تحقیق جرم سیاسی جرمی علیه طرز اداره حکومت 15ص ( ورد)

تحقیق جرم سیاسی جرمی علیه طرز اداره حکومت 15ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏جرم سیاسی جرمی علیه طرز اداره حکومت
‏جرایم سیاسی به عرصه مبارزات سیاسی وابسته اند ، یعنی یک جرم را آنگاه می توان (( جرم سیاسی )) نامید که در پس زمینه آن یک (( هدف سیاسی )) وجود داشته باشد.
‏جرایم سیاسی بر دو گونه اند :
‏1 ـ بخشی از جرایم سیاسی برای دستیابی به آزادی های اجتماعی و سیاسی انجام می پذیرند.
‏2ـ بخشی دیگر از بزه های سیاسی حاصل مبارزاتی است که برای دست یافتن به قدرت سیاسی انجام شده اند.
‏این تقسیم بندی در نوع نگرش به مجرم سیاسی و نحوه محاکمه وی تاثیر به سزا دارد.
‏ممکن است این سوال پیش آید که چه ضرورتی نظام های حقوقی را بر آن داشته است که مقدمات و شرایط متفاوتی را برای مجازات مجرمین سیاسی تدارک ببینند؟
‏پاسخ این است که هر چند ممکن است شکل عمل قانون شکنانه این مجرمین با کسانی که برای نفع پرستی ، قدرت دوستی ، زر اندوزی و یا مطامعی که از نظر اخلاقی ارزشی ندارد و مبادرت به اعمال مجرمانه کرده اند فرقی نداشته باشد ، اما از آنجا که مجرم سیاسی در جهت دست یافتن به اهداف انسانی ، اخلاقی ، مشروع و به منظور اصلاح امور جامعه ‏–‏ که از نظر وی در جهت خلاف مصالح عامه مردم حرکت می کند- دست به عمل مجرمانه می زند ، قدرت حاکمه و مجموعه دستگاه حکومتی باید نسبت به وی دیدگاهی خاضعانه ، ملایمت آمیز و انسانی داشته باشد . این دیدگاه ملایمت آمیز سبب در نظر گرفتن ارفاق هایی مانند :نپوشیدن لباس زندان ، نتراشیدن موی سر ، نگهداری در بند جدا از زندانیان معمولی ،حق استفاده مستمر از وسایل ارتباطی و ارتباط جمعی ، بی اثر بودن تکرار اعمال مجرمانه سیاسی در صدور حکم دادگاه ، عدم محرومیت از حقوق اجتماعی در اثر محکومیت سیاسی و استثنائاتی از این قبیل را شامل می شود. حتی اصل (( عدالت )) هم این دیدگاه را تحسین و تایید می کند ، چرا که نفس عدالت اقتضا می کند از افراد شجاعی که در جهت بهبود امور گام برداشته و به صورت علنی ابراز عقیده نموده و نظام سیاسی را از کجروی و کج مداری احتمالی بازداشته اند ، حمایت شود. از نظر اصول و مبانی جرم سیاسی و روانشناسی جزایی نیز ، از آنجا که مرتکبین این گونه جرایم افکار و مقاصد نوع دوستانه و وطن پرستانه ای دارند ، در نظر مردم به عنوان قهرمانان ملی شناخته شده و مورد ستایش قرار می گیرند. در این میان پیچیده ترین مساله این است که چون احتمال دارد بسیاری از مجرمان در پناه عنوان جرم سیاسی اغراض و اقدامات مربوط به قدرت طلبی وداعیه پروری را دنبال نمایند و حتی بعید نیست که در این راه بر ارتکاب هر گونه جنایت و خیانت نیز اصرار ورزند،چگونه و از چه راهی می توان این گونه مجرمان را از برخورداری از حقوقی که برای یک مجرم سیاسی در نظر گرفته شده محروم کرد؟
‏دراین مورد باید گفت (( جرم سیاسی )) جرمی است که در آن نیت مرتکب ، محض و بی آلایش است )) به عبارت دیگر هیچگونه انگیزه دستیابی به اهداف شخصی و انتفاعی در تفکر مجرم سیاسی وجود ندارد همچنین جرم سیاسی با کمترین میزان خشونت احتمالی همراه است و مجرمان سیاسی همواره از دست زدن به اعمال جنایتکارانه مانند قتل ، بمب گذاری ، جاسوسی ، خیانت ،سرقت و ‏…‏. به دلیل آنکه ماهیت انگیزه خیرخواهانه و اصلاح طلبانه آنان را منتفی می سازد ، دوری می گزینند . البته در زمینه کشف عنصر معنوی و انگیزه درونی مجرم سیاسی ، باید به نقش سازنده و رفیع (( هیات منصفه )) اشاره نمود که در قسمت دوم این نوشته به آن می پردازیم .
‏بخش بزرگی از تعاریف حقوقی و قوانین مصوب در مورد مجرمان سیاسی مربوط به گروه ها و جمعیت های سیاسی ( قانونی و غیر قانونی) است که به اعمال مجرمانه سیاسی اقدام می نمایند. در این باره باید به عنوان (( مسئولیت گروهی )) اعضای حزب یا گروه سیاسی متهم ، توجه داشت ، زیرا عامل تعیین کننده در مواردی که این گروه ها به عنوان مجرم شناخته می شوند ،تببین این نکته است که آیا مسئولیت تحمل مجازات های مقرر ، به صورت مشترک و توسط گروه مرتکب صورت خواهد پذیرفت یا این که به صورت شخصی و انفرادی مثلا دبیر کل حزب محکوم ‏–‏ اجرا می گردد؟ در تعاریف حقوقی که در لوایح جرم سیاسی به کار برده می شود باید این نکته اصلی را به عنوان محور کار در نظر داشت که هدف از قانونی ساختن جرایم سیاسی و مجازات های مربوطه ‏–‏ برخلاف موارد تخلفات عادی ‏–‏ جرم انگاری نیست ، بلکه هدف اصلی ،تعیین مفاهیم حقوقی حمایتی و پوششی به منظور تامین امنیت اقدام و مشارکتهای سیاسی افراد در جامعه می باشد. بنا به همین ضرورت باید نهایت دقت نظر را در تعیین مصادیق و تعریف مفاهیم جرم سیاسی در این گونه لوایح اعمال داشت .
‏جرم سیاسی در اروپا و حقوق غربی‏
‏از دوران باستان تا آغاز سده نوزدهم میلادی ،مرزبندی میان جرم سیاسی با جرم غیر سیاسی روشن نبود. تا این که بعد از انقلاب کبیر فرانسه اندیشه انفکاک و جداسازی بزه عادی و بزه سیاسی نیرو گرفت.در این زمینه ابرام قانونگذاران بلژیک در 1833 میلادی ، نقطه عطفی در تاریخ نگرش به جرم سیاسی گشت . قانون یکم اکتبر 1833 ، به گونه ای واضح استرداد بزهکاری سیاسی را منع نموده است و این به معنای به رسمیت شناختن حقوق مجرم سیاسی و دفاع از وی در برابر حاکمیت و در نظر گرفتن وضعیتی متفاوت از مجرمین عادی برای او محسوب می شود.
‏در سیستم های حکومتی غربی که به نظام های مردم سالار معروفند ، جرم سیاسی در سنجش با جرم عمومی ،جرمی سبکتر به شمار می آید و هم از این روی مجازات جرم سیاسی از مجازات جرم عمومی همواره کمتر است . برای نمونه زندان ابد سخت ترین مجازات برای جرایم سیاسی بوده است که در زمان ناپلئون صورت می گرفت .
‏در قوانین جاری کشورهای غربی به خصوص دول اروپایی ، سعی شده است مجازاتهای قانونی علیه مجرمین سیاسی هر چه بیشتر کاهش پیدا کرده و روند قانون گذاری به شکلی باشد که گستره جرایم سیاسی را تنگ ننماید و به طور کلی در جهت اعتلای ارزش مجرم سیاسی گام برداشته شود. به عنوان مثال ماده 8 قانون جزای ایتالیا بر (( شریف بودن )) انگیزه یا انگیزه های مجرم سیاسی تاکید دارد و در تعریف آن مقرر می دارد (( از نظر اجرای قوانین جزایی ،جرمی که علیه مصلحت سیاسی کشور باشد ، یا علیه یکی از حقوق سیاسی شهروندان انجام گیرد ،جرم سیاسی است . همچنین جرایم عمومی که همه یا بعضی از انگیزه های ارتکاب آن سیاسی باشد ، جرم سیاسی است ))
‏در این کشورها جرم سیاسی تعریف شده و قوانین و رویه های حقوقی و قضایی ویژه خود را داراست و مجازاتهای تعیین شده برای بزه سیاسی در مقایسه با جرایم عمومی بسی سبک تر است . برای نمونه دادگاه عالی گرونوویل فرانسه در 13 ژانویه 1947 در تعریف جرم سیاسی چنین انشای رای نموده است : (( جرایمی که بر ضد نظام سیاسی و بر ضد قانون اساسی حکومت و علیه حاکمیت ارتکاب یابد و آن نظم عمومی را که قوانین بنیادی و تفکیک قوا مستقر کرده اند مختل کند ،جرم سیاسی محسوب می شود ))
‏بر این مبنا می توان مستفاد نمود جرایمی که با پشتوانه و انگیزه های سیاسی صورت پذیرند ‏–‏ حتی اگر سوء قصد بر ضد امنیت داخلی و اقدام علیه حاکمیت باشند- جرم سیاسی محسوب می شوند. قرارداد فرانسه آلمان در 29 نوامبر 1951 ، جرم سیاسی را (( اعمال ارتکابی به منظور تدارک جرم سیاسی ، یا برای اجرای آن ،تضمین فایده آن ، یا تدارک مصونیت از مجازات ،یا مقابله با تحقق خواست سیاسی مخالف )) تعریف می کند.
‏این قرارداد همچنین عنوان می کند :
‏(( جرم مرکب )) جرمی است از جرایم عمومی که انگیزه یا هدف اصلی آن سیاسی است . در این گونه جرایم قصد زیان رساندن به دیگران مطرح است . اما انگیزه یا آرمان یا نتیجه ، سیاسی می باشد .)) این بدان معنی است که دول اروپایی حتی در زمینه (( جرایم خویشاوند ))و ((مرکب )) نیز سعی در اتخاذ مواضع و اجرای قوانینی دارند که وضعیت (( بزه کار شبه سیاسی )) را نیز از لحاظ قانونی بهبود بخشیده و مجازات وی را در زمره کیفرهای تعیین شده برای یک مجرم سیاسی بگنجانند.
‏ماده 3 قانون 1929 آلمان در تعریف جرم سیاسی بیان میدارد : (( بزه سیاسی هر عمل قابل کیفری است که بر ضد اساس کشور ، یا امنیت آن ، یا بر ضد رئیس کشور ،یا بر ضد یکی از اعضای دولت از آن جهت که عضو حکومت است ،یا بر ضد مجلس موسس ، یا بر ضد حقوق سیاسی انتخاب کننده یا انتخاب شونده ، یا برخلاف روابط حسنه با بیگانگان ارتکاب یابد.))
‏اصل هفتادم قانون اساسی دانمارک (مصوب ژوئن 1953 )هم عنوان می کند : (( هیچکس را نمی توان به خاطر آئین و اعتقادات و اصل و نسب خویش از حقوق مدنی و سیاسی محروم کرد ، یا این که به دلایل فوق از انجام و شرکت در تکالیف و تعهدات مدنی و سیاسی معلق نمود. ))
‏البته در یک نظام حقوق غربی شبیه نظام حقوقی سوئیس و ایالات متحده امریکا نیز در یک سده گذشته در زمینه (( امنیت ملی )) قانون هایی تدوین شده است و در آن مجازاتهای سختگیرانه تری نسبت به اغلب دول اروپایی ‏–‏ برای مجرمین سیاسی ‏–‏ در نظر گرفته شده است . قانونگذار سوئیس در زمینه تعریف جرم سیاسی عنوان می کند : (( اگر جرم ارتکابی در چارچوب مبارزه برای کسب قدرت یا بر ضد آن باشد ، یا در مسیر محروم کردن کسانی از قدرت باشد ،در صورتی که هر گونه مخالفت با حکومت را منتفی سازد ، جرم سیاسی به شمار می آید . ))

 

تحقیق تأسیس علم نحو توسط امام علی علیه السلام 141 ص

تحقیق تأسیس علم نحو توسط امام علی علیه السلام 141 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 105 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏آغاز علم نحو
‏تأسیس علم نحو توسط امام علی علیه السلام
‏زبان عربی مانند هر زبان دیگر قواعدی دارد که آن را علم نحو می‏‌‏نامند علم نحو در حف‏ظ‏ لغت از آشفتگی و تحریف و نیز در معنای کلام اهمیت زیادی دارد تا آنجا که گا‏ه‏ی با تبدیل کسره به فتحه معنای یک کلمه تغییر می‏‌‏کند که در بعضی موارد مستلزم کفر است قواعد زبان عرب تا عصر خلافت امام علی علیه‏‌‏السلام کشف و تنظیم نشده بود و نوشتن کلام عربی بدون اعراب گذاری انجام می‏‌‏گرفت. قرآن کریم و سایر نوشته‏‌‏ها و نامه‏‌‏ها بدون اعراب بود مردم قانون اعراب گذاری را نمی‏‌‏دانستند اما کار آموختن قواعد زبان عرب برای ساکنین جزیره‏‌‏العرب که با غیر عرب آمیزش نداشتند بطور طبیعی انجام می‏‌‏گرفت یعنی یک طفل عرب ب‏ا‏ آموختن سخن گفتن آن قواعد ساده را به آسانی می‏‌‏آموخت بخصوص آنکه فرهنگ عرب‏ قب‏ل از اسلام بسیار بسیط و حول یک زندگانی ساده دور می‏‌‏زد که عبارت بود از آب، نان، گوشت، شتر صحرا، شمشیر، نسب، جنگ قبیله‏‌‏ای و مانند آن. پس از نزول قرآن کریم فرهنگ عرب به فرهنگ اسلام با ابعاد گوناگون آن صفات ربوبی و شناخت انبیاء و احوال قیامت و اخلاق و احکام تبدیل یافت و لغت عرب آن را فرا گرفت. لیکن پس از فتوحات مسلمانان و آمیزش آنان با افراد غیرعرب زبان مانند ایرانیان ساکن شهر کوفه که ایشان را ‏حمراء‏ می‏‌‏خواندند و اهل سند و هند و در بصره ‏که ایشان را سبابجه و زط می‏‌‏نامی‏دند و اقباط در اسکندریه و هجرت مسلمان‏‌‏های عرب به کشورهای آفریقا و هند و سند و بلخ و بخارا لغت عرب آشفتگی پیدا نمود به طوری که کودکان عرب به واسطه معاشرت با همسالان غیرعرب بجای اینکه زبان فصیح عرب را از قوم و قبیله عرب خود بیاموزند از کودکان و معاشرین غیرعرب می‏‌‏آموختند علاوه بر اینکه گا‏ه‏ی مادران این اطفال زنانی بودند که در فتوحات از ‏ا‏قوام قبط و فوس و روم اسیر شده بودند و این کودکان سخن گفتن را از مادر غیرعرب یا کلفت و نوکر غ‏یر‏ عرب در خانه می‏‌‏آموختند در نتیجه این عومل چنان آشفتگی در زبان نسل جدید عرب پدید آمدکه نزدی‏ک‏ بود به تدریج لغت عرب مانند زبان بعضی ملل قدیم از بین برود تا آنجا که جز معدودی متخصصین در هر عصر نتواند آن زبان را بفهماند و در نتیجه باعث می‏‌‏شد که خواندن و فهمیدن قرآن و سنت پیامبر جز برای معدودی امکان نداشته باشد. این آشفتگی زبان عربی نیمه او‏ل قرن اول هجری بود. ابوالاسود دئ‏لی که یکی از اصحاب و شاگردان حصرت علی بود داستان تأسیس علم نحو یا قانون ‏اعراب گذاری در زبان عربی را چنین حکایت می‏‌‏کند؛ روزی بر حضرت امیر وارد شدم. دیدم آن حضرت در حال فکر و اندیشه است به من فرمود: در ش‏ه‏ر شما کوفه قرآن را غلط می‏‌‏کنند. می‏‌‏خواهم کاری کنم تا لغت عرب از این آشفتگی بیرون آید گفتم یا امیرالمومنین اگر این کار را بکنید لغت عرب را زنده کرده‏‌‏اید بعد از چند روز خدمت آن حضرت رسیدم نوشته‏‌‏ای به من داد که در آن زیربنای علم نحو را نوشته بود و از تقسیم کلمه به اسم و فعل و حرف و تعریف آنها شروع می‏‌‏شد. بعد حضرت به من فرمود: انح نحوه؛ به این نحو پیش برو. ابوالاسود می‏‌‏گوید: آن را گرفته و به منزل رفتم و یک دوره قواعد نحو را بر طبق راهنمایی و طرح حضرت نگاشتم و بعد آن را به حضرت نشان دادم و حضرت اشکالاتش را رفع کرد. مثلاً در مورد اسماء مشب
‏ه‏ه بالفعل فرمود: ‏چرا‏کانّ را ننوشتی، گفتم: نمی‏‌‏دانستم از آنهاست. فرمودند: از جمله آنها است.‏ ‏- ‏علامه عسگری، نقش أئمه در احیاء دین، علامه عسگری ج 14 ص 159-200
‏آغاز بسط علم نحو در صدر اسلام‏ ‏- خدمات متقابل ایران و اسلام ص 446 و 447
‏علوم ادبی از ‏دست‏ور زبان عربی یعنی نحو آغاز می‏‌‏شود. مورخین اسلام اجماع و ا‏ت‏فان دارند که مبتکر علم نحو امیرالمومنین علی علیه‏‌‏السلام است. علامه جلیل مرحوم سید حسن صدر در کتاب نفیس تأسیس الشیعه دلائل و شواهد غیرقابل انکار این مطلب را ذکر کرده است (تأسیس الشیعه لع‏ل‏وم السلام صفحات 40-61)
‏علی علیه‏‌‏السلام به ابوالاسود دئلی که مردی شیعی و فوق‏‌‏العاده با استعداد بوده است اصول نحو را آموخت و دستور دارد که بر این اساس تأمل کند و بر آن بیفزاید، ابوالاسود طبق دستور عمل کرد و چیزهایی افزود و آنچه می‏‌‏دانست به عده‏‌‏ای و از جمله دو پسرش ع‏طا‏ءبن ابی‏‌‏الاسود و ابا‏ح‏رب بن ابی‏‌‏الاسود و یحی‏‌‏بن ی‏ع‏مر و میمون اقرن و یحی بن نمان و عنبه‏‌‏الفیل آموخت. گویند اصمعی عرب و ابوعبیده ایرانی دو ادیب معروف اسلامی، شاگردان عطاء پسر ابوالاسود بوده‏‌‏اند در طبقه بعد از این طبقه افراد دیگری از قبیل ابواسحاق و عیسی ثقفی و ابوعمروبن الع‏لاء‏ که مردی ‏شیع‏ی و از قراء سب‏ع‏ه است و بسیار جلیل‏‌‏القدر است قرار گرفته‏‌‏اند. ابوعمروبن العلاء مردی لغوی و عارف به زبان و ادبیات و مخصوصاً ‏اشعار عرب بود از کمال تقوا در ماه مبارک رمضان هرگز شعر نمی‏‌‏خواند در سفر نوشته‏‌‏های خود را‏ از آن رو که متضمن اشعار عرب جاح‏لی بود از بین برد.
‏اص‏مع‏ی، یونس بن حبیب، ابوعبیده، سعدان بن مبارک نزد وی شاگردی کرده‏‌‏اند.‏ ‏- ریحانه الادب ج 2 ص 213
‏
‏خلیل بن احمد عروض‏ی که از مجتم‏ع‏دان و صاحب نظران درجه اول علم نحو استاد مردی شیعی است و از نوابغ به شمار می‏‌‏رود در طبقه بعد از این طبقه قرار گرفته است. سیبویه معروف صاحب الکتاب شاگرد خلیل بوده است و اخفش معروف نزد سیبویه و خلیل تحصیل کرده است از این به بعد نحویین به 2 نحله کوفیین و بصریین تقسیم می‏‌‏شوند. کسانی معروف و شاگردش فراء و ابوالعباس ثعلب شاگرد فراء و ابن الاخباری شاگرد ابوالعباس ثعلب از نحله کوفی بوده‏‌‏اند و اما سیبویه و اخ‏ف‏ش مازنی و مبرد و زجاج و ابوعلی فارسی و ابن جنی و عبدالقادر ج‏ر‏جانی که به ترتیب استاد و شاگرد بوده‏‌‏اند از نحله بصره به شمار می‏‌‏روند.
‏
‏اللهم انی اسئلک من علمک بانفذه.
‏سپاس خدایا ‏را در برابر عطا و احسانش، احسانی که به ما و قبل ازما و بعد از ما به بندگانش عطا فرمود. سپاس به اندازه آنچه هست و در آینه علمش می‏‌‏نماید، سپاس چند برابر آنچه هست، جاویدان و همیشگی، تا روز رستاخیز سپاسی بی‏‌‏کران.
‏در آغاز لازم می‏‌‏دانم که از زحمات مادرم و برادر عزیزم حسین که همواره پشتیبان من در زندگیم بودند تشکر نمایم.
‏و همچنین از استاد فرزانه و ارجمندم جناب آقای دکتر دیباجی که ‏م‏شوق و راهگشایم بوده و هستند کمال تشکر و قدردانی را دارم.
‏و از استادان محترم آقای دکتر زندی استاد راهنما و آقایان دکتر صدقی ‏فیروزحریرچی و دکتر‏ حریرچی که از راهنمایی‏‌‏های ایشان در طول تحصیل بهره‏‌‏مند گردیدم و از آقای دکتر شکیب که الگوی اخلاق شایسته هستند تشکر نمایم.
‏
‏شرح حال ‏سیوطی
‏جلال‏‌‏الدین ابوالفضل عبدالرحمن ‏سیوطی‏ مورخ و محقق و ادیب از نویسندگان مصری در عصر مملوکی از خانواده‏‌‏ای ایرانی که در ابتدای امر در بغداد می‏‌‏زیستند در سال 894 ه در قاهره متولد شد.‏ ‏- تاریخ الادب اللغه العربیه ج 3 ص 239
‏خاندانش ده نسل قبل از ‏ا‏و به ‏سیوط‏ آمده بودند نسبش به امام شیخ همام‏‌‏الدین خضیری که عالم و محقق و متصوف بود برمی‏‌‏گردد. شیخ همام‏‌‏الدین خضیری و نسبت به محله خضیریه در بغداد به ا‏سیوط‏ بغداد آمد در زمان دولت ایوبی ترجیحاً در آنجا زندگی کرد و خانواده‏‌‏اش نسل به نسل آنجا اقامت گزیدند و مردان بزرگ و شریفی از آنها در ا‏سیوط‏ در دوره وسطی ظهور پیدا کردند و از بین آنها قاضی و تاجر و مأمور دولت و افراد با نفوذ زیاد بودند. عبدالرحمن ‏سیوطی‏ یکی از افراد همان خانواده‏‌‏ای که در ا‏سیوط‏ سکونت داشتند می‏‌‏باشد که به جستجوی علم پرداخت و به خاطر علم آموختن در جوانی عازم قاهره شد و از رابطه گذشتگانش با امیر شیوخ استفاده کردو تدریس فقه را در مدرسه شیوخی به ع‏ه‏ده گرفت و آثار فراوانی در فقه و نحو تألیف کرد و در 510 سالگی در حالی که پسرش عبدالرحمن حدود‏اً 6 ساله بود در سال 1451 میلادی وفات کرد ‏سیوطی‏ شرح حال خود را در کتاب ‏«‏حسن‏‌‏المحاضره فی اخبار مصر و قاهره‏»‏ و همچنین در کتاب ‏«‏بغ‏ی‏ه الوعاه‏»‏ و کتاب دیگرش ‏«‏ال‏ت‏حدث بنعمه الله‏»‏ آورده است.‏ ‏- عبدالغنی عبدالله یسری، معجم المورخین المسلمین ص 94-99
‏پدرش هنگام وفات سرپرستی او را به یکی از دوستانش، کمال‏‌‏بن همام واگذار کرد. ‏سیوطی‏ توانست در سن کمتر از 8 سالگی کل قرن کریم را حفظ نماید سپس کتاب ‏ع‏مده الاحکام و من‏ه‏اج نووی و الفیه ابن مالک و من‏ه‏اج ‏بیضاوی‏ را حفظ نمود.‏ ‏- حنبلی، ابن عماد، شذرات الذهب ج 8 ص 51-52
‏سیوطی‏ خود در مقدمه کتاب بغیه الوعاه می‏‌‏نویسد:
‏«‏خضیریه از محله‏‌‏های بغداد بوده است. از پدرم شنیدم که می‏‌‏گفت جد بزرگوارش فارس بوده یا از مشرق. ابتدا در بغداد زندگی کرده سپس در ‏سیوط‏ مستقر شده و چند نسل آنجا بوده‏‌‏اند پدر در سال 855 فوت کرد و من قبل از 8 سالگی حافظ قرآن بودم سپس کتاب العمده و من‏ه‏اج الفقه و الفیه ابن مالک را حفظ نمودم و به علم اشتغال یافتم در سال 866 فقه و نحو را از جماعتی از شیوخ فرا گرفتم و اولین چیزی که نوشتم شرح استعاذه و بسمله بود. در سال 876 اجازه تدریس یافتم در حجی که مشرف شدم آب زمزم نوشیدم و آرزو کردم که در درجه فقه به شیخ سراج‏‌‏الدین بلقینی و در حدیث به الحافظ بن حجر برسم. خداوند نعمت 7 علم را به من ارزانی داشت: تفسیر- حدیث- فقه- نحو- معانی- بیان- بدیع. البته آن را به روش عرب بلغاء یاد گرفتم نه به روش عجم و فلاسفه. علم حساب در ذهن من سخت‏‌‏تر بود و وقتی ریاضی حل می‏‌‏کردم کوهی را حمل می‏‌‏نمودم. علم منطق را شروع کردم ولی از آن خوشم نیامد و خداوند کراهت آن را در قل‏بم انداخت و از اب‏ن صلاح شنیدم که آن را تحریم کرد و شروع به یادگیری علم حدیث که اشرف علوم است نمودم.

 

تحقیق بررسی اقدامات سیاسی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران 11 ص

تحقیق بررسی اقدامات سیاسی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران 11 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏موضوع :
‏بررسی اقدامات سیاسی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران
‏1
‏موضوع :
‏بررسی اقدامات سیاسی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران
‏1
‏موضوع :
‏بررسی اقدامات سیاسی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران
‏1
‏موضوع :
‏بررسی اقدامات سیاسی آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران

 

تحقیق بررسی ریشه های مواضع خصمانه آمریکا علیه ایران 11 ص

تحقیق بررسی ریشه های مواضع خصمانه آمریکا علیه ایران 11 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏بررسی ریشه های مواضع خصمانه آمریکا علیه ایران
‏سیاست های ناآگاهانه
‏توماس م . ریکس یکی از تحلیل گران و ‏نویسندگان آمریکایی است که طی تحقیقی در خصوص رابطه ایران و آمریکا به بررسی فرهنگ ‏سیاسی ایران و ماهیت آن، بویژه در دوره پس از پیروزی انقلاب اسلامی، پرداخته است. ‏نویسنده از رهگذر تحلیل محتوایی و تاریخی فرهنگ سیاسی ایران به این نتیجه می رسد که ‏مردم ایران از نظر فرهنگی با دولتمردان و نظام سیاسی حاکم بر آمریکا و نه مردم ‏آمریکا مخالفت دارند. این مخالفت نیز ریشه در عملکرد سابق دولت آمریکا در ایران ‏دارد که نوعی نارضایتی را در بین مردم دامن زده است. بنابراین اصلاح آن عملکرد و ‏زوال نارضایتی مزبور از مقدمات بحث رابطه ایران و آمریکا به شمار می رود.
‏نویسنده برای تأیید دیدگاه خود به شواهد تاریخی متعددی اشاره دارد که تماما ‏حکایت از مداخله‏ ‏گری آمریکا در حوادث ایران دارد.اکنون، یک دهه پس از آن، ‏۲‏ سفارت ‏آمریکا بسته مانده است و روابط آمریکا - ایران از دشمنی شدید تا انزجار دیپلماتیک ‏آشکار در نوسان است.
‏چشم انداز تاریخی
‏در سال ‏۱۹۷۰‏هیچ مفسّر ‏آگاهی امکان گسستگی عظیم در روابط آمریکا - ایران را مطرح نکرده، در آن اندیشه نیز ‏نمی کرد؛ حتی در سال‏۱۹۷۹‏ در کانون تظاهرات مردمی ضد شاه و رژیم تحت حمایت آمریکا، ‏ناظران اندکی استدلال می کردند که روابط آمریکا_ ایران در سال
‏۱۹۸۰‏به پایان خواهد ‏رسید، یا نیروهای نظامی آمریکا به ایران حمله خواهند کرد. به هرحال رابطه دیپلماتیک ‏به پایان رسید و لشگرکشی نظامی توأم با شکست آمریکا علیه ایران-واقعه طبس- نیز صورت ‏گرفت.
‏مجموعه حوادثی که بر ایدئولوژی‏ ‏ها و فرهنگ‏ ‏های سیاسی متفاوت در ایران و ‏ایالات متحده مبتنی بودند، قطع یک سده روابط قوی میان دو متحد را شتاب بخشیدند. ‏آرمانهای ایران برای استقلال سیاسی و اقتصادی و پایبندی به خودانگیختگی سیاسی، در ‏تقابل با سیاست‏ ‏های آمریکا برای دستیابی به منابع و جلوگیری از هرگونه تحول اساسی ‏در نظام سیاسی ایران قرار گرفت. ایرانیان با دست یازیدن به قرآن و با اعتقاد به ‏حقانیت جنبش ملی برای رهایی، در صفوف میلیونی خود در سرپیچی آشکار از نیروهای نظامی ‏مسلح و تحت آموزش آمریکایی ایران در شهرها و شهرستان‏ ‏ها به راهپیمایی پرداختند. ‏ناظران بین المللی با شگفتی از گستردگی تظاهرات و اعتصابات سال ‏۱۳۵۷‏کم کم متوجه جدی ‏بودن انقلاب ایران شدند.
‏در پی تظاهرات خیابانی و قیام انقلابی در سالهای ‏۵۷-‏،‏۱۳۵۶ ‏برخی مفسران سرنگونی نهایی شاهنشاهی پهلوی در سال ‏۱۳۵۷‏را نقطه عطفی در ‏دوستی ایران و آمریکا دانستند؛ دیگران سرآغاز مشکلات روابط آمریکا _ ایران را در ‏کودتای تحت حمایت سیا در مرداد ‏۱۳۳۲‏تعیین نمودند، در حالی که برخی دیگر به جنگ ‏جهانی دوم اشاره می کردند.از آن جا که صاحب نظران بسیار اندکی حوادث دهه های ‏۱۳۴۰‏و ‏۱۳۵۰‏را سرآغاز قیام انقلابی بر می‏ ‏شمردند، بسیاری از آمریکایی‏ ‏ها، ایران ‏۱۳۵۷‏ را هم ‏شگفت انگیز و هم درک ناکردنی می یافتند. سرعت فروپاشی نیروهای مسلح ‏۴۰۰‏هزار نفری ‏تحت آموزش آمریکایی شاه در سال ‏۱۳۵۷‏ و تظاهرات گسترده ایران در آن سال تقریبا هر ‏صاحب نظر و محققی را غافلگیر ساخت. مردم آمریکا مات و مبهوت، سقوط شاه را با آمیزه ‏ای از شگفتی و ناباوری به نظاره نشسته بودند.
‏پرواز شاه از تهران در دی ماه ‏۱۳۵۷‏و تشکیل دولت موقت ایران، مسائلی را در اذهان مردم آمریکا که ترجیح می دادند ‏اوضاع به حال عادی برگردد برانگیخت. پذیرش شاه در مرکز سرطان نیویورک در مهر
‏۱۳۵۸‏ و ‏تصرف سفارت آمریکا در تهران در سیزدهم آبان همان سال، که با سقوط دولت موقت همراه ‏گشت، آمریکاییان را بیش از پیش در بهت فرو برد. معضل ایران، ناگهان پیچیده تر و ‏خطرناکتر از آن چه پیشتر تلقی می شد، جلوه گر گشت. به نظر می رسید مقامات آمریکا در ‏وزارت امور خارجه و کاخ سفید کنترل خود را بر ایران، یک مشتری مورد اعتماد و دوست ‏دیرینه، از دست داده اند. مطبوعات و مردم آمریکا می پرسیدند که اگر ایران سقوط کند ‏پس از آن نوبت کیست؟
‏از سوی دیگر، ایرانیان نیز تحلیل‏ ‏های مختلفی از فروپاشی ‏روابط آمریکا - ایران دارند که ریشه در اختلافات طبقاتی، ایدئولوژیک و سیاسی آنها ‏دارد. عنوان شیطان بزرگ در طول بحران گروگانگیری سالهای ‏۶۰-۱۳۵۸‏ در مورد آمریکا ‏مسجل گشت، اما انزجار ایرانیان از دخالت [آمریکا] در امور ایران ولو از جانب یک ‏متحد در دهه ‏۱۳۰۰‏آشکار بود. فرهنگ سیاسی ایران، با تمرکز بر خودبسندگی و استقلال از ‏حکومت بیگانه، به تدریج از حالت دهه ‏۱۳۰۰‏به تظاهرات چشمگیر خیابانی در دهه ‏۱۳۵۰‏تحول ‏یافت. خروج شاه از ایران در دی ماه ‏۱۳۵۷‏و گروگانگیری آبان ‏۱۳۵۸‏محصول چندین دهه ‏مخالفت تقریبا مداوم با دخالت اروپاییان و سپس آمریکا، در امور اقتصادی، اجتماعی، ‏سیاسی و فرهنگی ایران بود. در این میان، سیاست‏ ‏های آمریکا نسبت به نظام شاهنشاهی از ‏دهه ‏۱۳۰۰‏تا دهه ‏۱۳۵۰‏تغییر اندکی یافت. سیاست‏ ‏های آمریکا پیش از جنگ جهانی اول در ‏گرایش به حمایت از نظام شاهنشاهی در مقابل نهضت مردمی مشروطه، بازتاب سیاستهای روس ‏و انگلستان به شمار می رفت، که تمایل کمتری را به اقدام مستقل نشان می داد. در دهه ‏۱۹۲۰‏شرکت‏ ‏های نفتی و بنیادهای مالی آمریکا تلاش بی ثمری انجام دادند تا جایگاهی ‏برای سرمایه گذاری آمریکا ایجاد کنند . با این همه، اقدامات دیپلماتیک و سیاسی ‏آمریکا در پی جنگ جهانی دوم در ایران، نمایانگر علایق فزون یافته آمریکا در حفظ ‏سرمایه گذاری‏ ‏هایش در منطقه خلیج فارس می باشد. ضعف قدرت بریتانیا پس از جنگ جهانی ‏دوم در اعمال نفوذ بر امور ایران نیز از علایق عمده مقامات واشنگتن به شمار می آمد
. ‏سیاست‏ ‏های آمریکا در ایران پس از جنگ جهانی دوم، دیگر بازتاب سیاست‏ ‏های بریتانیا و ‏شوروی نبوده و با یک بازنگری بر موقعیت استراتژیک جغرافیایی - نظامی ایران و موفقیت ‏اقتصادی آن در مرزهای اتحاد شوروی و حوزه های غنی نفتی خلیج فارس متمرکز گشت.
‏رویارویی منافع جهانی شوروی و آمریکا در جنگ سرد، همچنین دخالت آمریکا در ملی ‏کردن نفت ایران، از بازنگری در سیاست‏ ‏های آمریکا در جنگ جهانی اول نشأت می گرفت. ‏این بازنگری بیش از پیش بر مهار شوروی، دستیابی به نفت خلیج فارس و ایران و ایجاد ‏حکومت باثبات در ایران متمرکز بود. درواقع مأموریت‏ ‏های نظامی و اقتصادی جنگ جهانی ‏دوم زمینه هایی را برای پیشبرد سیاست‏ ‏های بازنگری شده آمریکا در ایران فراهم ساخت. ‏نیاز به تاکتیک‏ ‏های جدید تا اندازه زیادی از ماهیت رویارویی طلبانه روبه‏ ‏رشد فرهنگ ‏سیاسی ایران و در همان اندازه از تحولات سیاست قدرت جهانی برمی‏ ‏خاست و در پی کودتای ‏تحت حمایت سیا در ‏۱۳۳۲‏شاه و سیاست خارجی آمریکا یکسان و واحد شدند هرچند که در ‏۱۳۵۶‏مردم ایران هم آماده رویارویی با شاه و هم با آمریکا بودند.
‏چهره‏ ‏ای ‏مغرض
‏برای ایرانیان چهره خیرخواهانه آمریکا در طول زمان به سه دلیل به چهره ای ‏مغرض تبدیل شد: ‏۱) ‏یک قرن حمایت خلل ناپذیر از رژیم پادشاهی به رغم دشمنی فزاینده ‏مردم با فساد پهلوی؛‏۲) ‏سوءظن عمیق و در موارد متعدد، دشمنی با فرهنگ سیاسی ایران؛ و ‏۳) ‏یک سده پایبندی به منافع استراتژیک جهانی.
‏آمریکا، به نحو فزاینده ای در ‏مقابل منافع اکثریت مردم ایران قرار داشت. چنین سیاستها و مداخله جوییهایی به شکل ‏گیری فرهنگ سیاسی ضدآمریکایی در ایران منجر گشت.
‏نخستین تحولات قابل توجه در ‏روابط آمریکا - ایران در سالهای ‏۸-۱۲۶۷‏بود، هنگامی که از کارمندان آمریکایی در ‏تبریز و تهران خواسته شد تا در مبارزه برای عدالت برابر در چهارچوب قانون به جای ‏مشروطه خواهان از پادشاهی حمایت کنند. دومین تحول قابل توجه در سالهای

 

صلاحیت جهانی رسیدگی به جرائم علیه بشریت در حقوق فرانسه 14 ص doc

صلاحیت جهانی رسیدگی به جرائم علیه بشریت در حقوق فرانسه 14 ص doc

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏صلاحیت جهانی رسیدگی به جرائم علیه بشریت در حقوق فرانسه
‏مقدمه :
‏د ادگاههای داخلی یک کشور با تکیه بر چه مبانی خود را صالح به رسیدگی جرائم می دانند حقوقدانان اصولی را که صلاحیت کیفری بر مبنای آنها اعمال می شود به شرح ذیل برشمرده اند :
‏1 ـ اصل صلاحیت سرزمینی ( 1 ) . این اصل که شناخته ترین و بی مناقشه ترین اصل اعمال صلاحیت کیفری است مقررمی نماید که دولت ها در ارتباط با جرائمی که در قلمرو آنها اتفاق می افتد حق اعمال صلاحیت کیفری دارند .
‏2 ـ اصل آثار جرم (2) .
‏به موجب این اصل یک دولت می تواند به جرائمی که خارج از قلمرو وی اتفاق افتاده و در عین حال آثار مادی در قلمرو وی به وجود آورده است رسیدگی نماید .
‏3 ـ اصل تابعیت متهم (3) .
‏یک دولت می تواند به جرائم اتباع خود در هر جا که مرتکب شوند رسیدگی نماید .
‏4 ـ اصل حمایت از تبعه (4) .
‏یک دولت می تواند به جرائمی که توسط خارجیان و در خارج از قلمرو وی اتفاق افتاده است رسیدگی نماید مشروط به این که آن جرائم مستقیماً علیه امنیت آن دولت یا علیه منافع مهم وی ـ مثل پول و اسکناس ـ ارتکاب یافته باشد .
‏5 ـ اصل آسیب به اتباع (5) .
‏دولت ها گاه می توانند صلاحیت کیفری محاکم خود را در مورد جرائمی که در خارج از قلمرو آنان اماعلیه اتباع آنان ارتکاب یافته است اعمال نمایند (6) .
‏6 ـ علاوه بر اصول فوق الذکر اصل دیگری وجود دارد که از آن “ به صلاحیت جهانی ” یاد کرده اند . به موجب این اصل ، پاره ای از جرائم بین المللی هر چند در خارج از قلمرو حاکمیت یک دولت اتفاق افتد و متهم و مجنی علیه نیز تبعه آن کشور نباشند ، در صورتی که متهم در آن کشور یافت شود می تواند مورد تعقیب و محاکمه قرار گیرد . مثال مشهور این جرم دزدی دریایی است که مطابق مواد 14 و 22 کنوانسیون ژنو 1958 چنانچه دزدی دریایی در دریای آزاد اتفاق افتد هر کشوری که متهم در قلمرو وی یافت شود می تواند صلاحیت کیفری خود را بر او اعمال نماید .
‏از میان اصول فوق الذکر ماده 3 قانون مجازات اسلامی ، اصل صلاحیت سرزمینی را بنا نهاده است :
‏“ قوانین جزایی درباره کلیه تمام کسانی که در قلمرو حاکمیت زمینی ، دریایی ح و هوایی جمهوری اسلامی ایران مرتکب جرم می شوند اعمال می شود ‏…‏.”
‏همچنین ماده 4 قانون مجازات اسلامی اصل آثار جرم را چنین ترسیم نموده است :
‏“ هرگاه قسمتی از جرم در ایران واقع و نتیجه آن در خارج از قلمرو در ایران حاصل شود ، در حکم جرم واقع شده در ایران است . ”
‏ماده 7 نیز مشعر بر قبول اصل تابعیت متهم است :