کاری است که باید صورت گیرد.
‏بنابر این میسرا توسعه روستایی را از دیدگاه وسیعی مورد بررسی قرار داده و توجه خود را بر پرورش روستائیان و توانا ساختن آنها معطوف می دارد تا بتوانند خود در شرایط نامساعد زندگی خویش تغییر بوجود آورند.
‏دکتر ازکیا توسعه روستایی را بهبود شرایط زندگی توده های قشر کم درآمد ساکن روستا و خودکفا ساختن آنها می داند. البته بهبود شرایط زندگی توده های روستایی با افزایش تولید و درآمد و بهبود سطح زندگی آنها میسر است.
‏1
‏4
‏آلبرت واترسون توسعه و عمران روستایی را یک فعالیت چند بخشی مرکبی می داند که شامل توسعه کشاورزی و توسعه تسهیلات اجتماعی برای هر فرد روستایی می باشد. او از اهداف نخستین توسعه روستایی سخن به میان آورده و معتقد است که هدف نخستین توسعه کشاورزی معمولا افزایش رشد تولیدات کشاورزی است در حالیکه هدف نخستین عمران روستایی تقویت رفاه مادی و اجتماعی جمعیت روستایی که غالبا شامل کشاورزان فقیر و برخی مواقع شامل کارگردان بی زمین کشاورزی و سایر افراد در مناطق روستایی می باشد.
‏البته نامبرده توسعه کشاورزی و خودکفایی در کشاورزی را کلید خودگردانی عمران روستایی پایدار می داند و معتقد است که اگر قرار است برنامه های عمران روستایی پایدار بماند باید کشاورزی پیوسته حامی و پشتیبان آن باشد.
‏بانک جهانی توسعه کشاورزی را یک استراتژی می داند که به منظور بهبود زندگی اقتصادی و اجتماعی گروه خاصی از مردم بویژه روستائیان فقیر طراحی شده و اجرا می گردد. این فرآیند شامل بسط منافع توسعه در میان فقیرترین اقشاری است که در مناطق روستایی در پی کسب معاش هستند. این گروه شامل کشاورزان خرده پا، خوش نشینان و کشاورزان بی زمین است.
‏بانک جهانی معتقد است که چون توسعه روستایی قصد تقلیل فقر را دارد بنابر این باید به طور وضوح طوری طراحی و اجرا گردد که تولیدات را افزایش داده و قدرت تولیدی روستائیان را نیز بالا ببرد.
‏بانک جهانی بر اهداف توسعه روستایی نیز تأکید دارد و آن را شامل بهبود بازدهی و افزایش اشتغال و بالا بردن درآمد برای روستائیان و همچنین تأمین حداقل قابل قبول سطح تغذیه، مسکن، آموزش و پرورش و بهداشت می داند.
‏پروفسور جرج اکسین عمران روستایی را چیزی بالاتر از قول آنجام وعده نیکوی افزایش باروری و بازدهی کشاورزی و ایجاد رونق در بخش کشاورزی می داند. توسعه روستایی از دیدگاه او عبارتست از اعلام وعده ارزشمند افزایش شخصیت و اعتبار زندگی روستایی و تغییر زارع از یک روستایی فقیر به یک کشاورزی مترقی و علمی و در همان حال تهیه کیفیت بالاتر زندگی، تغذیه بهتر و عرضه منظم و بیشتر مواد غذایی برای ساکنان شهرها با قیمت ارزانتر می باشد. این همان قول بهتر کردن شرایط زندگی انسانها در محیط روستا است.
‏ژولیوس نیرره توسعه و عمران روستایی را به معنی سرمایه گذاری و به کار بدن تکنولوژی در روستاها می داند اما مهمتر از این او توسعه و عمران روستایی را یک مسئله و موضوع سیاسی مهم نیز می شمارد و آن را وظیفه و کار اصلی دولت ها تلقی می کند. در جایی دیگر نیرره توسعه روستایی را به معنی برآوردن احتیاجات اساسی مردم روستاها می داند. او معتقد است که چنانچه به امر انجام توسعه روستایی متعهد و مصمم باشیم توسعه روستایی به خودی خود روشها و ترتیب انجام امور و اولویت ها را مشخص ساخته و فی الجمله تمام زمینه ها و جنبه های مربوط به تلاشهای دولت و فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی را در بر می گیرد. اما نکته بسیار مهمی که نیرره در امر توسعه روستایی بر روی آن تاکید دارد این است که ولی معتقد است که نباید در خصوص افزایش تولید در روستاها خیلی وسواس و نگرانی نشان داده و حساس باشیم زیرا روستاها هم اکنون هم اضافه تولید دارند چیزی که هست اضافه تولید آنها به وسیله عوامل و مرکز قدرت شهری از دست آنها خارج می شود. از این رو عمران و توسعه روستایی یعنی معکوس کردن جریان سنتی ثروت و سرمایه از روستاها به طرف شهرها و قرار دادن ثروتها در کانالهایی که منافع آن به جیب کارگران و روستانشینان بود همان کارگران و کشاورزان و روستانشینانی که ثروتهای مذکور را با دستها و مغزهای خود تولید کرده اند.
‏1
‏4
‏به طور کلی توسعه روستایی یک فرآیند توسعه دادن و مورد استفاده قرا دادن منابع طبیعی و انسانی، تکنولوژی، تسهیلات زیر بنایی، نهادها و سازمانها، سیاست های دولت و برنامه ها به منظور تشویق و تسریع رشد اقتصادی در مناطق روستایی جهت ایجاد شغل و بهبود کیفیت زندگی روستایی برای ادامه زندگی و پایداری حیات است. این فرآیند علاوه بر رشد اقتصادی درگیر تغییرات در طرز تلقی و در بسیاری موارد حتی شامل تغییر در عادات و اعتقادات مردم می باشد. فرآیند توسعه روستایی در برگیرنده تمامی قدمهای تغییر است که به وسیله آن یک سیستم اجتماعی روستایی از شرایط زندگی که غیر مطلوب به نظر می رسد به طرف شرایط مطلوب مادی و روحی حرکت می کند.
‏با توجه به تعاریف فوق شاید بتوان گفت که توسعه روستایی به طور کلی به معنای تغییر شکل تدریجی نه تنها در روشهای تولیدی و سازمانها و موسسات اقتصادی بلکه تغییر در زیربناهای اجتماعی و سیاسی و همچنین تغییر شکل در روابط انسانی و موقعیت های افراد روستایی می شود که نتیجه آن افزایش رضامندی اقتصادی مردم روستایی است.
‏در تعاریف فوق هر یک از متخصصین و کارشناسان بسته به نظر خاص خود بر مفاهیم، اهداف. استراتژی ها و روشهای اجرائی و اهمیت توسعه روستایی تاکید کرده اند و برخی نیز معیارهایی جهت ارزشیابی عمران روستایی ارائه نموده اند. درهر صورت کسانی که ادعای عمران و توسعه روستایی و داعیه حل مشکلات پیچیده آن را دارند باید حداقل تعهد اساسی به یک چارچوب ارزشی را داشته باشند. این چارچوب ارزشی دارای چهار بعد اساسی به شرح زیر است:

 

تحقیق توسعه روستایی 21 ص ( ورد)

تحقیق توسعه روستایی 21 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏توسعه روستایی چیست؟
‏مقدمه
‏انسان پیش از آموختن کشاورزی و کشف فنون و ابزارهای مختلف, برای تامین نیازهای زندگی خود به کوچ و چندجانشینی می‌پرداخت. انسان‌ها برای تامین غذای موردنیاز خود و یافتن مکانی مناسب برای سکونت, به مکان‌های مناسب دارای منابع طبیعی (مرتع, آب, حیوانات) مهاجرت می‌نمودند. از زمانی که انسان کشاورزی را آموخت و توانست ابزارهای مورنیاز زندگی خود را بسازد به یکجانشینی روی آورد و روستاها متولد شدند. روستاها یا دهات, اولین مراکز اجتماعی زندگی نوین انسان محسوب می‌شوند.
‏طبق تحقیقات باستان‌شناسان, قدیمی‌ترین دهکده‌های جهان که تاکنون بوسیله حفاران پیدا شده, در خاورمیانه واقع است. دو روستا در ”جارمو“ و ”تپه سربین“ واقع در ایران و عراق امروزی, نشان می‌دهد که یکجانشینی یا تشکیل اجتماعات روستایی, دست‌کم به 10000 سال پیش بر می‌گردد.
‏با رشد و تکامل مراکز روستایی و ظهور کسب‌وکارهایی غیرازکشاورزی (تجارت, خدمات, حکومت‌) شهرها بوجود آمدند. بخاطر تمرکز بالای جمعیت در مناطق شهری توام با رشد پرشتاب صنایع و خدمات, به سرعت شهرها توسعه پیدا کردند در حالیکه روستاها به کندی حرکت نمودند.
‏روستا چیست؟
‏”ده“ (یا ”قریه“) به معنی سرزمین است. از نظر تقسیمات کشوری, ”ده“ (یا ”روستا“ ویا ”آبادی“) در ایران, کوچکترین واحد سکونتی و اجتماعی-سیاسی است. کشور به چندین استان (دارای استاندار), هر استان به چند شهرستان (دارای فرماندار), و هر شهرستان به چند بخش (دارای بخش‌دار), و هر بخش به چند شهر (دارای شهردار) و روستا (دارای کدخدا) تقسیم می‌شود. البته به مجموعه‌ای از چندین ده هم دهستان گفته می‌شود که مسؤول آن دهیار نامیده می‌شود.
‏مطابق سرشماری‌هایی که در کشور انجام می‌شود, به نقاطی که کمتر از 5000 نفر جمعیت داشته باشند روستا, و به نقاط بیش از 5000 نفر شهر گفته می‌شود. البته استثنائاتی نیز (علیرغم ملاک مذکور) وجود دارد. مردم روستا, از طریق کشاورزی امرار معاش می‌کنند به همین جهت بعدها, در تعریف روستا, شغل کشاورزی نیز به عنوان اساس کار روستاییان اضافه گردید. البته تعاریف دیگری نیز از روستا (یا ده) در کشور وجود دارد که از مجموع آن‌ها می‌توان این تعریف را ارایه نمود:
‏روستا, عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی, عواطف و علائق مشترک هستند, در آن تجمع می یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تامین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند, از طریق استفاده و بهره‌گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد. این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل, ده نامیده می‌شود [20].
‏براساس مطالعات جهانی, تعریف روستا در کشورهای مختلف,‌ دارای تفاوت‌هایی می‌باشد. مثلاً در آمریکا بیشتر بر مفهوم ”مناطق روستایی“ تاکید می‌شود که بیانگر نواحی دارای چگالی جمعیتی کم است در حالیکه در بعضی کشورهای دیگر همچون ایران نیز روستا بر اساس میزان جمعیت تعریف می‌شود. به عنوان مثال, ملاک جمعیت روستا در فرانسه 2000 نفر, در بلژیک 5000 نفر,‌ در هلند 20000 نفر و در ژاپن 30000 درنظر گرفته شده است [20].
‏توسعه روستایی چیست؟
‏از چند سده اخیر و با رشد پرشتاب صنعت و فناوری در جهان, عقب‌ماندگی مناطق روستایی بیشتر عیان گردیده است. از آن‌جاییکه عموماً روستاییان نسبت به شهرنشینان دارای درآمد کمتری هستند و از خدمات اجتماعی ناچیزی برخوردار هستند, اقشار روستایی فقیرتر و آسیب‌پذیرتر محسوب می‌شوند که بعضاً منجر به مهاجرت آنان به سمت شهرها نیز می‌شود. علت این امر نیز پراکندگی جغرافیایی روستاها, نبود صرفه اقتصادی برای ارایه خدمات اجتماعی, حرفه‌ای و تخصصی‌نبودن کار کشاورزی (کم‌بودن بهره‌وری), محدودیت منابع ارضی (در مقابل رشد جمعیت), و عدم‌مدیریت صحیح مسؤولان بوده است. به همین جهت, برای رفع فقر شدید مناطق روستایی, ارتقای سطح و کیفیت زندگی روستاییان, ایجاد اشتغال و افزایش بهره‌وری آنان, تمهید ”توسعه روستایی“ متولد گردید.
‏بنا بر تعریف, برنامه‌های توسعه روستایی, جزئی از برنامه‌های توسعه هر کشور محسوب می‌شوند که برای دگرگون‌سازی ساخت اجتماعی-اقتصادی جامعه روستایی بکار می‌روند. اینگونه برنامه‌ها را که دولت‌ها و یا عاملان آنان در مناطق روستایی پیاده می‌کنند, دگرگونی اجتماعی براساس طرح و نقشه نیز می‌گویند. این امر در میان کشورهای جهان سوم که دولت‌ها نقش اساسی در تجدید ساختار جامعه به منظور هماهنگی با اهداف سیاسی و اقتصادی خاصی به عهده دارند, مورد پیدا می‌کند. از سوی دیگر توسعه روستایی را می‌توان عاملی در بهبود شرایط زندگی افراد متعلق به قشر کم‌درآمد ساکن روستا و خودکفاسازی آنان در روند توسعه کلان کشور دانست [19].
‏در گذشته بعضی مدیران و سیاست‌گذاران امر توسعه, صرفاً بر ”توسعه کشاورزی“ متمرکز می‌شدند که امروز نتایج نشان داده است که توسعه روستایی صرفاً از این طریق محقق نمی‌شود. روستا جامعه‌ای است که دارای ابعاد اجتماعی مختلف است و نیازمند توسعه همه‌جانبه (یعنی توسعه روستایی) است نه صرفاً توسعه کسب‌وکار و نظامی به نام ”کشاورزی“. هرچند باید گفت که از طریق توسعه کشاورزی موفق نیز الزاماً توسعه روستایی محقق نمی‌شود. چون اولاً فواید توسعه کشاورزی عاید همه روستاییان نمی‌شود (بیشتر عاید زمین‌داران, بخصوص مالکان بزرگ, می‌شود), ثانیاً افزایش بهره‌وری کشاورزی باعث کاهش نیاز به نیروی انسانی می‌شود (حداقل در درازمدت) و این خود باعث کاهش اشتغال روستاییان و فقر روزافزون آنان و مهاجرت بیشتر به سمت شهرها می‌شود.
‏استراتژی‌های توسعه روستایی
‏کشورها و مناطق مختلف جهان, متناسب با شرایط و اولویت‌ها, رویکردها و استراتژی‌های توسعه روستایی متفاوتی را در پیش گرفته‌اند. قطعاً نمی‌توان بدون درنظرگرفتن تجربیات جهانی در این زمینه و با تمرکز صِرف بر اشتغالزایی در روستاها (بدون درنظر گرفتن استراتژی توسعه روستایی) توفیق چندانی بدست آورد (که پایدار و ماندگار نیز باشد). چون اشتغالزایی و کارآفرینی در فضایی مستعد رخ می‌دهد و بدون وجود آن فضا عملاً نمی‌توان متوقع موفقیتی پایدار بود. رویکردها و استراتژی‌های توسعه روستایی را اینگونه می‌توان تقسیم‌بندی نمود [29]:
‏الف. رویکردهای فیزیکی-کالبدی:
‏1. استراتژی توسعه و بهبود زیرساخت‌های روستایی
‏زیرساخت‌های روستایی را می‌توان سرمایه‌های عمومی و اجتماعی روستاها دانست که بدین جهت توسعه این زیرساخت‌های اجتماعی, فیزیکی و نهادی باعث بهبود شرایط و کیفیت زندگی و معیشت مردم محلی و ارتقای کارایی زندگی اجتماعی و اقتصادی آنان خواهد شد. بعنوان مثال, توسعه زیرساخت‌های اجتماعی همچون تسهیلات و خدمات بهداشتی و آموزشی, باعث بهبود کیفیت منابع انسانی و افزایش توانایی‌های آنان (در جایگاه‌های فردی و اجتماعی) خواهد شد. منظور از ایجاد, توسعه و نگهداری زیرساخت‌های روستایی, صرفاً تزریق نهاده‌های سرمایه‌ای به یک جامعه با تولید سنتی نیست, بلکه هدف ایجاد سازوکارها, نهادها و مدیریت جدیدی است که در عمل نیازمند مشارکت وسیع روستاییان است. در واقع این استراتژی, با همکاری مردم می‌تواند به طور آگاهانه, ارادی و موفقیت‌آمیز از دوران طراحی, برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری گذر کرده و به شرایط مطلوب پایدار وارد گردد.